De roman De gele bakstenen weg is de laatste bijdrage aan de Spaanse horrorliteratuur van de schrijver van En ondanks alles, John van God Gardano. Een verhaal dat behalve een blik op ons verleden is, ons de donkerste en meest kwaadaardige kant van de mens laat zien.
Synopsis
Het valt niet mee na de burgeroorlog. Op een koude decembernacht wordt de kleine Torcuato gedwongen alles op te geven waar hij van houdt als hij door een ongelukkig incident een asiel in Valladolid binnengaat. De enige link die u met uw verleden behoudt, is een oud geleend boek, De Wonderbaarlijke Tovenaar van Oz.
In de sinistere gangen van het gesticht zal Torcuato zijn eigen angsten onder ogen moeten zien terwijl hij probeert samen te leven met de extravagante huurders die nu zijn leven delen. Maar wat niemand weet, is dat diep in het centrum het kwaad vorm heeft gekregen en op een nieuw slachtoffer wacht.
El Camino de Baldosas Amarillas is een emotionele roman van de schrijver Juan de Dios Garduño, die zich afspeelt in de Spaanse naoorlogse periode en die spreekt over menselijke wreedheid en egoïsme, maar ook over vriendschap, liefde, opoffering en het instinct om te overleven. Een portret van de hele menselijke natuur verpakt in een luguber verhaal van authentieke horror met Victoriaanse echo's.
uitzicht
Het eerste dat een van de boeken kan opvallen, is de titel, die is geïnspireerd op de klassieker De Wonderbaarlijke Tovenaar van Oz, Lyman Frank Baum. Welnu, het centrum waarin ze Torcuato, de hoofdrolspeler van het werk, plaatsten, is geen weg van gele stenen, verre daarvan. Het is eerder een trap naar de hel, naar het paradijs van menselijk kwaad.
Men is er niet in geslaagd om veel van zijn kindernachtmerries terug te dringen, want hoewel het lijkt alsof de hoofdpersoon naïef is, kunnen we niet vergeten dat hij een kind is. En toch wordt gezien hoe een personage zich ontwikkelt dat zijn toevlucht moet nemen tot moed om het beste in zichzelf naar boven te halen, het tegenovergestelde van al het slechte dat in het mentale centrum leeft.
Het asiel is een plek zonder menselijkheid, niet alleen vanwege degenen die ervoor verantwoordelijk zijn, maar ook vanwege de algemene achteruitgang in het land. Een centrum waar patiënten worden gemarteld en mishandeld, wezens die worden behandeld als stukjes van een markt van perversie. Hierin ligt het smerigste deel van het verhaal, dat bij elke stap en bij elke actie van de personages steeds ongeruster wordt. Als er iets is dat de auteur goed doet, wat we al hebben gelezen En ondanks alles, is schrijven met slecht bloed, met die behoefte om te martelen en de meest masochistische kant van de lezer naar voren te brengen, degene die horrorconsumenten zo leuk vinden. Een van de doelen van het lezen en kijken naar horror is tenslotte onnodig lijden.
Ik vond het erg leuk vanwege het simpele feit dat ik altijd een consument van psychologische terreur ben geweest. En ik denk dat de auteur in die zin weet hoe hij moet spelen met de emoties die de personages die dit soort verhalen beleven, hebben. De auteur geeft je een van kalk en een andere van zand, speelt met je gevoelens en bedriegt je, zelfs tot het punt dat je je Torcuato voelt.
Biografie
Geboren in Sevilla in de hete zomer van 1980. Sinds hij zijn roman El Caído publiceerde, is hij niet meer gestopt. Hij was finalist en winnaar van wedstrijden zoals Book Andromeda: Cosmic Terror, Monsters of Reason I en III, Pumpkins in the Storage Room of in Land of Legends VIII.
Hij publiceerde ook verhalen in een groot aantal bloemlezingen, in de Scifiworld Special: King Kong Solidario, in de vermiste Miasma of in Tierras de Acero, twee van zijn korte verhalen zijn ook in het Frans vertaald en gepubliceerd in het tijdschrift Borderline.
Hij heeft proloog geschreven, was een selector van bloemlezingen (Taberna Espectral of Antología Z 2, Antología Z 3, Ilusionaria I, Ilusionaria II) jury in de International Prize of Electronic Publishing, en in de wedstrijd Antología z 3 en maakte zijn eerste stapt de cinematografische wereld in als scenarioschrijver (Elmala3ien. Scifiworld award finalist 2011), de eerste psychologische horrorfilm van gemiddelde lengte uit de Valenciaanse Gemeenschap. "Llagas" ging in première op het fantastische filmfestival van Sitges, samen met Paco Plaza (REC1, REC2, REC3) en Miguel Ángel Font, en nu bereidt hij zijn derde korte film voor als scenarioschrijver, getiteld Muñeca Rota.
In juli 2010 publiceerde hij zijn roman "Y pese a todo…", waarmee hij onmiddellijk een bestseller werd met grote acceptatie door het publiek en critici. Vaca Films, de producent van Cell 211, bereidt de film van de roman voor de komende paar dates voor met een Amerikaanse coproductie, geregisseerd door Miguel Ángel Vivas (Kidnapped, 2011) en Hollywood-acteurs.
In de eerste week van april 2011 bracht hij de bloemlezing van horrorverhalen "Apuntes Macabros" uit, uitgegeven door de uitgeverij 23 Escalones, voorafgegaan door de beroemde filmregisseur Miguel Ángel Vivas en aanbevolen door José Carlos Somoza, Rafael Marín of Juan Miguel Aerie.
In november 2011 ontving hij de Nocte de terror-prijs voor de beste nationale horrorroman voor "En ondanks alles ..."