Fotografie: (c) Mariola Díaz-Cano. 23-10-2019. Madrid.
Jo Nesbø wordt vandaag 60 maart. Noorse schrijver van misdaad- en kinderromans, bedenker van de curator Harry gat, opent een nieuw decennium in zijn lange en succesvolle carrière en leven. Dit jaar, altijd als de huidige en onzekere omstandigheden het toelaten, zal er zijn twee nieuwe titels die hier na een vertraging van vijf jaar aankomen Bloed in de sneeuw (gepland voor mei) en iets minder voor Middernachtzon (in de herfst). Ik heb ze al gelezen. Dus daar gaan ze slagen van de recensies dat ik ze heb geschreven. Om een idee te geven van wat u kunt verwachten en wat u kunt verwachten. Hoewel de vuurvastheid er niet is (voor nu) en sloeg Harry. Maar laten we het een beetje laten, het moet rusten. U niet, mijnheer Nesbø, u heeft nog 60 jaar te gaan en hoe lang het duurt om te blijven schrijven.
Bloed in de sneeuw - oktober 2015
Ik zou het me over twee dagen hebben voorgelezen, omdat het is kort en het duurt niet langer. Maar zoals ik gewoonlijk doe met Nesbø, wil je de lezing uitbreiden tot in het oneindige en verder om ervan te genieten. Omdat het in het Engels is geweest, heb ik nog meer excuus gehad. En, nou ja, al Ik had wat kritiek gelezen, van sommigen die erover klaagden het was erg kort, en anderen die zeiden dat Nesbø was een zachte geworden En wil je je alsjeblieft wijden aan Harry Hole, punt uit. Het lijkt een leugen dat de vaste lezer van deze schrijver (van al zijn werk, niet alleen Harry) daarover klaagt veronderstelde zachtheid als er iets is dat meneer Nesbø is, is het dat ook een romanticus Van top tot teen, hoe hard en psychopathisch hij ook is.
En het is dat het hier is gemarkeerd een geweldig liefdesverhaal met nog een van die huismerkkarakters: een huurmoordenaar, Olav Johanssen, blijkbaar een zielloze, wie weet, wie hij vertelt ons zijn zeer zwarte verleden en fatalistische toekomst en wat leest De ongelukkigen. Jouw baas, een bende hotshot In Oslo eind jaren '70, kort voor Kerstmis, instrueert hem om zijn vrouw uit de weg te ruimen. Het probleem is dat Olav wordt verliefd op haar, zo lijkt het, want het is echt een ander anti held gesignaleerd door het lot.
emotie
Met andere woorden, we hebben een klassieke geschiedenis van het genre, geschreven in de eerste persoon, waar alle karakters donker zijn (of niet), Aan die Nesbø-wendingen is geen gebrek en is afgewerkt met een finale dat, zelfs als je het je voorstelt, het stopt niet en je kunt niet voorkomen dat je opgewonden raakt. Het bekende vermogen van deze man om zich in te leven het beste en het slechtste van de mens Zodat heeft me weer verslaafd met prosa, hun verhalen zo zwart en verwrongen, maar daarmee romantiek looien authentiek die distillatie.
Hij had alle tijd van de wereld. Ik wachtte graag. Ik hield van de tijd tussen het nemen van de beslissing en de uitvoering ervan. Het waren de enige minuten, uren, dagen van mijn veronderstelde korte leven toen ik iemand was. Ik was iemands lot.
Middernachtzon - juli 2016
Vuur, lucht, geloof, atheïsme, onverdraagzaamheid, misdaad, angst, eenzaamheid, duisternis met de eeuwige helderheid van die middernachtzon midden augustus, lafheid, overgave, verlossing, liefde in al zijn vormen, vaderschap, verlies, pijn, hopeloosheid, hoop, verlies, winnen, bedriegen, overtuigen ... Jon hansen -of Ulf, zoals het zegt te worden genoemd onder zijn verschijning weinig bereikt van onschuldige en geen idee jager- voel het en dat alles meemaakt als hij in een klein stadje aankomt verloren in het uiterste noorden van alle nortes. Naast de gemeenschap dat het bewoont, is zo Cerrada als ultraconservatief. Hansen gaat het vinden Knuteen kind tien jaar oud, en su moeder Lea, een vrouw met een Geschiedenis personeel vol drama en verrassingen.
Vanaf daar de ontsnapping nergens dat Hansen heeft ondernomen, bereikt ook de zijne vin. De geschiedenis Herontwikkeld in de jaren 70 en Hansen heeft een Actie aan de visser, de baas van de Oslo-maffia (die al binnen was Bloed in de sneeuw), en nu gaan ze ervoor. Allemaal voor hem incompetentie - Of liever: onvermogen - te doden. Hansen beschouwt zichzelf als een lafaard, een zielige verliezer dat hij veel fouten heeft gemaakt, en wanneer hij die woestenij bijna in het noordpoolgebied bereikt, voelt hij dat het zal gebeuren laatste uitje. Zijn relaties met de hermetische bevolking, maar vooral met de kleine en nieuwsgierige Knut en zijn gereserveerde maar intuïtieve moeder, zullen hem dwingen een beslissing nemen voor eens en altijd. Of te geef op allemaal samen.
Laatste romantisch
Y weer we moeten Nesbo is zeker geworden de laatste romanticus. Wat schrijft een misdaadroman? Ja, zo lijkt het, maar misschien ook niet. Misschien gebeurt het jou dat met de leeftijd moet je meer intieme en persoonlijke verhalen vertellen voor zichzelf in plaats van voor de lezer (opnieuw in de eerste persoon), of denken op creencias y gevoelens. Soms hebben we dat nodig en nemen we gewoon een eeuwig bekend verhaal, maar om het op onze eigen manier te vertellen, met onze stijl, en de lezers van dhr. Nesbø weten al hoe zijn verhaal is.
Aan de ene kant Ik vreesde het ergste, maar ik was verrast dat het kon gebeuren nadat ik de vorige had gelezen. Bovendien, Daar was ik weer door verrast hoedanigheid zijn het ene lezen dat dan het andere wordt, onzekerheid tot de laatste minuut, en dat groteske aanraking (in de stijl van die geweldige en eschatologische scène in een van zijn andere titels, Koppensnellers) dat hier meer gaat naar wat geronnen bloed in een andere zeer grafische scène. Een hint voor de korte: er is een soortgelijke in de film Rob Roy.
De critici zijn weer geweest dat is dol op de eerste persoon van criminele hoofdrolspelers, maar met een goede achtergrond, dat hun verhalen te kort of te voorspelbaar zijn ... Doet er niet toe. Het is Nesbø. En ik heb het druppelaar gelezen, geniet ervan zoals altijd. Wat ga ik doen. Ik hou van. Gedurende.
'Ik zeg alleen maar dat alles kan bestaan,' zei ze, 'zelfs eeuwige liefde.'