Worden vandaag vervuld 19 jaar na overlijden van een van de grootste Spaanse dichters, Raphael Alberto. Op 28 oktober 1999 verliet deze dichter en toneelschrijver de ligplaatsen, lid van de generatie van 27. Hij werd beschouwd als een van de meest representatieve schrijvers van wat in het eerste derde deel van de XNUMXe eeuw bekend werd als de Zilveren Eeuw van de Spaanse literatuur. Vandaag Ik markeer deze 5 gedichten onthouden.
Raphael Alberto
Alberti werd geboren in El Puerto de Santa María op 16 december 1902 en stierf in dezelfde stad. Op zijn vijftiende ging hij naar Madrid en woonde daar sindsdien. Wanneer zijn vader stierf in 1920, een feit dat hem vooral kenmerkte, begon poëzie te schrijven. En terwijl hij zichzelf als dichter ontdekte, ontmoette hij een geheel generatie van jonge mensen zo slim als hij, die een van de meest representatieve en invloedrijke van de hele Spaanse twintigste eeuw zou vormen. Was de van 27 en onder hen waren Federico García Lorca, Pedro Salinas of Vicente Aleixandre.
Wanneer de Burgeroorlog ideologisch gepositioneerd door de Alliantie van Antifascistische Intellectuelen. Na het conflict ging in ballingschap en hij woonde in verschillende delen van de wereld, van Parijs tot Buenos Aires.
Wat betreft zijn werk, Hij was de auteur van een lange lijst met gedichtenbundels, waaronder zijn kennis Zeeman op het land, wie won de Nationale poëzieprijs, Een spook achtervolgt Europa, Smile China, On the Angels o Liederen voor Altair.
5 gedichten
Wat ik voor je heb achtergelaten
Ik verliet mijn bossen voor jou, mijn verlies
bosje, mijn slapeloze honden,
mijn hoofdjaren verbannen
tot bijna de winter van het leven.
Ik liet een shake achter, ik liet een shake achter
een uitbarsting van ongedoofde vuren,
Ik liet mijn schaduw achter in de wanhopige
bloedende ogen van afscheid.
Ik liet trieste duiven achter bij een rivier
paarden op de zon van het zand,
Ik rook niet meer aan de zee, ik zag je niet meer.
Ik heb alles wat van mij was voor je achtergelaten.
Geef mij jou, Rome, in ruil voor mijn verdriet,
zoveel als ik nog heb om jou te hebben.
***
Naar Garcilaso de la Vega
… De tijd ver vooruit en bijna in snijbloem.
G. VAN DE V.
Je zou de klimop hebben zien huilen als het treurigste water een hele nacht waakte over een toch al zielloze helm,
naar een stervende helm op een roos geboren in de mist die de spiegels van kastelen slaapt
op dat uur waarop de droogste tuberoos zich hun leven herinnert als ze de dode viooltjes hun dozen zien achterlaten
en de luiten verdrinken door zichzelf te vertrappen.
Het is waar dat de kuilen de droom en de geesten hebben uitgevonden.
Ik weet niet hoe dat onbeweeglijke lege pantser eruitziet op de kantelen.
Hoe zijn er lichten die zo snel de pijn van de zwaarden bepalen?
als je denkt dat een lelie wordt bewaakt door bladeren die veel langer meegaan?
Klein leven en huilen is het lot van de sneeuw die van zijn route afwijkt.
In het zuiden wordt de koude vogel altijd bijna in bloei afgesneden.
***
Met de
Ik zal bij zonsopgang uit de haven varen,
richting Palos de Moguer,
op een boot zonder roeispanen.
'S Nachts, alleen, naar zee!
en met de wind en met jou!
Met je zwarte baard jij,
Ik baarde.
***
De goede engel
Degene die ik wilde, kwam
degene die ik belde.
Niet degene die de lucht veegt zonder verdediging.
sterren zonder hutten,
manen zonder land,
sneeuwt.
Sneeuw van die val van een hand,
een naam,
een droom,
Een front.
Niet degene die aan zijn haar hangt
gebonden dood.
Degene die ik wilde.
Zonder de lucht te krabben,
zonder bladeren of bewegende kristallen te beschadigen.
Degene die aan zijn haar hangt
bond de stilte.
Zonder mij pijn te doen
graaf een kust van zoet licht in mijn borst
en maak mijn ziel bevaarbaar.
***
El mar
De zee. De zee.
De zee. Alleen de zee!
Waarom heb je me meegebracht, vader,
naar de stad?
Waarom heb je me opgegraven?
van zee?
In dromen de vloedgolf
het trekt me bij het hart;
Ik zou het graag willen nemen.
Vader, waarom heb je me meegenomen?
hier? Kreunend om de zee te zien,
een kleine zeeman op het land
deze klaagzang in de lucht verheffen:
Oh mijn matrozenblouse;
de wind heeft het altijd opgeblazen
de golfbreker spotten!