Ferdinand de Rojas.
Celestine Het wordt beschouwd als een van de belangrijkste werken uit de Spaanse literatuur vanwege zijn historische relevantie. De inhoud weerspiegelt belangrijke details met betrekking tot de artistieke en culturele overgang van de late XNUMXe en vroege XNUMXe eeuw. Het was ook een revolutionaire tijd voor literatuur vanwege innovaties in het taalgebruik en veranderingen in stijl.
Daarnaast is Celestine het is gelokaliseerd door de meeste literaire wetenschappers binnen het genre van de tragikomedie. Niettemin, Het is moeilijk om dit werk binnen een bepaald genre in te delen, aangezien dood en tragedie cruciale elementen zijn in de ontwikkeling. Evenzo stelt het auteurschap van dit stuk enkele vragen die al eeuwen niet volledig zijn opgelost.
Auteurschap van Celestine
Fernando de Rojas is erkend als de auteur van Celestine. Veel bronnen suggereren echter dat deze Spaanse schrijver alleen een tekst voltooide die was opgesteld door een onbekende schrijver. Met betrekking tot de identiteit van de anonieme schrijver - wiens eerste bedrijf bleef in de definitieve structuur van het stuk - historici wijzen op Menéndez en Pelayo.
Biografische synthese van Fernando de Rojas
Hij werd in 1470 geboren in La Puebla de Montalbán, Toledo, Spanje, in een familie van bekeerde joden die door de inquisitie werden lastiggevallen. Hij behaalde een Bachelor in de Rechten aan de Universiteit van Salamanca. Daar moesten studenten drie jaar studeren aan de Faculteit der Letteren. Waar hij waarschijnlijk kennis opdeed van de Griekse filosofie en de Latijnse klassiekers.
In Talavera werkte Rojas als advocaat en enkele jaren als burgemeester voordat hij stierf in 1541. Hoewel bekend is dat hij slechts één boek op zijn naam heeft staan -Celestine- het is een fundamenteel werk voor Spaanse letters. De auteur zelf erkende in een brief dat hij het eerste bedrijf had geschreven en, aangezien hij het erg leuk vond, besloot hij het af te maken.
Versies van Celestine
La Célestina.
U kunt het boek hier kopen: Geen producten gevonden.
De eerste bekende versie, Calisto en Melibea-komedie (anoniem gepubliceerd in Burgos), dateert uit 1499 en bestaat uit 16 acts. In 1502 werd het onder de naam gepubliceerd tragikomedie door Calisto en Melibea. Ondanks het dramatische karakter van het stuk, maakt de lengte - de nieuwste versie bestaat uit 21 acts - het onmogelijk om het op het podium te brengen.
Zeker, Celestine het is geschreven om te worden voorgelezen door de intellectuele elite van de dag of hardop voor goed opgeleide luisteraars. Daarom het manuscript ging door vele handen voordat het de drukkers bereikte, die de voorgaande samenvattingen aan elke akte toevoegden. In feite zijn vanaf het verschijnen van de eerste versie tot het einde van de 109e eeuw XNUMX edities van het werk bekend.
Overzicht
Eerste bedrijf
Calisto wordt verliefd op Melibea zodra hij haar voor het eerst in zijn tuin ziet (hij ging die plek binnen achter een havik aan). Hij pleit, het meisje wijst hem af. Thuis vertelt Callisto de gebeurtenissen aan zijn dienaren, onder wie Sempronio biedt aan om de hulp in te roepen van een beroemde tovenares (Celestina). Maar de laatste en de bediende spannen samen om de hoofdpersoon op te lichten.
Trucs
De tovenares ontvangt wat gouden munten in het huis van Callisto voor de vermeende spreuk. Pármeno, een andere werknemer van Calisto, waarschuwt zijn meester tevergeefs voor de fraude, die wanhopig is. Daarom verhoogt Sempronio zijn verwachtingen om de maximaal mogelijke winst uit de list te halen en deelt hij deze mee aan Celestina. Vervolgens gaat de tovenares naar het huis van Melibea.
