"Tractatus Logico-Philosophicus". Wat schrijvers kunnen leren van Wittgenstein. (II)

Wittgenstein

Tweede deel van onze recensie van Tractatus Logico-Philosophicus de Ludwig Wittgenstein vanuit literair oogpunt. U kunt het eerste deel lezen hier. Laten we eens kijken wat de filosoof schrijvers kan leren.

Taal en logica

4.002 De mens heeft het vermogen talen te bouwen waarin alle betekenis kan worden uitgedrukt zonder een idee te hebben van hoe en wat elk woord betekent. Hetzelfde dat men spreekt zonder te weten hoe de enkelvoudige klanken zijn geproduceerd. Gewone taal is een onderdeel van het menselijk organisme, en niet minder gecompliceerd dan het. Het is menselijkerwijs onmogelijk om de logica van taal onmiddellijk te begrijpen. Taal verhult gedachten. En op zo'n manier dat het door de uiterlijke vorm van de jurk niet mogelijk is om conclusies te trekken over de vorm van verkapte gedachten; omdat de buitenvorm van de jurk voor een heel ander doel is geconstrueerd dan om de vorm van het lichaam te kunnen herkennen. De onuitgesproken regelingen om gewone taal te begrijpen zijn enorm ingewikkeld.

Dit punt is bijzonder interessant. Dat moeten we begrijpen taal is en zal altijd onvolmaakt zijn, een bleke weerspiegeling van onze ideeën. Het werk van de schrijver is om op de meest succesvolle manier zijn innerlijke wereld door middel van woorden te herscheppen.

5.4541 De oplossingen van logische problemen moeten eenvoudig zijn, aangezien ze de soorten eenvoud bepalen. […] Een sfeer waarin de stelling geldig is: 'simplex sigillum veri' [eenvoud is het teken van waarheid].

Vaak denken we dat het gebruik van complexe woorden en een uitgebreide syntaxis synoniem is met goede literatuur. Niets is minder van de realiteit: "Het goede als het twee keer goed is". Dit is ongetwijfeld toepasbaar op esthetisch en artistiek gebied, aangezien een zin van vijf woorden de lezer veel meer kan overbrengen dan drie alinea's die in cirkels ronddraaien.

Tractatus logico-filosoficus

Het onderwerp en de wereld

5.6 De 'grenzen van mijn taal' zijn de grenzen van mijn wereld.

Ik zal het niet beu worden om het te zeggen: om te leren schrijven, moet je lezen. Het is de beste manier om onze woordenschat te vergroten. Alleen de dwaas pretendeert te spreken over een andere wereld, een onder-schepping van zijn geest, zonder eerst de nodige middelen te hebben verworven om die te beschrijven. Op dezelfde manier dat de vis denkt dat de grenzen van de wereld die van het meer zijn waar hij leeft, is ons gebrek aan woordenschat een gevangenis die onze gedachten gevangen houdt., en beperkt onze waarneming, samen met onze redenering.

5.632 Het onderwerp behoort niet tot de wereld, maar is een grens van de wereld.

Als mensen bezitten we geen alwetendheid. Wat we weten over de wereld (kortom over de werkelijkheid) is beperkt. Hoewel onze karakters deel uitmaken van hun wereld, hebben ze er een onnauwkeurige kennis van omdat hun onvolmaakte zintuigen hen beletten de 'waarheid' te zien.. Als het ding van de 'absolute waarheid' bestaat, dan is het, als een overtuigd relativist die ik ben, een concept waarin ik niet geloof. Dit is belangrijk als het gaat om contrasterende standpunten tussen verschillende individuen in onze geschiedenis, en om de plot realisme te geven.

6.432 Zoals de wereld is, staat ze volkomen onverschillig tegenover wat hoger is. God wordt niet geopenbaard in de wereld.

Voor onze kinderen, dat wil zeggen voor onze karakters, we zijn een god. En als zodanig we openbaren onszelf niet en bemoeien ons niet met hun leven. Of dat is tenminste de theorie, want die wordt steeds vaker gevonden werken die de vierde muur. Iets vergelijkbaars met toen Mozes een brandende struik vond. Het is een hulpmiddel dat de lezer verrast en daarom met zorg moet worden gebruikt.

Literatuur en geluk

6.43 Als de wil, goed of slecht, de wereld verandert, kan het alleen de grenzen van de wereld veranderen, niet de feiten. Niet wat met taal kan worden uitgedrukt. Kortom, zo wordt de wereld compleet een andere. Het moet als het ware als geheel toenemen of afnemen. De wereld van de gelukkige is anders dan de wereld van de ongelukkigen.

Ik eindig met dit citaat uit Tractatus Logico-Philosophicus om het best mogelijke advies te geven aan degenen die willen verbeteren als schrijvers: veel plezier met schrijven​ Omdat "De wereld van de gelukkige is anders dan de wereld van de ongelukkigen".

"Leef gelukkig!"

Ludwig Wittgenstein, 8 juli 1916.


Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.