Es Russell Crowe, mijn passie voor cinematografische passies, en vandaag Hij is jarig. Deze acteur, geboren als Kiwi in Wellington, Nieuw-Zeeland, en heeft de Australische koala grootgebracht (nu is hij een enorme geworden), heeft ALLES gedaan in de bioscoop, het beste en het ergste, en natuurlijk, heeft een paar literaire karakters Naar zijn krediet. Dus vandaag is dit zeer persoonlijke artikel waarin mijn twee passies, literatuur en film, op hun hoogtepunt samenvallen.
Hoewel er nog meer zijn in zijn carrière, zijn deze drie literaire personages het meest relevant. Knop wit (wat hem zijn eerste internationale succes en erkenning opleverde), Jack Aubrey y Javert, gemaakt door drie heel verschillende schrijvers. Ik review ze. Dat de dubbels, maat, en dat ik ze zie. Koala of wat dan ook.
Russell Crowe
Met Crowe er is geen middenweg. Ze zijn bijna Tot 20 jaar achter zijn leven en wonderen en ik heb ALLE soorten fervente fans of boze tegenstanders van zijn carrière of zijn persoon ontmoet. ik heb overal anekdotes en ik heb echte veldslagen gevoerd waar al het denkbare virtuele bloed is vergoten. Iedereen die de fanwereld kent, weet het goed.
Maar ongeacht de liefdes en haat voor deze acteur in al zijn facetten, als er iets is dat zijn filmcarrière kenmerkt, is het dat wel mogelijkheid om te verdwijnen in de personages die je speelt. Ook ongeacht persoonlijke voorkeuren voor de een of andere van zijn meer dan 30 films of hun hogere of mindere kwaliteit of behaald succes, blijft die capaciteit behouden. Als ze ook meerdere keren vergezeld is van haar fysieke transformaties, heb je gewoon het personage alleen gezien.
Het punt is dat eigenlijk, voor wie hebben we gehad meer dan eens aan deze man, we hebben hem zijn hand gegeven en we hebben een woord met hem gewisseld, we kunnen getuigen dat deze capaciteit a uiterlijke projectie van een innerlijke energie bijna voelbaar. Die energie die een scherm vult en passeert en geen woorden nodig heeft om enige emotie uit te drukken. Als persoon en als personage. En die galerij met personages is erg lang, maar nu gaan we met deze 3 echt literaire.
Bud White - LA Vertrouwelijk (1997)
Zou een dozijn items kunnen beschrijven, vertellen of uitdrukken wat dit personage betekent in mijn film-, literaire en persoonlijke leven, dus ik zal bij het beton moeten blijven. Op mijn vrij lange lijst van personages die erin geslaagd zijn mijn ziel tot de rand met emoties te vullen, staat agent (later sergeant) Wendell "Bud" White verreweg de eerste en vergelijkbaar met een andere, meer eigentijdse Scandinavische collega van hem.
Gemaakt door James Ellroy, White is een van de leden van de Heilige Drie-eenheid van politieagenten die de hoofdrol spelen in de roman dat de Mad Dog in 1990 werd geboren. Veel van mijn liefde voor het zwarte genre heb ik te danken aan Crowe's optreden in de spectaculaire aanpassing zeven jaar later ondertekend door Curtis Hanson. Het was degene die me naar de roman leidde. Van daaruit om heel Ellroy te verslinden en voor eens en altijd te accepteren dat de antihelden en mannelijke literaire karakters, donker, gekweld en zo wild als diep menselijk zijn mijn zwakte.
Mijn obsessie was zo groot dat ik zelfs schreef mijn eigen verhaal als een voortzetting van het emotionele residu dat film en roman me hebben nagelaten. En ik aarzel niet om Bud te beschouwen als de beste baan van Crowe's hele carrière.
Jack Aubrey - Meester en Commandeur (2003)
Je zou hetzelfde kunnen zeggen voor kapitein Jack Aubrey. Omdat toen ik erachter kwam dat Crowe het zou spelen, ik ook meteen ging om alle nautische nieuwe series geschreven door Patrick O'Brian. Met een voorliefde van kinds af aan voor het genre van Aventuras en, in het bijzonder, van degenen die slagen op zee en op zeilschepen, Ik had ze in behandeling en het filmen van de film was een perfect excuus. Ik heb ze op een rij gelezen.
