Mariano José de Larra, schrijver, journalist, literair en politiek criticus, staat op het meest gerespecteerde altaar van de Literaire romantiek Spaans met José de Espronceda, Gustavo Adolfo Bécquer en Rosalía de Castro. En ik was pas 27 toen pleegde zelfmoord op 13 februari 1837. In zijn geheugen selecteer ik 30 van zijn zinnen die, als ze ze met de ogen van vandaag lezen, geen enkele geldigheid hebben verloren.
- Hypocrisie zegeviert altijd in de samenleving!
- Zalig zijn zij die niet spreken; omdat ze elkaar begrijpen.
- Schrijven in Madrid is huilen, het is op zoek naar een stem zonder die te vinden, zoals in een overweldigende en gewelddadige nachtmerrie.
- Gezegend is iedereen tegen wie de vrouw zegt: "Ik wil niet", want die hoort tenminste de waarheid.
- Het hart van de mens moet iets geloven, en gelooft leugens als het geen waarheden vindt om te geloven.
- Het is gemakkelijker dingen te ontkennen dan erachter te komen.
- Wat liefde betreft, heb ik nog een ander bijgeloof: ik stel me voor dat het grootste ongeluk dat een man kan overkomen, is dat een vrouw hem vertelt dat ze van hem houdt.
- Het publiek voelt zich massaal en verzameld op een heel andere manier dan elk van zijn specifieke individuen.
- Het gevoel is een tere bloem, ermee omgaan is verdorren.
- Talent moet niet worden gebruikt om alles te weten en te zeggen, maar om te weten wat te zeggen over wat bekend is.
- Als een schoenmaker in dit trieste land een fles wil maken en het blijkt slecht te zijn, dan mogen ze hem geen schoenen laten maken.
- In het huwelijk is het noodzakelijk om eigenschappen te hebben die blijvend zijn, die blijvend zijn, en de grote passies gaan snel voorbij; terwijl een vreedzame toestand te allen tijde goed is.
- Aangezien ik geen geweldig geheugen heb, een omstandigheid die niet ophoudt bij te dragen aan dit soort geluk dat ik in mezelf heb gevormd ...
- Prestaties zijn heerlijkheid en geen zwakte, en gelukkig is hij die tenminste één mooie vrouw kan gehoorzamen.
- Waar zien de Spanjaarden hun grootste gevaar, het meest dreigende? Aan de macht achtergelaten door een verkeerd begrepen tolerantie.
- Het is gemakkelijker dingen te ontkennen dan erachter te komen.
- Er zijn dingen die geen oplossing hebben, en dat zijn de meeste.
- Over het algemeen kan worden verzekerd dat er niets erger is in de samenleving dan de behandeling van mensen die het gevoel hebben dat ze superieur zijn aan hun leeftijdsgenoten.
- Schrijven in Madrid is huilen, het is op zoek naar een stem zonder die te vinden, zoals in een overweldigende en gewelddadige nachtmerrie.
- Het verschil tussen dwazen en getalenteerde mannen is meestal alleen dat de eersten onzin spreken en de laatsten het doen.
- Sommige mannen zeggen niet wat ze denken en anderen denken teveel na over wat ze zeggen.
- Omstandigheden ... zinloze woorden waarmee de mens de verantwoordelijkheid voor zijn dwaasheden probeert af te schuiven op ideale wezens.
- Bescheidenheid is niets anders dan trots gekleed in een masker.
- De meedogenloze natuurwet: verslinden of verslonden worden. Volkeren en individuen, of slachtoffers of beulen.
- Auteurs hebben altijd in hun voorwoorden gezegd en zijn het zelf gaan geloven dat ze voor het publiek schrijven; het zou niet erg zijn als ze teleurgesteld waren in deze fout. De ongelezen en gefloten schrijven blijkbaar in zichzelf; de applaudisseurs en gevierden schrijven voor hun belang, soms voor hun glorie; maar altijd voor zichzelf.
- De mensen van Madrid komen naar het circus om een dier te zien dat zo goed als lastiggevallen wordt, dat zich bezighoudt met twee dozijn beesten vermomd als mannen.
- De meest langdurige liefdes zijn die waarop een van de twee geliefden buitengewoon jaloers is.
- Veel dingen bewonderen mij in deze wereld: dit bewijst dat mijn ziel tot de vulgaire klasse moet behoren, tot het midden van de zielen; alleen de allerhoogste, of de heel domme, krijgt helemaal geen bewondering.
- Mijn hart is gewoon een andere tombe. Wie is erin gestorven? Laten we lezen. Vreselijk teken! Hier ligt hoop!
- Wordt het in dit land niet gelezen omdat het niet is geschreven, of wordt het niet geschreven omdat het niet wordt gelezen? Die korte twijfel wordt mij aangeboden voor vandaag, en niets meer. Het lijkt me vreselijk en droevig om te schrijven wat niet gelezen mag worden.