Foto's met dank aan Paco Álvarez.
Paco Álvarez, publicist uit Madrid, heeft een nieuw essay op de markt, We zijn gek, deze Romeinen. na De platte aarde en nationalisme y Wij zijn Romeinen Álvarez gaat verder met Ancient Rome in een boek dat niet pretendeert over de geschiedenis te gaan, maar over avonturen die op een informatieve en onderhoudende toon worden verteld. U verleent mij dit interview en ik dank u hartelijk voor de tijd die u hebt doorgebracht en de vriendelijkheid waarmee u mij hebt bijgestaan.
Paco Alvarez
Nacido en Madrid, en 1965En journalist Sinds de jaren tachtig presenteert hij ook op TVE 2, hij is dichter en curator van tentoonstellingen. Daarnaast heeft hij banden met mijn land La Mancha en mediteert hij op een project in dat gebied. In je eerste repetitie We zijn Romeinen, die hebben we teruggevonden Romeinse wortels die we nog steeds hebben en waarover hij in dit nieuwe werk blijft praten.
INTERVIEW
- ACTUALIDAD LITERATURA: Herinner jij je het eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?
PACO ÁLVAREZ: Ik denk dat mijn eerste boek, dat geen stripboek of stripboek was, dat wel was De kleine prins, die ik nog steeds aan het lezen ben. Het eerste verhaal dat ik schreef was een folder voor een beeldententoonstelling van de studenten in mijn klas, toen ik 14 jaar oud was.
- AL: Wat was het eerste boek dat je opviel en waarom?
PA: Alle boeken geven ons iets. Omdat we geen tijd hebben om ze allemaal te lezen, moeten we natuurlijk een goede keuze maken. Misschien Goden, graven en wijzen, Ceram, opende mijn ogen, als kind, voor oude beschavingen.
- AL: Wie is je favoriete schrijver? U kunt er meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.
PA: John Slavische Galán, Perez-Reverte, Lawrence Silva, Dolores Redondo, Marcus Valerius Marcial... Cervantesnatuurlijk en zijn neef Shakespeare, Plautus, Charles Ruiz-Zafon… Van Homerus tot vandaag zijn er veel goeden en alle goeden zijn eeuwig.
- AL: Welk fictief personage had je graag willen ontmoeten en creëren?
PA: Ik denk veel. Ik had graag een wijntje en een avontuur willen delen Alatriste, of maak deel uit van de groep van Vila in de boeken van Silva, de vijfde musketier, een vriend van Sandokan, of woon in het dorp Asterix. Ik had graag zoveel karakters gemaakt dat ze hier niet zouden passen.
- AL: Heb je hobby's als het gaat om schrijven of lezen?
PA: schrijven; altijd met muziek. Lees wanneer ik kan. Altijd en overal.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
PA: Om morgenochtend te schrijven. Om te lezen, denk ik 's nachts.
- AL: Waar vertel je ons over? We zijn gek deze Romeinen?
PA: Ik heb het over de verovering van het westen, dat wil zeggen van Hispania, het einde van de wereld, het meest fantastische land en 2.300 jaar geleden verder naar het westen. Het avontuur waardoor de indianenstammen hier meer Romeins werden dan wie dan ook.
- AL: Zijn er nog andere genres die je leuk vindt?
VADER: alle. Ik hou van de roman, de poëzie, hoewel publiceren moeilijker is, maar alles gaat met geluk. Zeker met een pseudoniem, om niet te veel churra's met merino te mengen.
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
PA: lezen: De secretaris, de secretaris en Victoria's geheim door Luis Carlos Hernández als we de informatie hebben. Geweldig, sekte. Typen: a mythologie verhaal heel nieuwsgierig ... nou, ik hoop het.
- AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is voor zoveel auteurs als er zijn of willen publiceren?
VADER: Het is moeilijk, maar je moet erop staan. Het probleem is dat, zoals Cervantes zei, "het jaar dat overvloedig is aan poëzie meestal hongerig is", en nu zijn we steeds meer schrijvers en minder grote uitgevers, die natuurlijk alleen wedden op verzekeringen. In ieder geval denk ik dat dit decennium dat in januari begint, dat van de beweging zal zijn, dit keer niet muzikaal, maar geschreven.
- AL: Is het moment van crisis dat we doormaken moeilijk voor je of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige romans?
PA: Crisis? De barbaarse invasies waren crises. Dit is vreselijk, want we blijven maatregelen van 2.000 jaar geleden toepassen, maar het is niets dat een einde zal maken aan onze beschaving, tenminste, ik hoop het.