Lope de Vega: biografie

Lope de Vega is een van de helden van de literatuur in de Castiliaanse taal. Zijn naam is — samen met illustere figuren als onder meer Cervantes, Quevedo, Góngora en Molina — een van de hoofdrolspelers van de zogenaamde Spaanse Gouden Eeuw. Deze eeuw (die eigenlijk min of meer van 1492 tot 1681 was) wordt beschouwd als de eeuw met de grootste artistieke en literaire vooruitgang in Spanje.

Bijgenaamd de "Fénix de los Ingenios", wist hij ondanks zijn controverses de erkenning van de Spaanse aristocratie van die periode te winnen. Bovendien waren er niet weinig gebeurtenissen die de sociale normen overtreden waarbij hij betrokken was. Tegelijkertijd stond hij algemeen bekend om zijn facetten als veroveraar, geestelijke, inquisiteur en productief schrijver (hij voltooide meer dan duizend teksten).

Geboorte, gezin, jeugd en jeugd

De november 25 van 1562 (sommige historici geven aan dat het 2 december was) Félix Lope de Vega y Carpio kwam ter wereld, in de schoot van een bescheiden familie gestationeerd in Madrid. Zijn ouders, inboorlingen van de Cantabrische bergen, waren Félix de Vega — recamador van beroep — en Francisca Fernández Flórez. Hij had ook vier broers en zussen: Francisco, Juliana, Luisa en Juan.

Volgens het San Sebastián-archief waren er nog twee zussen: Catalina en Isabel. Voor zijn deel, Vega bracht haar vroege jeugd door in Sevilla, samen met haar oom — de inquisiteur van de Andalusische stad — Don Miguel Carpio. Toen keerde hij terug naar Madrid toen hij tien jaar oud was om een ​​bevoorrechte instructie te beginnen aan het Colegio Imperial.

wonderkind

El Feniks van Wits hij was echt een slimme jongen; vanaf zeer jonge leeftijd kon hij al Spaans en Latijn lezen (naast het laatste vertalen). In die tijd voltooide hij ook zijn vroege schrijven (voornamelijk komedies zoals De pastorale van de hyacintbijvoorbeeld). Na zijn vijftiende verjaardag begon hij aan de middelbare school aan de universiteit van Alcalá.

Levendige tiener, eeuwige student

In 1678 stierf zijn vader; toen vertoonde Felix een opstandig gedrag en... hij rende weg —vergezeld van Hernando Muñoz, een goede vriend— van het familiehuis. Ondanks zo'n "bedrieglijk facet", was hij nog steeds gretig naar kennis. Om deze reden verdiepte hij zijn kennis in wiskunde en astronomie onder de voogdij van Juan Bautista Labaña, de grootste astronoom van Filips II.

Daarnaast, Lope leerde Liberal Arts bij Juan de Córdoba, filologie bij de Theatijnen en was secretaris van de markies van Navas. Om de waarheid te zeggen, alleen de dood stopte de onderzoeksgewoonten van de Iberische intellectueel in zeer uiteenlopende zaken. Tegelijkertijd was hij altijd een dichter met een zeer duidelijke zwak voor vrouwen en avonturen.

liefde en reizen

een eeuwige minnaar

Lope de Vega's eerste bekende verliefdheid was María de Aragón, met wie hij een dochter verwekte, Manuela (1581 – 1586). Rond het jaar 1582 had de schrijfster een affaire met Elena Osorio, een getrouwde vrouw. Toen ze echter begin 1588 de breuk met haar man — de acteur Cristóbal Calderón — formaliseerde, gaf ze er de voorkeur aan met een rijke man te trouwen.

Militaire carrière en ballingschap

In 1582 verhuisde de schrijver uit Madrid naar de Azoren om dienst te nemen in de missie (die minder dan een jaar duurde) van de Markies van Santa Cruz tot Terceira. Later meldde hij zich eind mei 1588 als vrijwilliger bij het Grote Leger, dit regiment werd verslagen door de Lusitaanse militie.

Aan het einde van de reis vestigde Lope de Vega zich in Valencia met zijn vrouw, Isabel de Urbina, met wie hij op 10 mei 1588 trouwde. Tegen die tijd was hij al voor acht jaar uit de Cortes van Madrid verbannen en twee uit het koninkrijk Castilië. De oorzaak: hij vertegenwoordigde Elena Osorio op onfatsoenlijke wijze in een dramatisch stuk toen ze leed aan de sentimentele teleurstelling die in de vorige sectie werd beschreven.

