Pablo Nuñez: "Laat niemand stoppen met proberen te publiceren"

Paul Nunez, de Lugo-schrijver van historische roman, auteur van titels als Caesar's Daughters, Thieves of History o Queens spel, sta mij dit toe interview waar hij ons iets vertelt over zijn boeken, invloeden, projecten en de uitgeverij en het sociale panorama waarin we leven. Ik dank u hartelijk de bestede tijd en uw vriendelijkheid.

Pablo Nuñez - Interview

• ACTUALIDAD LITERATURA: Herinner jij je het eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?

PABLO NUÑEZ: Ja, want ik bewaar het nog steeds als een schat: De zwarte corsairdoor Emilio Salgari. Onder degenen die mijn ouders thuis hadden, trok het al van jongs af aan mijn aandacht, nog voordat ik kon lezen.

Het eerste dat ik schreef was gedichten in het Galicisch, en ik blijf het doen omdat Ik hou van poëzie. Maar het eerste verhaal ... Het zal je verbazen, maar de waarheid is dat het dat was Caesar's dochters, mijn eerste roman, en hij was bijna dertig.

• AL: Wat was het eerste boek dat je opviel en waarom?

PN: Oorlog en vrede, Tolstoj, omdat het me in een andere leesregel binnenkwam dan ik tot dan toe had. Ik was gepassioneerd over (blijft dit doen) de avonturenroman. Met Oorlog en vrede Ik vond een tweede literaire liefde, die zich afspeelt in die gebeurtenissen en plaatsen die op hun beurt geschiedenis hebben geschreven.

Bovendien, door zijn uitbreiding, Ik hield van analyseren voor het eerst de percelen, de veranderingen van stadium, tekens en hoe de auteur de dialogen heeft geconstrueerd ... Kortom, wat zit er in een boekafgezien van het geweldige plezier om het te lezen.

• AL: Wie is je favoriete schrijver? U kunt er meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.

PN: Vanwege mijn afkomst - ik kom uit Lugo - lees ik veel in het Galicisch. Rosalia, Castelao, Manuel Maria, die ik heb mogen ontmoeten. Of Emilia Pardo Bazan, die mij een buitengewone schrijver lijkt.

ook Verne, Salgari, Dumas, Twain... En MDichtstbijzijnde: Tom ClancyBernardus Cornwell, Umberto Eco, en twee Spanjaarden met wie een grote vriendschap me verenigt: Manel Loureiro en Juan Gómez-Jurado. Beiden ontmoeten is een van de beste geschenken die het leven mij heeft geboden.

Zoals u kunt zien, is het voor mij onmogelijk om bij één enkele schrijver te blijven. En ik schiet tekort.

• AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?

PN: twee. De vrouw Arwen de In de ban van de Ring, omdat Tolkien veel aanwijzingen in haar verborg, ondanks haar 'verborgen' als een secundair personage. Geniaal spul.

Y Jack Ryandoor Clancy. Ryan is in mijn handen geweest in de romans van de maker en op film- en televisieschermen. Nu ook in serie.

• AL: Heb je hobby's als het gaat om schrijven of lezen?

PN: Ik ben graag in de buurt een object dat verband houdt met wat ik schrijf, een zwaard, een munt, kaarten of foto's van de omgevingen waarin de personages die ik creëer avonturen zullen beleven.

• AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?

PN: voor schrijven, en casa. Ik heb het op andere plaatsen geprobeerd en ik weet dat er mensen zijn die het bijna overal krijgen. Ik heb het niet kunnen doen.

Leeuw mucho in mijn dorp, mijn toevluchtsoord, aan de oevers van de rivier de Miño, en ik hou van lezen op het strand. Ik had een tijd, die samenviel met mijn studie en om te profiteren van de tijd totdat ik binnenkwam om te trainen, waarin ik een boek uit mijn rugzak haalde en een tijdje las op de muur. De waarheid is dat ik het mis ... Je gaf me een idee.

• AL: Waar komt die passie voor Romeinen en Kelten in je romans vandaan?

PN: Ik kom uit Lugo (en ik ontken het niet, zoals we hier zeggen). Het hart van mijn stad wordt al 2.000 jaar omarmd door een unieke Romeinse muur ter wereld en een Werelderfgoed. Er zijn talloze archeologische vondsten gevonden, de vondsten die nog zullen worden gevonden en de geheimen en mysteries die hen omringen.

