De beroemde trilogie van Paullina Simons

Ik ben nog steeds in Valentijnsdagmodus, die hoewel met een zwart hart, het ook van tijd tot tijd roze kleurt. Is trilogie van De bronzen ruiter, geschreven door Paullina simonsHet is er een die het voor mij doet smelten. En mogelijk een van de bekendste titels van de romantisch geslacht in dit nieuwe millennium. Dus als u diabetische zielen of Cupido-sceptici bent, lees dan niet verder. Maar als je gepassioneerd en verliefd bent, is dit je lezing Voor deze data.

Het liefdesverhaal met een hoofdletter tussen Tatiana Metanov en de luitenant van het Rode Leger Alexander Belov (Shura voor ons allemaal die hem altijd zullen aanbidden) is er een van laat een aanwijzing achter. Als je ook liefhebbers bent van Segunda Guerra Mundial en russisch front in het bijzonder zal het al de veiling zijn. In mijn geval was aan alle voorwaarden voldaan. Het was van die metingen in de trein met het boek op het gezicht geplakt om de golven van emoties te maskeren. Dat met de eerste roman. Het volgende heb ik op mijn mobiele telefoon kunnen lezen voordat ze op papier vielen.

Paullina simons werd geboren in de oude Leningrad, vandaag Sint-Petersburg, in 1963. Ze hield van schrijven sinds ze een kind was en toen ze 10 was, verhuisde ze met haar gezin naar de Verenigde Staten. Deze trilogie, geschreven en gepubliceerd in vijf jaar, is zijn grootste succes.

The Bronze Horseman (2000)

In de Leningrad, 1941 de oorlog in Europa lijkt ver weg. Daar wonen twee zussen, Tatiana en Dasha Metanov, die een klein appartement delen met hun gezin. Het leven onder Stalin is zwaar, maar het zal in een hel veranderen als de Duitsers arriveren. Maar eerst ontmoet Tatiana, de naïeve jongere zus van slechts 17 jaar oud, elkaar Alexandereen Luitenant van het Rode Leger van een mysterieus en onrustig verleden. De liefde het is ogenblikkelijk. Maar er zullen er zoveel zijn moeilijkheden Laat ze tussen hen in staan, van hun families tot de verschrikkelijke belegering van de stad, dat hun liefde bijna onmogelijk zal zijn. Bijna.

Tatiana en Alexander (2003)

Voor de oorlog, zwanger, ziek en verlaten, Tatiana weet de Verenigde Staten te bereiken. Daar zal hij proberen een nieuw bestaan met de illusie dat Alexander, gedaan gevangene, ga weg van het zwarte lot waartoe je gedoemd lijkt. Ondertussen Alexander lijd aan het onuitsprekelijke. Alleen de herinnering aan Tatiana en zijn hoop dat ze nog leeft, houdt hem sterk. Als de oorlog voorbij is beiden zullen vechten om elkaar te ontmoeten. En dat zullen ze.

The Summer Garden (2005)

Tatiana en Alexander, met hun zoon, hebben kunnen terugkeren naar de Verenigde Staten. Ze hebben het overleefd tot een vreselijke oorlog, maar de wonden die ze in de geest dragen, blijven openstaan. Y de jaren van scheiding hebben hen tot vreemden gemaakt. Voor het eerst kunnen ze als gezin leven, maar het zal niet gemakkelijk voor ze zijn. Ze zullen door het land reizen op zoek naar tijdelijke banen, maar dat grillige leven is een wanhopige ontsnapping aan die zware emotionele last. Uw liefde en geluk worden bedreigd, en degene die het meest onder de situatie lijdt, is zijn zoon.

Waarom zou je het lezen?

Omdat het alles heeft: geweldig verhaal, geweldige setting en geweldige karakters, ook de secundaire. Voor zijn verhaal vol intensiteit. Je hebt hetzelfde gevoel van realisme door de bevroren straten van het belegerde Leningrad of over de lange snelwegen van de Verenigde Staten van de jaren 60.

En ongetwijfeld door de kwaliteit en uitstraling gegeven aan de hoofdpersonen. Met hen jij je lacht en huilt. Je raakt net zo diep ontroerd als je lijdt onder hun ups en downs en drama's. Je reist met hen zowel fysiek als in hen, en die van jou. Je leeft en voelt hun ontmoetingen en misverstanden, hun geheimen, hun teleurstellingen en hun passies maximaal. Maar vooral je leeft dezelfde liefde. Een liefde die hen bij elkaar houdt van puberteit tot ouderdom. Van degenen die de vez en cuando het moet je verteld worden en dan vergeet je het niet.

Hoe dan ook, degenen onder ons die verliefd zijn geworden op en op Tatiana en Alexander zullen mijn woorden kunnen bevestigen.