Vanaf de voorpagina van die muzikale avond in Mahón toen Aubrey en Stephen Maturin elkaar ontmoetten, wist ik dat Crowe het opnieuw zou doen. Natuurlijk heb ik de serie gelezen lang nadat ik de film had gezien. Zo was het. De luidruchtig, muziekliefhebber, brutaal, overdreven, roekeloos maar ook bijna onschuldig Royal Navy Captain Jack Aubrey kon alleen worden belichaamd in iemand als Crowe.
Maar er was ook zijn landgenoot Peter Weir het leiden van de functie. En wie de film van deze prestigieuze regisseur kent, weet die van hem voortreffelijke smaak en beter doen bij het maken van afbeeldingen. Als je een cast van Britse acteurs toevoegt die allemaal geboren zijn in de rollen die ze spelen, is de resultaat is uitzonderlijk. Om de romans te kunnen lezen, moet je natuurlijk van het genre houden. Zo niet, dan kunnen ze vanwege hun taalgebruik te technisch zijn.
Javert - Les Miserables (2012)
De verfilming van mythische musical gemaakt door de Fransen Claude-Michel Schönberg en Alain Boublil hij had minder geluk. Gebaseerd op een van de klassiekers van klassiekers uit de literatuur, niet alleen gala maar wereldwijd ondertekend door Victor Hugo, de musical is mogelijk de meest memorabele van hoeveel er zijn gemaakt. En zonder twijfel de meest succesvolle, zo erg zelfs dat het waarschijnlijk beter bekend en geprefereerd is dan de roman zelf.
Zo parece zeer riskant bedrijf komt dichterbij op foto's tot de prachtige enscenering zowel voor de setting als natuurlijk voor het live geluid van de onvergetelijke muziek en teksten. En afgezien daarvan is de eindeloze lijst van zangers die zich hebben bekeerd en buitengewone stemmen hebben gegeven aan personages zoals Jean Valjean, Javert, Fantine, Eponine of Cosette.
De Britse regisseur Tom Hooper hij waagde het een paar jaar geleden en wilde tenminste krachtige aanwezigheden en stemmen hebben die tenminste voldeden. De helft snapte het in de meest visuele aspecten, maar het bleef verder achter in de muzikale kwestie. De cast wilde elkaar ontmoeten Hugh Jackman of Samantha Banks, met meer professionele muzikale ervaring. Of een Anne Hathaway die de Oscar voor beste vrouwelijke bijrol won voor een spannende Fantine en een meer dan behoorlijke Eddie Redmayne zoals Marius.
En mijn lieve Russell moest gewoon zeggen de sabel en het uniform om de verpakking en karakter te geven daarvoor nodig en voldoende donkere en obsessieve Javert. Genoeg te voorzien haar beperkte stem, die in andere genres meer zijn persoonlijke werkt dan in een musical met zulke kolossale kenmerken als Les Miserables. Maar nogmaals, wie is er niet verblind door liefde, toch? Wel dat.
- Om meer te weten: Russell Crowe. In technicolor, meneer ...
Ik deel tot de laatste komma van deze prachtige literaire recensie die je hebt gemaakt door gebruik te maken van de verjaardag van deze geweldige acteur. Het is voor ons allemaal die van deze films hielden een gelegenheid om naar de primaire bron te gaan. Ik moet toegeven dat ik best lui ben als het gaat om het lezen van een boek, maar die liggen al lang in mijn bibliotheek. Bedankt Mariola voor deze prachtige reis voor mij nostalgisch, want ik kijk er naar uit om ons weer te verrassen met een nieuwe meesterlijke hoofdvoorstelling, mogelijk uit een andere geweldige roman.
Fantastisch artikel, Mariola.
Zeker, voor mij is ook Crowe's optreden in LA Confidencial een van de beste, zo niet de beste van zijn carrière, tenminste in Hollywood. Omdat ik ook enkele van zijn jeugdige optredens in Australië heb gezien en, eigenlijk, in Romper Stomper of in We Two deed hij ook meesterlijke optredens die zijn hoed af zullen nemen ... zoals alle optredens die hij doet.
Hartelijk dank voor uw opmerkingen. U weet dat we het volledig eens zijn over deze kwestie. Een knuffel.
blijft in alles