Susan Sontag

In de hedendaagse Amerikaanse cultuur zijn er maar weinig figuren met zo'n succesvolle carrière in verschillende gebieden van artistieke en literaire productie als Susan Sontag. Gedurende haar hele leven was de wonderbaarlijke New Yorkse intellectueel van Joodse afkomst een schrijver, filosoof, anti-oorlogsactivist, filmregisseur, theaterproducent, scenarioschrijver en leraar.

Natuurlijk Het literaire aspect van Sontag werd het meest erkend vanwege zijn romans, korte verhalen, non-fictieteksten en vooral vanwege zijn kritische essays.. Niet voor niets werd zijn carrière onderscheiden met de Jerusalem Prize for Literature (2001), de Prince of Asturias for Letters (shared, 2003) en de Peace Prize of the German Book Trade (2003).

Biografie

Susan Sontag werd geboren in New York, NY, VS op 16 januari 1933. Ze groeide op in een Amerikaans-joodse familie onder leiding van Jack Rosenblatt, een bonthandelaar die in 1938 in China stierf (aan tuberculose). zij en haar zus Judith veranderden hun achternaam toen hun moeder, Mildred Jacobsen, trouwde met luchtmachtkapitein Nathan Sontag in 1945.

Studies en eerste banen

Door de astma van kleine Susan was het gezin genoodzaakt om van New York naar andere steden met een warmer klimaat te verhuizen. De familie Sontag verhuisde eerst naar Tucson, Arizona voordat ze zich in Los Angeles vestigde. Ginder, Hij studeerde af aan de North Hollywood High School in 1948. Daarna begon hij zijn hogere opleiding aan de University of California in Berkeley.

In 1949, Sontag stapte over naar de Universiteit van Chicago en studeerde af met een Bachelor diploma in de filosofie (1951). Later behaalde Sontag twee masters aan de Harvard University, Engelse literatuur (1954) en filosofie (1955). Evenzo onderwees de Amerikaanse intellectueel filosofie in verschillende instellingen voor hoger onderwijs — afgezien van de twee die al genoemd zijn — zoals de Universiteit van Parijs en de Universiteit van Oxford.

Huwelijk en persoonlijke relaties

Tijdens zijn verblijf in Illinois, een 17-jarige Sontag trouwde met socioloog en cultuurcriticus Phillip Rieff, na een idylle van slechts tien dagen. De vakbond duurde acht jaar en had een zoon, David Rieff, die momenteel een gerenommeerd politiek analist, journalist en cultuurcriticus is. Zijn volgende partner - tussen 1957 en 1958 - was de schrijver en kunstenaarsmodel Harriet Sohmers.

Ook was Sontag partner van de Cubaans-Amerikaanse toneelschrijver María Irene Fornés. Deze relatie zou de sleutel zijn voor de formele initiatie in het schrijven van beide; in het geval van Susan viel het samen met de publicatie van de Weldoener (1963). Vervolgens onderhield de Amerikaanse schrijver tussen eind jaren 70 en begin jaren 80 een verkering met de Russische dichter Joseph Brodsky.

Afgelopen jaren

In 1976, Sontag werd gediagnosticeerd met borstkanker. de moeilijke ervaring van uw behandeling lijkt weerspiegeld briljant in het proces De ziekte en hun metaforen (later gedetailleerd in AIDS en zijn metaforen). Tegen die tijd had de New Yorkse intellectueel al verschillende speelfilms geregisseerd en was hij benoemd tot lid van de American Academy of Letters.

In 1988, Sontag ontmoette fotograaf Annie Leibovitz, met wie hij een affaire had tot Susans dood. Uiteindelijk leidde het myelodysplastische syndroom waaraan ze leed tot leukemie en veroorzaakte haar dood op 28 december 2004. Ondanks haar ziektes en mediadruk gaf ze haar anti-oorlogsactivisme tijdens haar laatste jaren niet op.

