José Valngel Valente. Verjaardag van zijn overlijden. Gedichten

Fotografie: José ngel Valente. Cervantes Instituut.

José Angel Valente werd geboren in Orense in 1929 en overleden op een dag als vandaag 2000. Hij studeerde Romantische Filologie in Santiago de Compostela en Madrid en was hoogleraar literatuur aan de Universiteit van Oxford. Het was ook essayist, vertaler en advocaat evenals dichter, met een werk dat verschillende prijzen ontving, zoals de Adonais Award, de Prince of Asturias Award for Letters, de National Poetry Award of de Reina Sofía Award. Dit is een selectie van gedichten om het te ontdekken of te onthouden.

José Ángel Valente - Gedichten

Als ik je zo zie, mijn lichaam, zo gevallen...

Als ik je zo zie, mijn lichaam, zo gevallen
Door alle donkerste hoeken
van de ziel, in jou kijk ik naar mezelf,
net als in een spiegel van oneindige beelden,
zonder te raden welke van hen
we zijn meer jij en ik dan de rest.
Dood gaan.
Misschien is doodgaan niet meer dan dit
keer zachtjes terug, lichaam,
het profiel van je gezicht in de spiegels
naar de zuiverste kant van de schaduw.

Liefde zit in wat we neigen...

Liefde is in wat we neigen
(bruggen, woorden).

Liefde zit in alles wat we hijsen
(lacht, vlaggen).

En waarin we vechten
(nacht, leeg)
voor ware liefde.

Liefde is zodra we opstaan
(torens, beloften).

Zodra we verzamelen en zaaien
(kinderen, toekomst).

En in de ruïnes van wat we vielen
(onteigening, leugen)
voor ware liefde.

De engel

bij dageraad,
wanneer de hardheid van de dag nog steeds vreemd is
Ik ontmoet je weer op de precieze lijn
waaruit de nacht verdwijnt.
Ik herken je donkere transparantie
je gezicht niet zichtbaar,
de vleugel of rand waarmee ik heb gevochten.
Je komt terug of verschijnt weer
op de uiterste grens, meneer
van het onduidelijke.
Niet scheiden
de schaduw van het licht dat ze heeft voortgebracht.

spul

Verander het woord in materie
waar wat we willen zeggen niet kan
verder doordringen
van wat de zaak ons ​​zou vertellen
als voor haar, als een buik,
subtiel aanbrengen,
naakt, witte buik,
delicaat het oor om te horen
de zee, het onduidelijke
gerucht van de zee, die voorbij jou,
de naamloze liefde, verwekt je altijd.

Verlangen was een stil punt...

De lichamen bleven aan de eenzame kant van de liefde
alsof ze elkaar verloochenden zonder het verlangen te ontkennen
en in die ontkenning een knoop die sterker is dan zijzelf
hen voor onbepaalde tijd verenigen.

Wat wisten de ogen en handen,
hoe smaakte de huid, wat hield een lichaam vast?
van de adem van de ander, die gebaard heeft
dat langzame bewegingloze licht
als de enige vorm van verlangen?

De zonde

Zonde werd geboren
als zwarte sneeuw
en mysterieuze veren die uitdoofden
grimmig slijpen
van de gelegenheid en de plaats.

Gedruppeld geperst
met een droevige zucht
op de muur van spijt,
tussen duistere liefkozingen
van homoseksualiteit of vergeving.

Zonde was de enige
voorwerp van het leven.

Slechte bewaker van verwilderde handen
en natte tieners die rondhangen
op de zolder van de dode herinnering.

In vele tijden...

In vele tijden
je hoofd leeg.

In veel licht
je warme taille.

In vele tijden
je plotselinge reactie.

Je lichaam is langdurig ondergedompeld
tot deze droge nacht,
tot deze schaduw.

Deze afbeelding van jou

Je stond aan mijn zijde
en dichter bij mij dan mijn zintuigen.

Je sprak vanuit liefde
gewapend met zijn licht.
Nooit woorden
van zuivere liefde zal ademen.

Was je hoofd zachtjes
naar me toe leunen.
Je lange haar
en je vrolijke taille.
Je sprak vanuit het centrum van liefde
gewapend met zijn licht,
op een grijze middag van elke dag.

Geheugen van je stem en je lichaam
mijn jeugd en mijn woorden zijn
en dit beeld van jou overleeft me.

Wanneer de liefde

Wanneer liefde een gebaar van liefde is en het blijft
leeg een enkel teken.
Als het logboek in huis is,
maar niet de levende vlam.
Wanneer het meer de ritus is dan de man.
Wanneer zijn we begonnen?
woorden herhalen die niet kunnen
de verlorenen oproepen.
Wanneer jij en ik oog in oog staan
en een verlaten uitgestrektheid scheidt ons.
Als de nacht valt
Wanneer we onszelf geven
wanhopig hopen
dat alleen liefde
open je lippen in het licht van de dag.

Bronnen: A medio voz - Zenda Libros


Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.