Blas de Otero begint in poëzie existentieel, wat tot uiting komt in twee algemeen bekende werken zoals 'Angel fiercely human' en 'Redoble de conscience', die later samen aanleiding gaven tot een boek getiteld 'Ancia', een woord dat voortkwam uit het samenvoegen van de eerste lettergreep van de eerste titel en de laatste van de tweede.
In deze boeken laat de dichter zijn stem horen lyrisch het verdriet en de angst van elk mens in het aangezicht van de dood, die nog wordt versterkt door het gebrek aan antwoorden van een God die de gestelde vragen niet beantwoordt en waarmee het bedoeld is om de bovengenoemde angst te verzachten en wat vrede te verkrijgen, iets waar mensen naar verlangen maar niet krijgen vanwege de onverbiddelijke weg naar de dood.
De tweede fase komt overeen met poëzie sociaal en daarin vinden we onder andere andere bekende titels zoals "Ik vraag om vrede en het woord". Alleen al de titel van dit werk geeft ons een idee van wat er in dit stadium wordt gezocht, woorden om onrecht en vrede te verkondigen, iets dat niet overvloedig is in het land en waarvan de dichter gelooft dat het nodig is om in een waardige manier.
Ten slotte wijdt Blas de Otero zich in zijn laatste jaren aan een poëzie van karakter reflexief waarin hij zijn eigen loopbaan onderzoekt en waarin hij enkele biografische aspecten analyseert.
Meer informatie - Biografie van Blas de Otero
Foto - Alberto Cereda
Bron - Oxford University Press