Bij aankomst ontmoet hij Lucrecia (de meid) en Alisa (de moeder van Melibea). De laatste denkt dat Celestina voor commerciële doeleinden komt. Als Melibea de ware bedoelingen van de oude vrouw kent, wordt ze woedend. Maar Celestina weet de jonge vrouw te overtuigen en verlaat de plaats met een koord hiervan, die hij zal gebruiken om een betovering te voltooien.
Misleidingen en allianties
EIn het huis van Calisto 'bewijst' Celestina haar waarde door haar Melibea's hoofdband te laten zien. Zodra de jonge meester kalmeert, gaat de oude vrouw met Pármeno naar huis. De bediende herinnert Celestina aan een belofte die zij aan hem heeft gedaan: om Areúsa (een van zijn discipelen) aan hem over te leveren. Bij Celestina is de deal nagekomen.
Na een nacht bij Areúsa te hebben doorgebracht, wordt Pármeno geconfronteerd met Sempronio zodra hij terugkeert naar het domein van Celestino. Na het uitwisselen van meningen besluiten beide bedienden om een bondgenootschap te sluiten om hun specifieke plannen te verwezenlijken. Later, De bedienden van Calisto komen naar het huis van Celestina om een maaltijd te delen met Elicia (een andere leerling van de oude vrouw) en Areúsa.
Meer leugens
Celestina wordt via Lucrecia naar het huis van Melibea geroepen. Dan, het meisje bekent aan de oude vrouw haar liefde voor Callisto en vraagt haar om een geheime date met de jongeman te regelen. Alisa voelt zich echter niet op haar gemak bij de relatie tussen haar dochter en Celestina vanwege de slechte reputatie van de oude vrouw. Maar de jonge vrouw besluit te liegen en de tovenares te verdedigen.
Citaat door Fernando de Rojas.
Als Celestina haar vertelt over haar afgesproken middernachtdate met Melibea, geeft Calisto haar een gouden ketting als teken van dankbaarheid. Als de afgesproken tijd aanbreekt, ontmoeten de jongens elkaar, praten ze een tijdje en spreken af over een toekomstige tweede ontmoeting. Bij thuiskomst wordt Melibea verrast door haar vader, hoewel ze een excuus voor hem weet te verzinnen.
Hebzucht
Sempronio en Pármeno komen aan bij het huis van Celestina om hun deel van de inkomsten te vragen. Maar de oude vrouw weigert, en daarom vermoorden ze haar. In de volgende akte leert Callisto van Sosia en Tristán (zijn andere twee bedienden) over de dood van Sempronio en Pármeno. Ze werden op een openbaar plein geëxecuteerd als vergelding voor de misdaad die ze hadden gepleegd.
Wraak en intriges
Calisto komt laat aan (begeleid door Sosia en Tristán) naar de tweede date met Melibea, daarom hebben de jongeren weinig tijd samen. In de tussentijd, Areúsa en Elicia roepen Centurio op om hen te helpen de dood van hun leraar en minnaars te wreken. Aan de andere kant praten Pleberio en Alisa (de ouders van Melibea) over het op een gemakshalve uithuwelijken.
Het tragische einde
Areúsa krijgt aanvullende informatie om haar plan uit te voeren dankzij een nietsvermoedende Sosia. De wraak zou worden voltrokken tijdens de volgende ontmoeting tussen Calisto en Melibea. Op het moment van de waarheid slagen de bedienden van Callisto erin te ontsnappen aan Traso (de huurmoordenaar ingehuurd door Centurio). Helaas, wanneer Callisto naar buiten gaat om te zien wat er gebeurt, glijdt hij uit, valt van een ladder en sterft.
Een ontmoedigde Melibea klimt naar de top van een toren om zichzelf te schande te maken, om vergeving te vragen en haar vader te bekennen over haar ontmoetingen met Callisto. Geconfronteerd met de wanhopige situatie, Pleberio kan alleen van een afstand zien hoe zijn dochter zelfmoord pleegt nadat ze in de leegte is gesprongen. Ten slotte vertelt de vader van de jonge vrouw de gebeurtenissen aan zijn vrouw en begint ontroostbaar te huilen.