Andere stellen, geliefden en afstammelingen van de eminente Spaanse schrijver

Isabel de Urbina schonk hem twee dochters: Antonia (1589 – 1594) en Teodora (1594 – 1596); de geboorte van de laatste veroorzaakte de dood van haar moeder. In 1598 hertrouwde Lope - volgens sommige historici voor het gemak - met Juana de Guardo, die in 1613 aan een bevalling stierf. Uit dat huwelijk werden Jacinta (1599), Carlos Félix (1606 – 1612) en Feliciana (1613 – 1633) geboren.

Bijvoorbeeld Vega was de minnaar van Doña Antonia Trillo de Armenta en de getrouwde actrice Micaela de Luján. Met de tolk verwekte hij in ieder geval vijf (verifieerbare) kinderen: Ángela, Mariana, Félix, Marcela en Lope Félix. Een andere beruchte gemalin van de schrijver was Marta de Nevares, en als resultaat van die relatie werd Antonia Clara geboren. Daarnaast zijn twee kinderen bekend van wie de identiteit van de moeder onbekend is:

• Fernando Pellicer;
• Fray Luis van de Moeder Gods.

Geschreven werk

Net als andere auteurs van zijn tijd, Lope de Vega waagde zich zonder pardon in alle literaire genres met duidelijk succes. Sterker nog, voordat hij 30 jaar oud was, was hij al een zeer beroemd personage op Iberisch grondgebied. In dit opzicht kwalificeerde Cervantes het als: De galatea als een van de meest opvallende molens in Spanje.

Meest opvallende proza ​​van Lope de Vega

• De Arcadia (1598), zijn eerste roman, bevat verschillende gedichten in een pastorale sfeer;
• De pelgrim in zijn thuisland (1604), Byzantijnse roman;
• In de herders van Bethlehem (1612), pastorale roman met talrijke sacramentele gedichten;
• De Dorotea (1632); prozatekst met een brede poëtische bloemlezing waarin hij het zogenaamde celestinesco-genre introduceert (afkomstig uit de humanistische komedie).

De tekst van Lope de Vega

De in Madrid geboren dichter putte uit veel trends bij het samenstellen van zijn gedichten en schatte verschillende stijlen gelijk in. Om deze reden, in zijn werk was er ruimte voor de culterana-metriek (beïnvloed door Luis de Góngora) en, parallel, voor populaire teksten. Het is echter noodzakelijk om te verduidelijken dat hij altijd een verdediger was van "duidelijke verzen".

Evenzo in zijn teksten zijn uitgebreide gedichten te vinden met een verhalende toon die parodie kan bevatten. Aan de andere kant aarzelde de Spaanse dichter niet om verschillende maten en genres te gebruiken in zijn kortgestructureerde gedichten. Hieronder staan ​​​​de thema's die Lope de Vega in zijn lange gedichten heeft onderzocht (met enkele voorbeelden):

• heldendichten: De Drakenthee (1598) de Gatomachy (1634);
• religieus: de Isidro (1599) veroverde jeruzalem (1609) hou van monologen (1626);
• Mythologisch: de andromeda (1621) de cirkel (1624).

Bekendste korte gedichten van Lope de Vega

• Rimas (1602);
• Heilige rijmpjes (1604);
• spirituele ballade (1619);
• Goddelijke triomfen met andere heilige rijmpjes (1625);
• Menselijke en goddelijke rijmpjes van de advocaat Tomé de Burguillos (1634);
• De Vega van Parnassus (1637), postmortaal gepubliceerd.

Enkele gedichten van Lope de Vega

"Van Andromeda"

Gebonden aan de zee riep Andromeda,
de parelmoeren opening naar de dauw,
die in hun schelpen gestremd in koud glas,
in openhartig zaad parels geruild.

Hij kuste de voet, de rotsen werden zachter
verneder de zee, als een kleine rivier,
de zon veranderen in de lente zomer,
terwijl hij op zijn hoogtepunt stond, overwoog hij het.