Maar soms vergeten we dat voor komen Rome, er was al beschavingen en cultuur voordat de legioenen hun wet handhaafden. Galicië is daar een goed voorbeeld van. We zijn omringd door Castros, van vondsten uit die vorige tijd, en die leefden bij de grote Romeinse wolvin.

Ik voelde me altijd aangetrokken tot het zoeken naar informatie en toen schrijf over de relatie die de twee culturen hadden. Daar vond ik het zaad voor Caesar's dochters.

La verhouding tussen Galicia en andere gebieden van West-Europa zoals Ierland, Engeland, Escocia, Wales o Bretagne es heel interessant en vele banden verenigen ons, onze eigen geschiedenis, cultuur, muziek ... En vele veel legendes. Vanaf daar Queens spel, wat uniek "Keltisch" is.

Ook in Lugo vieren we, om op te treden schatting en verenig de volkeren die onze wieg en oorsprong hebben gebouwd, een partij, Lucus brandt (zoek op internet of sociale netwerken), die in sommige edities meer dan een half miljoen mensen heeft aangetrokken.

met mensen van over de hele wereld, uit vele hoeken van Spanje, Ierland, Frankrijk of Italië ... Bijna elk land in Europa met een brede vertegenwoordiging van Portugal, maar elk jaar worden we verrast door bezoekers uit Latijns-Amerika, Honduras, Mexico, Argentinië, Taiwanees of zelfs Australiërs​ Of van China, omdat onze muur een verbroedering is met zijn Chinese Muur en Lugo met de stad Quinhuangdao. De pandemie hield ons tegen, maar we komen terug.

Met alles wat ik je vertel, en wat ik nog in de pijplijn heb, begrijp je die passie zeker beter.

• AL: Je favoriete genres naast historisch?

PN: Het thriller. En daar hebben we in Juan een echt genie. Het vreemde is dat hij geen Amerikaan is, toch?

• AL: Wat lees je nu? En schrijven?

PN: Net klaar De deur, door Loureiro, een novelle. ik ben met De tuin van de heks, door Clara Tahoces, en Witte koning.

ik schrijfMaar langzamer van wat ik wilde. Een flinke reeks gezinsverliezen waar ik nauwelijks uit kan komen. In de volgende Ik keer terug om de Romeinen te herstellen, die me hebben verteld dat ze me missen.

• AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is voor zoveel auteurs als er zijn of willen publiceren?

PN: Erg ingewikkeld. Maar niet vanwege het aantal auteurs, dat waren er altijd, en ik hoop dat we er meer en meer zullen zijn, want het zal betekenen dat onze kinderen lezen. Zonder dit kun je niet schrijven.

Ik vertel je er een persoonlijke ervaring. Zoals ik je al zei, was het eerste dat ik schreef Caesar's dochters, Stuurde ik het naar Planet Award, zonder slogan en zonder pseudoniem, en ze zetten me uiteindelijk. Onder meer dan vijfhonderd manuscripten van over de hele wereld. Daarom zeg ik dat niets onmogelijk is niemand stopt met posten. Het talent vindt uiteindelijk een deur of een raam, maar hij vindt ze.

Het moeilijke is in de huidige situatie. We herstelden van de vorige crisis en nu deze waanzin. Als het ons allemaal raakt, lijden ook uitgevers, boekverkopers, distributeurs, drukkers ... De hele uitgeverij en commerciële keten van het boek lijdt onder een tweede crisis, is zelfs nog meer onverwacht en wreed, maar zeker, ZEKER, dat we eruit komen. Kop op.

• AL: Is het moment van crisis dat we doormaken moeilijk voor je of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige romans?

PN: Jawel. Mijn familie en omgeving, ik stel me voor hoe jullie allemaal, vrienden en collega's, niet alleen de economische crisis hebben geleden, maar ook de gezondheidscrisis, met zieke mensen en helaas ook met slachtoffers.

In mijn geval, Ik moet mijn toevlucht zoeken in de verhalen die ik al had ontworpen. Er blijft weinig over van het huidige moment dat ik echt als positief kan bestempelen, maar ja, het allerbelangrijkste voor mij op literair vlak. Dat contact met lezers Het is het mooiste dat me is overkomen sinds ik publiceerde, en in deze nieuwe post-covid-wereld, uw berichten, uw steun wordt meer dan ooit gewaardeerd. Dankjewel, en natuurlijk kun je ook op mij rekenen.

@PabloNunezGlez