Ramón Gómez de la Serna. Van de Mexicaanse schilder Diego Rivera. 1915.
Ramón Gomez de la Serna werd geboren op 3 juli, 1888 en Madrid en was de maker van een uniek literair genre, de gregueria. Het werd gecultiveerd door andere auteurs, maar die van hen zijn een ongeëvenaarde verwijzing naar die unieke combinatie van humor plus metafoor in één zin. We kennen ze allemaal, dus hier zijn deze 40 om de nagedachtenis van Don Ramón te eren.
Ramón Gomez de la Serna
Gómez de la Serna was een productief schrijver en journalist die is opgenomen in de generatie van 1914 ook wel noucentisme. Zijn literaire werk was erg uitgebreid. Hij cultiveerde uit de test costumbrista, de biografie (schreef onder meer die van Azorin y Inclán-vallei, of uw eigen: zelfstervend) tot roman en theater. Maar wat het meest opviel, waren de greguerías.
Gregueries
Ze worden over het algemeen gedefinieerd als een korte tekst, met grote parallellen met de aforismeaangezien ze een enkele zin zijn. uitdrukken, geestige, filosofische, humoristische of lyrische gedachten. Die van Gómez de la Serna zijn meer poëtisch en visueel, en ze hebben altijd een ironische aanraking op zoek naar een contrast tussen gedachte en werkelijkheid.
Zijn eerste boek was Gregueries gepubliceerd in 1917. Ze gingen verder Greguerías bloem, in 1933, en Totaal greguerías Dit zijn enkele voorbeelden:
- Het strijkijzer lijkt koffie te serveren aan shirts.
- Als we ons slecht voelen, hebben we koud zweet uit kannen.
- Fopspeenbaby's kijken naar de pijproker als een kinderwagenmaatje.
- De vroege espadrilles klappen over de grond.
- De ventilator scheert de warmte eraf.
- Hij was zo jaloers dat het stormachtig was.
- Bubbels: het moment waarop het water zijn ziel aan God geeft.
- Het badwater temperen is als het zetten van een goede thee.
- Het potlood schrijft alleen woordschaduw.
- Wie uit een beker drinkt, er is een moment waarop hij een bekerverduistering lijdt.
- Iedereen die bij bezoeken om een glas water vraagt, is een mislukte docent.
- Er wordt iets gespeeld bij het gooien van de ijsdobbelstenen in het glas.
- De badkamer protesteert bij het leeglopen tegen wat er is gebeurd.
- Als we de bruut horen zeggen "ik heb alleen mezelf gemaakt", denken we aan wat een slechte beeldhouwer hij is geweest.
- De regenboog is als een advertentie voor een stomerij.
- De bh is het masker van de borsten.
- Toen de bioscoop werd uitgevonden, stopten de wolken en begonnen de foto's te lopen
- De tranen die worden vergoten in het afscheid van de boot zijn zouter dan de anderen.
- Wat het mes het meeste vuil geeft, is het splijten van een citroen.
- Zwarten zijn zwart omdat ze alleen dan in de schaduw onder de Afrikaanse zon kunnen staan.
- De leeuw heeft aan het uiteinde van zijn staart een scheerkwast.
- De piramides maken de woestijn gebocheld
- De nullen zijn de eieren waaruit de andere cijfers kwamen.
- Enz., Enz., Enz. het is de vlecht van het schrijven.
- De regenboog is het lint dat de natuur omdoet na het wassen van haar hoofd.
- Melk is water verkleed als bruid.
- Rozijnen zijn tachtigjarige druiven.
- De hagedis is de broche van de muren.
- De O is de ik na het drinken.
- Het water is als losse haren in de watervallen.
- Psychoanalyse is de kurkentrekker van het onbewuste.
- Terwijl hij langzame kusjes gaf, duurden hun liefdes langer.
- Liefde is een vrouw wakker maken en niet woedend zijn.
- Als je jezelf te veel kent, stop je met gedag zeggen.
- Wat vrouwen verdedigt, is dat ze denken dat alle mannen gelijk zijn, terwijl wat mannen verliest, is dat ze geloven dat alle vrouwen anders zijn.
- Een rel is een uitstulping die uit de menigte komt.
- De regenboog is het lint dat de natuur omdoet na het wassen van haar hoofd.
- Waar tijd het meest met stof is verbonden, is in bibliotheken.
- Als er een glas water op tafel wordt geschonken, wordt de woede van het gesprek gedoofd.
- De garnaal ruikt naar de hele zee.