Het haar aan de onstuimige wind,
om haar daarmee te bedekken, smeekten ze haar,
aangezien getuige van hetzelfde was zei,

en jaloers om haar mooie lichaam te zien,
de Nereïden verzochten om hun einde,
dat er nog steeds mensen zijn die jaloers zijn op tegenslagen.

"Oh, bittere eenzaamheid"

Oh, bittere eenzaamheid
van mijn mooie Phillies,
verbanning goed besteed
van het onrecht dat ik haar heb gedaan!

mijn jaren worden oud
in deze bergen die je zag,
die lijdt als een steen
het is goed dat in stenen woont.

Oh droevige uren
hoe anders ben ik
degene van wie je me zag!

Met welke reden ik om jou huil,
jeugdige gedachten
dat aan het begin van mijn jaren
Tegen het einde heb je me bedrogen!

slecht handportret,
veranderlijke tijd die je voor me hebt gemaakt
geen naam ze kennen me niet
maar kijk me langzaam aan.

Oh droevige uren
hoe anders ben ik
degene van wie je me zag!

Brief is verdacht,
dat helder en donker dient,
dat voor het niet wissen van alles,
hierboven wordt overschreven.

Soms denk ik dat ik iemand anders ben
totdat de pijn het me vertelt
diegene die zoveel lijdt
iemand anders zijn was onmogelijk.

Oh droevige uren
hoe anders ben ik
degene van wie je me zag!

"Dodelijke mens"

De sterfelijke man, mijn vaders hebben mij verwekt,
gemeenschappelijke lucht en licht uit de hemel gaven,
en mijn eerste stem tranen waren,
dat aldus de koningen de wereld binnenkwamen.

De aarde en de ellende omarmden me,
doeken, geen huid of veren, ze wikkelden me,
door gast van het leven schreven ze me,
en de uren en stappen telden me.

Dus ik ga door met de dag
tot onsterfelijkheid de ziel gegrepen,
dat het lichaam niets is en niets voorwendt.

Een begin en een einde hebben leven,
omdat de ingang van iedereen hetzelfde is,
en volgens de input de output.

Drama

De Madrid-intellectueel was een echte vernieuwer van de Spaanse theaterscène. Onder de drie structurele fundamenten —actie, tijd en locatie—, Lope adviseerde alleen de eerste te respecteren om de geloofwaardigheid te behouden. In plaats daarvan gaf hij meer overwicht aan absurde, tragische en humoristische elementen boven chronologie en plaats, vooral in zijn historische stukken.

Bovendien is de veel van de werken Lope de Vega's toneelstukken demonstreren argumenten geïnspireerd door liefde en eer. Evenzo boeide hij alle soorten publiek (aristocraten, gewone mensen, analfabeten...) dankzij zijn dubbele plotformule, één tussen de rijken en de andere tussen bedienden.

Enkele voorbeelden van hun meest voorkomende thema's

roekeloze komedies

• De dwaze dame;
• Belisa's peperkoeken;
• De straf van de discrete;
• De wonderridder;
• De ongelukkige Estefania;
• Heb lief zonder te weten wie;
• Het staal van Madrid.

ridderlijke stukken

• Rolands jeugd;
• De Markies van Mantua.

religieus

• De schepping van de wereld;
• Dina's overval.

Historisch

• Tegen waarde is er geen ongeluk;
• De Mudarra klootzak.

Beleid

• De ster van Sevilla;
• Ovejuna-fontein;
• De ridder van Olmedo.

De laatste fase van zijn leven

Tussen 1598 en 1599 werkte de auteur als secretaresse om de kost te verdienen omdat de theaters op koninklijk bevel werden verboden. Eerst diende hij de markies van Malpica, daarna de markies van Sarriá. In 1607 begon Lope te werken voor de hertog van Sessa, Don Luis Fernández de Córdoba, dit maakte hem tot een goede vriend en beschermeling. In die jaren bracht hij zijn dagen door tussen Madrid en Sevilla.

In 1608, de spaanse intellectueel begon zijn weg naar het priesterschap. Overeenkomstig, trad toe tot de Congregatie van Slaven van het Heilig Sacrament en in de Derde Orde van Sint Franciscus.

Datzelfde jaar kocht een huis in wat nu Calle Cervantes . is (toen was het Calle de Francos). Daar verbleef hij tot aan zijn dood. gebeurd op 27 augustus 1635.