Tien vetgedrukt (Tien kleine negers) werd gepubliceerd in 1939. Het is een werk van de koningin van de misdaad, Agatha Christie, en Het wordt vermeld als een van de best verkochte misdaadromans in de geschiedenis. Er is de laatste tijd controverse over ontstaan vanwege de titel, die in sommige edities in het Spaans is veranderd door En er waren er geen meer (En dan waren er geen), zoals passender wordt geacht.
Een groep van tien niet-verwante mensen ontmoeten elkaar in een landhuis op een klein eiland voor de kust van Engeland. Ze ontvingen de uitnodiging van meneer Owen, de eigenaar van het landhuis, die ze ook niet kennen. Na het eten en na het horen van een mysterieuze stem die ieder van hen misdaden toeschrijft, Op het ritme van een verontrustend kinderliedje worden de gasten geëlimineerd... totdat er niemand meer over is!
Tien kleine zwarten: en er bleef er geen over!
De vreemde uitnodiging
Het verhaal begint met de uitnodiging van tien vreemden voor een mysterieus landhuis op een eiland in Devon. (Black Island), ten zuidwesten van Engeland. Daar ontmoeten ze meneer Owen, de eigenaar van het huis, niet. Ze krijgen een diner aangeboden, waarna ze worden verrast door een bandje waarop voor de aanwezigen zeer ernstige beschuldigingen worden afgespeeld, waarop staat dat zij daders zijn van meerdere misdaden. Wat leek op het aantrekkelijke amusement van een miljonair, verandert in een nachtmerrie en het einde voor hen allemaal.. Verbijsterd beginnen ze te sterven op het ritme van een sinister lied dat anticipeert op wat gaat komen.
Als de vreemde uitnodiging, evenals de opname waar de gasten naar luisteren, niet vreemd genoeg waren, neemt het mysterie toe met de dood van alle gasten. Sterfgevallen onder vreemde omstandigheden, de een na de ander, op het refrein van een kindermelodie. zoals op het einde er is niets meer over van mensen om het mysterie op te lossen, gebruikt Agatha Christie een ander middel om de lezer de intriges waarmee de roman begint te verduidelijken.
Mysterie in Agatha-stijl
De tien verzamelde mensen hebben verschillende biografieën en beroepen: een arts, een religieuze fanaticus, een soldaat, een gouvernante, een zakenman, een rechter, een voormalige politieagent, een jonge rokkenjager en een getrouwd stel dat is ingehuurd om de gasten te bedienen. Ze kennen elkaar geen van beiden en lijken er zeker van te zijn dat ze in het verleden niets verkeerd hebben gedaan. Ze beginnen iedereen te verdenken, maar bij elke dood wordt de cirkel gesloten en wordt de hoop het eiland levend te verlaten de echte zorg..
Achterdocht en wantrouwen zijn te allen tijde aan de muren van het landhuis te ruiken. Tien vetgedrukt Het is een van die romans waarvan je langzaam en bevend geniet van wat er daarna zal gebeuren. Het is een verhaal dat de lezer aanmoedigt om ook deel te nemen aan het mysterie, zoals alle romans van Agatha Christie, die van het begin tot het einde boeit. In feite is het aan het einde wanneer de wonderbaarlijkheid van het verhaal wordt gewaardeerd, in een gevoel van fascinatie voor het noir-genre.
Tien kleine zwarte jongens gingen eten
Het lied is te vinden op de muren van de slaapkamers van de gasten en voorspelt het einde van elk van hen. Omdat het woord negers In het Engels is het pejoratief; er zijn verschillende herzieningen aangebracht met woorden als indianen. De vertaling luidt als volgt:
Tien kleine zwarten gingen eten.
Eén van hen stikte en ze bleven achter
Negen.
Negen kleine zwarten bleven laat op.
Eén van hen kon niet wakker worden en ze bleven achter
Acht.
Acht kleine zwarten reisden door de Devon.
Eén van hen ontsnapte en ze bleven achter
Zeven.
Zeven kleine zwarten hakten brandhout met een bijl.
Eén werd in tweeën gesneden en ze bleven achter
Zes.
Zes kleine zwarte jongens speelden met een wesp.
Eén van hen werd gestoken en dat gebeurde ook
Vijf.
Vijf kleine zwarten studeerden rechten.
Eén van hen promoveerde en dat werd het ook
Vier.
Vier kleine zwarte jongens gingen zwemmen.
Eén van hen verdronk en ze bleven achter
Drie.
Drie kleine zwarte jongens liepen door de dierentuin.
Een beer viel hen aan en ze bleven achter
Twee.
Twee kleine zwarte jongens gingen zitten om te zonnebaden.
Eén ervan brandde af en er bleef niets anders over dan
Uno.
Een kleine zwarte man was alleen.
En hij hing zichzelf op en bleef niet...
Geen!
Conclusies
De spanning van de plot, de ongelooflijke uitkomst en de dialogen die behendigheid en mysterie tot het einde bevorderen, maken de roman tot een klassieker van het genre. Wantrouwen neemt de roman over en de lezer die zal moeten ontdekken wie de echte moordenaar is.. Agatha Christie maakt het niet gemakkelijk en net als de personages zou iedereen denken dat de moordenaar de buurman was. Het zijn de personages die, met hun verleden en geheime gebeurtenissen, het verhaal zullen bepalen, begeleid door een kinderliedje dat niet alleen een groot mysterie lijkt te bevatten, maar ook een zekere sadistische verstoring. Tien mensen op Isla del Negro en een gastheer die nergens te bekennen is. Uiteindelijk... zijn er geen meer over.
Over de auteur
Agatha Christie werd in 1891 geboren in een stadje in Devon (Engeland). Ze schreef een roman en een toneelstuk met overweldigend succes dat tot op de dag van vandaag voortduurt.. Zijn teksten gaan over zwarte en detectiveliteratuur, altijd met een mysterie om op te lossen. Zijn boeken worden over de hele wereld voor miljarden verkocht, met tientallen vertalingen, en sommige van zijn toneelstukken hebben lange tijd op Engelse podia gestaan.
Ze begon met publiceren in 1920, maar werkte ook als verpleegster tijdens de Eerste Wereldoorlog, vergezelde een van haar echtgenoten, een archeoloog van beroep, naar het Midden-Oosten, en leerde over toxicologie terwijl ze ook in een ziekenhuisapotheek werkte. Het is te zeggen, Al deze ervaringen zouden dienen om zijn mysterie- en misdaadverhalen op te bouwen..
Zijn hele leven behield hij zijn creatieve activiteit. Hij stierf in 1976, maar zijn toewijding en bijdrage aan de Engelse literatuur leverden hem verschillende prijzen op.. Ze ontving de titel Dame of the British Empire, de Grand Master Award, de Order of the British Empire en was Fellow van de Royal Society of Literature. Zijn belangrijkste theatrale werken zijn De muizenval y Getuige aanklagenEn Tot zijn belangrijkste romans behoren titels als Murder on the Orient Express, Dood aan de Nijl, Doden is makkelijk o Tien vetgedrukt.