Korte samenvatting van "Geschiedenis van een trap" door Antonio Buero Vallejo

In het werk van Tijdelijke afbeelding voor Antonio Buero Vallejo, «Geschiedenis van een trap», drie generaties die in hetzelfde gebouw wonen, worden opgevoerd om de sociale en existentiële frustratie in het Spaanse leven in de eerste helft van de XNUMXe eeuw te vertegenwoordigen. De trap, een gesloten en symbolische ruimte en het onverbiddelijke verstrijken van de tijd geven de voorkeur aan een cyclische en repetitieve structuur die het falen van de personages onderstreept.

Acteer een

De eerste act vindt plaats op een dag in 1919. Carmina en Fernando, twee jonge mensen die in een bescheiden gebouw wonen, ontmoeten elkaar op de overloop of "casinillo" van de trap.

Tweede bedrijf

Het tweede bedrijf vindt tien jaar later plaats. Urbano vraagt ​​Carmina om hem als haar echtgenoot te accepteren. Elvira en Fernando zijn getrouwd.

Akte drie

Deze derde akte speelt zich af in 1949, het jaar waarin het stuk werd uitgebracht. Fernando, zoon van Elvira en Fernando, en Carmina, dochter van Urbano en Carmina, zijn verliefd, maar hun ouders hebben deze relatie verboden vanwege bitterheid en frustratie veroorzaakt door hun eigen falen.

Synopsis van «Verhaal van een ladder»

«Geschiedenis van een trap» is een toneelstuk (1947 en 1948) van Antonio Buero Vallejo, waarvoor hij de Lope de Vega-prijs ontving. Het ging in première in het Spaanse Theater in Madrid op 14 oktober 1949. Daarin wordt de Spaanse samenleving, met al zijn leugens, geanalyseerd door de omgeving van een trappenhuis.

Het centrale thema van Story of a ladder

Story of a ladder vertelt ons het verhaal van verschillende mensen die in armoede leven en die status behouden gedurende hun generaties, ook al willen ze eruit. Ze vinden echter geen uitweg uit hun situatie en zo veroorzaakt wrok, afgunst, leugens, wrok ... tussen alle buren op een trap. Vooral als een van hen opvalt.

Aldus Antonio Vallejo laat ons zien hoe frustratie, willen opvallen en worstelen in de lagere klassen zonder beloning te krijgen het ondermijnt de persoon, haar bitter maken en alle slechte dingen in de mens laten bloeien.

Sommige verhalen vallen op die wellicht een getrouwe afspiegeling zijn van de samenleving, zoals het geval is bij Fernando, die als tiener droomde dat hij een groot en rijk architect zou worden; en toch, naarmate de jaren verstrijken, blijkt dat hij in dat huis blijft wonen en nog steeds arm is.

Op de een of andere manier laat de auteur zien dat onderwijs en de manier van omgaan met kinderen hen beïnvloedt, zodat hetzelfde patroon dat hen verhindert om uit die armoede te komen, zich herhaalt.

De personages in Story of a ladder

Zoals uit het voorgaande blijkt, concentreert Historia de una escala zich niet alleen op één tijdperk, maar eerder omvat drie generaties van drie verschillende families en hoe ze anders evolueren. Er zijn dus veel karakters, maar elk komt overeen met een generatie. In dit geval hebben we het over:

Eerste generatie Verhaal van een ladder

Daarin zijn de karakters:

• Don Manuel: Hij is een rijk personage dat op die plek woont, maar in tegenstelling tot anderen wil hij zijn buren helpen met het geld dat hij heeft. Zijn "rechteroog" is zijn dochter Elvira, het probleem is dat dit een grillig meisje is dat, na in rijkdom geleefd te hebben, niet beseft wat echt belangrijk is.
• Doña Vriendelijkheid (Asunción): Ze is de moeder van Fernando, een vrouw die doet wat ze kan om ervoor te zorgen dat haar zoon een prettig leven leidt. Velen denken dat ze rijk is, maar in werkelijkheid is ze de armste van de plaats.
• Paca: Ze is de moeder van drie kinderen, Trini, Urbano en Rosa. Haar man is meneer Juan en hij is een autoritaire vrouw die haar kinderen graag onder controle houdt.
• Gregory: Hij was de vader van Carmina en Pepe, maar hij overlijdt en brengt het gezin in een trieste situatie.
• Genereus: Ze is de vrouw van Gregorio, een weduwe en bedroefd door het verlies van haar man. Ondanks dat hij twee kinderen heeft, is zijn favoriet het meisje.

