A Marcus Valerius Martial Ik heb er een voor je speciale sympathie. Het tweede jaar van mijn studie aan de universiteit heeft me enorm aangemoedigd, terwijl ik dat ondanks mijn studie F. Inglesa had gedaan Latijn in de eerste twee cursussen met een van die bot leraren die een studentenleven markeren. Zijn epigrammen waren ver boven saai Aeneis wie speelde het eerste jaar of de Catilinaries van Cicero. Hij, Horacio en Ovidio ze zijn mijn favoriete klassieke dichters. Vandaag Benadruk ik een paar van die epigrammen dat waren zijn grootste creatie.
Marcus Valerius Martial
Bilbilitan van geboorte (de huidige Calatayud), ongeveer het jaar 64 d. C. ging naar Rome om hun juridische studies af te ronden onder de bescherming van Seneca. Maar zijn val uit de gratie en zijn daaropvolgende zelfmoord sleepte hem naar beneden. Dit is hoe het eruit zag gedwongen om te overleven op een bohemien manier als klant van verschillende opdrachtgevers. Maar in ruil daarvoor had hij de vriendschap van de grootste schrijvers van die tijd als Plinius de Jongere of het ook satirische Juvenal.
In Rome
Hij kreeg ook de gunst van de broeder-keizers Titus en Domitianus, aan wie hij verschillende en geïnteresseerde complimenten opdroeg. Ze noemden hem lid van de hippische orde en won diverse onderscheidingen, waaronder de vrijstelling van belastingen die degenen die geen kinderen hadden, moesten betalen. Maar hetzelfde gebeurde niet met Nerva en Trajano en moest terugkeren naar Bílbilis. Daar keerde hij terug naar het plattelandsleven, dat was een van zijn grote dromen en waaraan hij verschillende composities opdroeg.
Werk
Marcial's werk het is praktisch intact bewaard gebleven Gelukkig. Met vijftien boeken met verzen, zijn in totaal ongeveer vijftienhonderd gedichten die tot één literair genre behoren, de epigram, waarin hij in zijn tijd geen rivaal had.
Epigrammen
Ik kies er een paar op de leven, dood en vriendschap, naast andere erotiek, satire en maatschappijkritiek naast vijanden of ambitieus. En ik eindig met een van hem elegies beroemdste.
*
Om te kunnen genieten van de herinneringen aan het leven, betekent twee keer leven.
*
Als glorie na de dood komt, heb ik geen haast.
*
Geloof me, het is niet verstandig om te zeggen 'ik zal leven' morgen is te laat: leef vandaag.
*
Het boek dat je reciteert, Fidentino, is van mij; Maar als je het verkeerd reciteert, begint het van jou te worden.
*
Waarom stuur ik je niet, Pontiliano, mijn kleine boekjes?
Zodat jij, Pontiliano, mij de jouwe niet stuurt.
*
Hoewel je je gedichten niet publiceert, bekritiseer je de mijne, Lelio.
Stop met het bekritiseren van de mijne of plaats de jouwe.
*
Bewaar uw lof voor de doden
Je waardeert nooit een levende dichter.
Pardon, ik blijf liever leven
om uw lof te hebben.
*
Tais heeft zwarte tanden, Lecania wit als sneeuw.
Wat is de reden? Deze heeft er een paar gekocht, die van haar.
*
Degene die je gemeen noemt, liegt, Zoilo.
Je bent geen boosaardige man, Zoilo, maar de ondeugd zelf.
*
Wees niet verbaasd over iets dat afwijst
jouw uitnodiging
voor een diner van driehonderd, Nestor:
Ik hou niet van alleen dineren.
*
Was hij tot voor kort dokter, nu is Diaulo begrafenisondernemer;
wat hij deed als begrafenisondernemer had hij ook als dokter gedaan.
*
Als je slaaf zijn minga pijn doet, doet jij, Névolo, je kont pijn.
Ik ben geen waarzegster, maar ik weet wat je doet.
*
Je hebt een minga zo groot als je neus,
zodat je het elke keer dat het een erectie krijgt, kunt ruiken.
*
Lesbia zweert dat ze nog nooit gratis is geneukt.
Het is waar. Als ze geneukt wil worden, betaalt ze meestal.
*
Aan jou Fronton en Flacila, haar ouders, dit meisje vertrouw ik toe,
Little Erotion, geniet van mijn lippen
en mijn geneugten, zodat de angst voor de zwarte duisternis kan overwinnen
en aan de monsterlijke kaken van de Tartaarse hond.
Hij zou het ijs van zijn zesde winter hebben zien smelten,
dat hij hetzelfde aantal dagen had geleefd.
Dat onder zo eerbiedwaardige beschermers eeuwig spelen en dartelen
en spreek mijn naam met stamelende lippen.
Shaggy grass, bedek hun zachte botten niet voor altijd.
Aarde, wees niet zwaar: ze was niet voor jou.