Analyse van de boeken van Susan Sontag

Verkende onderwerpen

In 1964, publiceerde de Amerikaanse schrijver "Opmerkingen over kamp", een essay met een unieke focus op de homogemeenschap in Europa en de Verenigde Staten. Dit werk werd zeer goed ontvangen door gespecialiseerde critici en vertoont de meeste kenmerken van Sontags stijl. Dat wil zeggen, een serieuze filosofische benadering van verschillende aspecten van het behandelde onderwerp plus de impact op de moderne cultuur.

Ook de Amerikaanse intellectueel Hij schreef over theater, film en figuren als de schrijfster Nathalie Sarraute, de regisseur Robert Bresson en de schilder Francis Bacon. Naast kritiek en fictie schreef hij scripts en monteerde hij een selectie van teksten van Roland Barthes en Antonin Artaud. Enkele van zijn laatste geschriften en toespraken werden verzameld in Tegelijkertijd: essays en toespraken (2007).

controversiële teksten

Sontags carrière werd geplaagd door controverse. In deze betekenis, zijn tegenstanders wezen in het bijzonder op zijn politieke uitspraken ten gunste van communistische regeringen in de jaren zestig en zeventig. Gezien de context van de Koude Oorlog van die tijd - hoewel hij later van standpunt veranderde - veroorzaakte zo'n empathie voor 'Amerika's vijanden' nogal wat opschudding in de media.

In ieder geval, de New Yorkse auteur bleef immuun voor de vijandigheid. Ze bleef zelfs non-fictieteksten publiceren die veel werden besproken door de meest conservatieve sectoren van de Amerikaanse politiek en samenleving. Opvallen tussen deze publicaties Waar de stress valt (2001) y Over de pijn van anderen (2003).

Dankbetuigingen en inzet tegen de oorlog

De meeste Angelsaksische literaire portals schatten dat: Alice in bed (1993) is het meest briljante dramatische stuk in Sontags carrière. Hoe dan ook, zijn meest herinnerde theatrale richting was Wachten op Godot, door Samuel Beckett, gepresenteerd in Sarajevo tijdens de Balkanoorlog. Om deze reden werd ze benoemd tot ereburger van Sarajevo.

Daarnaast is Sontag ontving een Nationale boekprijs (National Book Award) voor zijn roman In California (2000). Die onderscheiding weerhield hem er echter niet van stevige kritiek te krijgen voor zijn verzet tegen de Amerikaanse militaire invasies in het Midden-Oosten. Daarom was ze het doelwit van een campagne tegen bedrijven die haar geschriften sponsorden of publiceerden.

Fragment uit Sotangs interview met Rolling Stone

Dit interview vond plaats in 1978. Van alles kwam een ​​beetje aan bod, maar vooral werd de nadruk gelegd op zijn recente ervaring met kanker.. Onder de gepresenteerde ideeën valt deze reflectie van Sotang op:

«Wat ik wil is volledig aanwezig zijn in mijn leven, om te zijn waar ik ben, om eigentijds te zijn met mezelf in mijn leven, om mijn volledige aandacht aan de wereld te geven. En ik ben inbegrepen in de wereld. Ik ben de wereld niet, de wereld is niet identiek aan mij, maar ik zit erin en heb er aandacht voor. Dat is wat schrijvers doen: aandacht schenken aan de wereld. Want ik ben erg tegen het solipsistische idee dat je alles in je eigen hoofd vindt. Het is niet zo, er is een echte wereld daarbuiten, of je er nu in zit of niet."

Het geschreven werk van Susan Sontag (in het Spaans)

novelas

• De weldoener (1963);
• Doodszaak (1967);
• De vulkaanliefhebber (1992);
• In Amerika (1999);

verhaal

• Ik, enz. (1977).

Essay en andere non-fictie teksten

• Tegen interpretatie en andere essays (1966);
• Radicale stijlen (1969);
• Over fotografie (1977);
• De ziekte en hun metaforen (1978);
• Onder het teken van Saturnus (1980);
• AIDS en zijn metaforen (1988);
• Over de pijn van anderen (2003).

postume publicaties

• Tegelijkertijd. Essays en conferenties (2007);
• kwestie van nadruk (2007). Test;
• vroege dagboeken (2011)
• Uitspraak. Verzamelde verhalen (2018). Compilatie van verhalen;
• Het geweten vormde een juk voor het vlees. rijpende dagboeken (2014).