Tweede generatie

In de tweede generatie zijn er enkele jaren verstreken en zijn de kinderen die in de eerste werden gezien, gegroeid. Nu zijn het jonge volwassenen die alleen door het leven beginnen te lopen. Zo hebben we:

• Fernando: Verliefd op Carmina. Hij wil echter iemand anders zijn en in plaats van voor zijn hart te beslissen, doet hij het voor het geld, dus trouwt hij met Elvira. Dat maakt dat hij na een tijdje opschepperig, lui wordt ... en de illusie verliest om te leven. Hij heeft ook twee kinderen, Fernando en Manolín.
• Carmina: Carmina begint als een verlegen meisje dat niet wil dat iemand haar vertrouwt. Ze is verliefd op Fernando, maar uiteindelijk trouwt ze met Urbano. Ze heeft een dochter die naar haar is vernoemd.
• Elvira: Elvira groeide op tussen grillen en geld, dus het ontbrak haar nooit aan iets. Hij is echter jaloers op wat Carmina heeft.
• Stedelijk: Er wordt aangenomen dat hij in alles gelijk heeft en dat hij boven de anderen kan staan ​​omdat hij meer weet. Hij is onbeleefd, maar heel hardwerkend, realistisch en wanneer hij kan, probeert hij te helpen.
• peper: Carmina's broer. Hij is een man die, naarmate het leven vordert, er norser door wordt en door verteerd wordt. Ten slotte is hij, hoewel hij met Rosa getrouwd is, een rokkenjager en een alcoholist.
• Roze: Ze is de zus van Urbano. Ze trouwt met Pepe en haar huwelijk leidt haar naar een ellendig leven, waarmee ze in het leven sterven.
• Trini: Ze blijft vrijgezel ondanks dat ze mooi en aardig is voor anderen.

Derde generatie Verhaal van een ladder

Ten slotte presenteert de derde generatie ons drie personages, die al in de vorige te zien zijn:

• Fernando: De zoon van Elvira en Fernando, vergelijkbaar met zijn vader in termen van aantrekkelijkheid, vaagheid, gigolo, etc. Hij maakt graag plannen voor de toekomst en zijn verliefdheid is Carmina's dochter, Carmina.
• Manolin: Hij is de broer van Fernando en hij is altijd de lieveling van de familie geweest, dus elke keer dat hij de kans krijgt, speelt hij met Fernando.
• Carmina: Ze is de dochter van Carmina en Urbano, met een manier om in haar jeugd erg op haar moeder te lijken. Ze is ook verliefd op Fernando, maar haar familie wil niet dat ze familie van hem is.

De structuur van het verhaal

Het verhaal van een trap heeft een structuur die op zichzelf erg lijkt op een roman, waar je een inleidend deel, een knoop of conflict; en een deel van het resultaat die in zekere zin een einde lijkt te hebben dat dezelfde reeks keer op keer zal herhalen voor de personages.

Concreet vindt u in dit verhaal het volgende:

Introducción

Sindsdien is het ongetwijfeld de eerste generatie in de geschiedenis de oorsprong van de personages wordt verteld, die kinderen die verschijnen en die de hoofdrolspelers zullen zijn na de tijdsprong.

knoop

De knoop, of het conflict, is het deel waar de meeste aandacht wordt besteed in de romans, omdat het is waar de hele essentie van de roman voorkomt. En in dit geval de knoop zelf is de hele tweede generatie waarin je ziet hoe ze leven, frustraties, wrok, leugens, etc.

Resultaat

Eindelijk het einde, dat echt open is en dat hetzelfde patroon volgt zodat alles wordt herhaald, Het is de derde generatie waarin wordt gezien dat kinderen dezelfde fouten gaan maken als ouders. En zelfs deze moedigen hen aan tot wat ze doen.

De betekenis van de ladder

Een van de belangrijkste elementen van de geschiedenis van een trap is de trap zelf. Het gaat over een onverstoorbaar element, dat is er eeuwigdurend met het verstrijken van de jaren, en generatie, na generatie blijft het een schakel van vereniging van alle buren van die plaats.

Het toont echter ook het verstrijken van de tijd, aangezien in het begin een nieuwe, glanzende trap wordt gezien, en met het verstrijken van de tijd, en vooral doorgaan in die zee van armoede en niet in staat zijn om op te vallen, is het verbruikt, wordt het oud, meer vervallen.

Op deze manier de ladder zelf wordt nog een personage dat aanwezig is in alle generaties en overweegt, stom, de levens van de andere karakters.

Citaten door Antonio Buero Vallejo

• Als het mij niet aan uw genegenheid ontbreekt, zal ik veel dingen ondernemen.
• Het is erg leuk om te zien dat er nog aan je wordt herinnerd.
• Heb geen haast ... Daar valt zoveel over te praten ... Stilte is ook noodzakelijk.
• Ik hou van je met je verdriet en je angst; om met je te lijden en je niet naar een of ander vals rijk van vreugde te leiden.
• Ze hebben zich laten overweldigen door het leven. Dertig jaar zijn voorbij deze ladder gegaan ... en worden elke dag bekrompener en vulgaler. Maar we laten ons niet verslaan door deze omgeving. Niet! Omdat we hier vertrekken. We zullen elkaar steunen. Je helpt me overeind, om dit ellendige huis voor altijd te verlaten, deze voortdurende gevechten, deze zeeslagen. Je gaat me helpen, toch? Zeg me ja, alsjeblieft. Vertel het me! (Zin uit het boek «Geschiedenis van een trap»).