Joan Margarit wint de Cervantes-prijs. 4 gedichten

Fotografie: website van Joan Margarit.

Joan Margaretha won zojuist de Cervantes-prijs 2019. Hieraan is de belangrijkste literaire onderscheiding in de Spaanse taal, begiftigd met 125.000 euro, gegaan Catalaanse dichter die zijn werk in beide talen heeft gecultiveerd, als een vaandeldrager van een culturele conjunctie die elke ideologie te boven gaat. Dit zijn 4 van zijn gedichten om hem te leren kennen, lees het of herontdek het.

Joan Margaretha

Joan Margarit i Consarnau werd geboren in Sanahuja, Lleida, op 11 mei 1938. Het is dichter, architect en professor al met pensioen van de Polytechnische Universiteit van Barcelona. Als dichter begon met publiceren in het Spaans terug in de jaren 60 met Liederen voor het koor van een man alleen. En hij deed het pas tien jaar later weer met Crónica. Een paar jaar later begon hij in het Catalaans te publiceren. Is hij zelf de vertaler van zijn werk in het Spaans, hoewel hij ook vaag in het een of het ander schrijft. Vorig jaar publiceerde hij zijn memoires: Om een ​​huis te hebben, moet je de oorlog winnen.

En 2008 Joan Margarit was Nationale poëzieprijs en Nationale prijs voor literatuur van de Generalitat van Catalonië. En in 2013 won ook de prijs Dichters van de Latijnse wereld Víctor Sandoval, uit Mexico. Deze Cervantes Award bekroont zijn carrière, die ook die van is een van de meest gelezen hedendaagse dichters in het Spaans.

Een bloemlezing om voor te lezen is die van Alle gedichten (1975-2015). Ik heb deze vier gekozen.

4 gedichten

Vier uur 's ochtends

De eerste hond huilt, en meteen
er is een echo op een binnenplaats, andere resoneren
tegelijkertijd in een enkele schors,
hard en zonder ritme.
Ze blaffen met hun snuiten naar de lucht.
Waar kom je vandaan, honden? Wat morgen
het geblaf van de nacht oproepen?
Ik hoor hoe je blaft tegen de droom van mijn dochter
van de pallet, omgeven door uitwerpselen
waarmee je een territorium markeert
van steegjes, patio's, open ruimtes.
Zoals ik heb gedaan
met mijn gedichten, vanwaar ik huil
en ik markeer het territorium van de dood.

Het papier

Je keek altijd vooruit
alsof de zee er was. Jij hebt gemaakt
op deze manier een beweging van golven
buitenaards en mythisch op een strand.
We waren verenigd door de gevaarlijke kracht
dat geeft liefde eenzaamheid.
Het laat mijn vingers nog steeds trillen
onmerkbaar dit papier.
Verlaten pad tussen jou en mij,
bedekt met letters, dode bladeren.
Maar ik weet dat het pad blijft bestaan.
Als ik mijn hand op het bundeltje leg,
Ik voel het op je rug rusten.
Je luisterde altijd vooruit
alsof de zee er al was, al getransformeerd
met een vermoeide, hese, warme stem.
Weinig verenigt ons nog: alleen het beven
van dit fijne papier tussen de vingers.

Het wachten

Je mist zoveel dingen.
Dus de dagen vullen zich
momenten gemaakt van wachten op je handen,
om je kleine handjes te missen,
dat ze de mijne zo vaak hebben ingenomen.
We moeten wennen aan uw afwezigheid.
Er is al een zomer voorbij zonder je ogen
en de zee zal er ook aan moeten wennen.
Jouw straat, nog steeds voor een lange tijd,
zal wachten, voor je deur,
met geduld, uw stappen.
U zult nooit genoeg wachten:
niemand weet hoe hij moet wachten als een straat.
En dit zal me vullen
dat je me aanraakt en dat je naar me kijkt,
je vertelt me ​​wat ik met mijn leven moet doen,
Naarmate de dagen verstrijken, met regen of blauwe lucht,
al eenzaamheid aan het organiseren.

Koplampen 's nachts

Ik probeer je in het verleden te verleiden.
Handen aan het stuur en dit licht
van de nachtclub van het dashboard
-winterfantasie- dans met je mee.
Achter me net als een grote vrachtwagen
morgen maakt uitbarstingen van licht.
Niemand rijdt erin en haalt me ​​in
maar nu reizen jij en ik samen
en de auto kan de twee paarden zijn
van de jaren zestig tot Parijs.
"Je ne regrette rien" zingt Edith Piaf.
Onder het raam komt de nacht binnen
koud van de snelweg, en het verleden
hij nadert frontaal, snel:
kruis en verblind me zonder de lichten te laten zakken.


Wees de eerste om te reageren

Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.