Als we het over hebben herziening en correctie We hebben het over een gezamenlijk proces dat we in twee verschillende fasen moeten doen: de herziening en correctie van wat we schrijven (bijvoorbeeld aan het einde van elk hoofdstuk en van elke schrijfsessie) en de laatste herziening en correctie, zodra we hebben de eerste versie van het werk.
het feit deze taak niet voor het laatst verlaten, kan het ons veel gemakkelijker maken. Het komt voor dat we soms perspectief moeten nemen, en dat wat we vandaag en vandaag hebben geschreven, we leuk vinden, misschien omdat we zojuist een grote inspanning hebben geleverd, misschien omdat de adrenaline van het momentMisschien is het morgen beter of direct verwijderbaar. Daarom is de herziening en correctie van de dag erna in veel gevallen de ware test van katoen: je weet niet of wat je hebt geschreven goed is, totdat je het na het slapen nog eens leest.
Een andere factor die een grote hulp kan zijn, is het feit dat wees kritisch als we gaan, dat wil zeggen, lees elke zin of elke alinea meerdere keren voordat u verder gaat met de volgende, en zo een eerste filter tot stand brengt dat de laatste corrigerende last zal verlichten. Dit geldt echter niet voor alle soorten schrijvers, aangezien velen hun inspiratie verliezen en er de voorkeur aan geven een eerste dump te maken, zelfs wetende dat ze die later krachtiger zullen moeten poetsen. Elke schrijver is anders en we moeten allemaal onze eigen manier van werken vinden.
Voor de laatste herziening en correctie, het is essentieel om kalm te zijn en je niet te laten meeslepen door onbedwingbare trek. Voor degenen die klaar zijn met het schrijven van een roman, is de tijd niet gekomen om het gepubliceerd te zien, en het is ook vaak zo dat ze er behoefte aan hebben en ervan willen uitrusten en in sommige gevallen aan de slag gaan met een ander project dat ze al hebben. in gedachten. Het verdient echter de voorkeur niet toe te geven aan het verlangen en de tijd te nemen om het te herzien, te corrigeren en zoveel mogelijk te verrijken: dat is een blijk van respect voor al het werk dat men heeft verzet om daar te komen.
Evenmin moeten we kastelen in conservatieve posities: dat wil zeggen, soms hebben we het gevoel dat een deel kan worden verbeterd of verwijderd, maar we zijn te lui om het zonder te doen. We denken dat dat respect voor ons werk is, maar diep van binnen is het niets meer dan het vervagen, aangezien we niet het beste van onszelf zullen bieden.
Ten slotte, voordat u probeert te posten, Het kan geen kwaad om externe hulp te vragen om een aantal externe standpunten te verkrijgen die misschien de onze kunnen aanvullen. Hiervoor kunnen we eerst een aantal vrienden gebruiken die een leesgewoonte hebben en wiens criteria we vertrouwen, hen vragen oprecht te zijn en zowel de successen te noteren, om ze te kunnen verbeteren, als de fouten, om ze te kunnen corrigeren. We kunnen ook naar professionele proeflezers gaan om ons werk te verbeteren voordat we het naar uitgevers sturen. Als je geluk hebt met de verzending en een van hen wordt aangemoedigd om het werk te publiceren, zal het een nieuwe reeks filters plaatsen die de roman moet doorstaan, met verschillende mensen wiens taak het is om te lezen en de veranderingen voor te stellen die moeten worden aangebracht. gemaakt.
Opgemerkt moet worden dat ze vaak veranderingen zullen suggereren die we niet zo leuk vinden en andere keren andere die we wel verrijkend zien: we moeten niet in de arrogantie vervallen om de voorstellen doof te maken, maar ook geen zonde van gebrek aan persoonlijkheid en elimineer of verander alles wat vraagt of het in strijd is met onze esthetische principes. Men moet zich op zijn gemak voelen bij het uiteindelijke resultaat dat zijn handtekening zal dragen en het respecteren van het idee dat men wil vastleggen is essentieel als het gaat om de publicatie van elk literair werk.