Fotografie: (c) Begoña Rivas, voor El Cultural.
Vandaag is een herinnering voor de denker en schrijver José Luis Sampedro. Simpelweg omdat en vooral vanwege de connectie met Aranjuez, stad waar ik woon. Dus er gaat er een beoordeling van hun werken door middel van hun zinnen, sommige over het creatieproces, andere over schrijven in het algemeen.
Schrijven
Mijn overtuiging is dat schrijven is zijn zelf mijnwerker, archeoloog worden, erin duiken, "dieper in het struikgewas gaan".
Werkelijk, Ik weet niet zo goed waarom iemand zich toelegt op schrijven, hoe de schrijver in de persoon wordt geboren.
In mijn romans de scenario's, zowel bedacht als bekend, zijn absoluut echt voor mij, Ik leef in hen en in hen beweeg ik. Hoewel, als ik het over een bekende stad heb, ik het natuurlijk door de zeef van mijn ervaringen passeer en het anders is dan de stad die anderen kennen.
Schrijven is leven. Wonen is reizen. Voor de herinneringen. Door verbeelding. Door de regio's die we op een dag reisden, die we ons op een dag hadden voorgesteld.
10 werken en hun creatieve proces
Congres in Stockholm
Het idee kwam van mijn aanwezigheid op een bankcongres, op een wetenschappelijke conferentie omgevormd tot de roman omdat het mij interessanter lijkt dan de winst- en verliescijfers.
Ik schreef de roman onder de impact van de fascinerende verrassingen die Zweden me bracht: het Scandinavische landschap (water, bossen, meren) fascineerde me, ik was verblind. En dan de vrijheid van leven.
De rivier die ons meeneemt
In de zomer van de jaren dertig gingen we vroeger met de motorbende naar toe baden in de rivier de Taag. Op een mooie dag, toen we gingen baden, kwamen we de parketrivier tegen, waaruit hij jaren later zou ontstaan De rivier die ons meeneemt.
Schrijf de roman het kostte me negen jaar omdat ik, afgezien van de veelvoudige bezigheden, mezelf heb toegewijd aan het verkennen van deze landen, aan het schoppen van het stroomgebied van de Taag, het pad van de gancheros, om mezelf te documenteren.
Oktober, oktober
Het kostte me negentien jaar om te schrijven Oktober, oktober. Door al die jaren heb ik ontdekt dat het een wereldroman is. Toen ik het af had, was de stapel papieren, door mij getypt en die ik nog heb, een meter lang.
De Etruskische glimlach
Van al mijn romans slechts één, De Etruskische glimlachKan ik precies de dag, het moment waarop het werd geboren en de gebeurtenis die het inspireerde, uitleggen. De geboorte van mijn kleinzoon de roman geïnspireerd door dat kleine schepsel werd een literaire gebeurtenis.
De oude zeemeermin
Deze roman is geboren uit mijn lezingen van de Sappho gedichten, in het bijzonder het beeld van de wanhopige jongeman die zichzelf in de zee werpt omdat hij niet geliefd is bij degene van wie hij hield.
Koninklijke site
Het is een roman die meer dan veertig jaar is gerijpt omdat het zo is de roman van Aranjuez. Ik wilde het al lang eerder schrijven, maar dit is geen roman voor een jonge schrijver.
De lesbische minnaar
De lesbische minnaar is vooral een schreeuw van vrijheid in het algemeen en seksuele vrijheid in het bijzonder. Het is een goed voorbeeld van het mysterieuze, onverklaarbare deel van de schepping.
Ik zorgde goed voor de taal op de manier van de Franse libertijnen, ik lette er speciaal op om met een voortreffelijke taal de hardheid van de overgeleverde feiten te compenseren. Of je het nu leuk vindt of niet niemand kan vulgair lijken.
Zee op de achtergrond
De verhalen de Zee op de achtergrond ze gehoorzamen een plan om te proberen een "vertaling" te geven, in menselijke typen, van de eigenaardigheden die we associëren met de verschillende zeeën.
Mijn houding bij het schrijven van deze regels is die van kleine jongen die, spelend op het strand, een parelwitte schelp op het zand vindt en naar de moeder rent om haar de nederige schat aan te bieden.
Kwartet voor solist
We kunnen spreken van een denkroman of een gefictionaliseerd essay, een morele fabel of een filosofisch verhaal. In ieder geval is het rechtvaardiging van een betere samenleving in het licht van een wereld die haar waarden ontrouw is het is ongetwijfeld de centrale as.
- bron: Vrienden van José Luis Sampedro Association.