Javier Pellicer: «Publiceren was altijd erg ingewikkeld»

Javier Pellicer, schrijver van historische roman, heeft nieuwe roman, Lerna, The Legacy of the Minotaur, die op 8 oktober uitkwam. Ik waardeer de tijd die je hieraan hebt besteed enorm interview waarin hij vertelt over boeken, auteurs, projecten en de uitgeverswereld.

INTERVIEW MET JAVIER PELLICER

• ACTUALIDAD LITERATURA: Herinner jij je het eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?

JAVIER PELLICER: Mijn eerste lezingen waren niet echt boeken als zodanig, dat waren ze wel comics. Ik werd een lezer dankzij Asterix, Mortadelo en Filemón, Spiderman of Batman. Er wordt nooit genoeg krediet gegeven aan dit soort lezen, maar ik denk dat het een geslacht wat kan het zijn essentieel om de Niños in de wereld van literatuur.

Wat betreft het eerste verhaal dat ik schreef, ik was ambitieus (en nogal naïef) in het durven van een geheel fantastische trilogie die ik trouwens vastbond en nog steeds bewaar. Niet omdat ik trots ben op dat groteske (niemand wordt onderwezen geboren), maar juist om me eraan te herinneren hoeveel ik gevorderd ben als schrijver.

• AL: Wat was het eerste boek dat je opviel en waarom?

JP: Ik denk niet dat het antwoord erg origineel is: De Heer der Ringen. In feite was ik zo gepassioneerd dat het de trekker van het besluit om schrijver te worden. Nogmaals, naïef van mij, wilde ik de kunsten van Tolkien nabootsen (vandaar de trilogie waar ik het eerder over had). Na verloop van tijd heb ik het duidelijk gevonden mijn eigen stijlMaar ik ben ervan overtuigd dat ik er nooit aan zou hebben gedacht om schrijver te worden zonder de impact die het werk van Tolkien op mij had. Of misschien wel.

• AL: Wie is je favoriete schrijver? U kunt er meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.

JP: Behalve Tolkien zou ik andere klassiekers noemen, zoals Asimov, Arthur C. Clarke of Stanislaw Lem. Meer actueel, ik zou bij blijven ted chiang, wiens bloemlezing het verhaal van je leven Het is het beste wat ik de afgelopen tijd heb gelezen. De science fiction Het heeft me ook veel beïnvloed. En wat Spaanse schrijvers betreft, is mijn belangrijkste keuze ongetwijfeld Jordi Sierra en Fabra.

• AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?

JP: Ik zou graag willen ontmoeten wie ik persoonlijk beschouw beste personage van het fantasy-genre (hoewel ook heel weinig bekend): Simon Bolthead (hoofdpersoon van de saga Verlangens en spijt, door Tad Williams).

Het is een zeer goed gebouwd karakter in termen van zijn evolutie, en dat vertegenwoordigt beter dan wie dan ook die reis van groei, niet van de klassieke held, maar van de mens, in zijn overgang van jong naar volwassen.

• AL: Heb je hobby's als het gaat om schrijven of lezen?

JP: stilzwijgen absoluut. Geen muziek, geen afleiding. Hooguit het geluid van regen. Y koffie, veel koffie.

• AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?

JP: in het algemeen mijn kantoor, hoewel wanneer ik blokkade Ik neem graag een notitieboekje en een pen en ga op de tuin​ Altijd vroeg in de morgen, terwijl het hoofd nog steeds een beetje van die slaperigheid van dromen vasthoudt die zo bevorderlijk zijn voor creativiteit.

• AL: Wat vertelt je nieuwe roman ons, Lerna. De erfenis van de minotaurus?

Lerna is persoonlijke bewerking van een van de Ierse oprichtingsmythen incluido en Het boek van de invasies van Ierland, met de bijzonderheid dat ik het in een historische context zoals de Bronstijd, en ik heb het in verband gebracht met een opwindende cultuur, de Minoïsche beschaving van de koning minos en de minotaurus.

Het verhaal begint wanneer ster, de jongste zoon van koning Minos, keert terug naar Kreta en ontdekt dat de kalmte die hij zich herinnerde, is vervaagd: familie botsingen en een profetie Door het einde van het huis van de Mino's aan te kondigen, bedreigen ze zijn toekomst, en Starn zal moeten beslissen of hij deze dreiging onder ogen ziet of samen met zijn broer Partolón op zoek gaat naar een nieuw huis.

Het is een Avonturenroman, met zware belasting episch en zelfs een vleugje intrige paleisachtig, maar bovenal is het een karakterroman, hun emoties en hun evolutie, want dat is altijd mijn kenmerk.

• AL: Zijn er nog andere genres die je leuk vindt?

JP: Misschien moet de vraag zijn welke genres ik niet leuk vind. Ik heb bijna elk record gelezen en zelfs geschreven, hetzij via romans of korte verhalen. Een beetje afhankelijk van het moment: sciencefiction, fantasie, erotisch, historisch, hedendaags… Ik denk dat het meer dan een kwestie van genres is, maar meer een kwestie van goede verhalen. De context is niet zo belangrijk.

• AL: Wat lees je nu? En schrijven?

JP: Ik ben momenteel aan het lezen De stem en het zwaard, een fantastische historische roman van Vic Echegoyen. En ik ben aan het schrijven, of liever gezegd controleren, wat mogelijk is mijn volgende roman. Op dit moment kan ik alleen maar verklappen dat ik een spring vooruit in de tijd. Een enorme sprong.

• AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is voor zoveel auteurs als er zijn of willen publiceren?

JP: De uitgeverswereld is altijd een lastig gilde, met of zonder crisis. Het heeft een aantal eigenaardigheden die het erg veeleisend maken en waar het moeilijk is om op te vallen of zelfs maar te blijven. Dat is echter waar kansen dat geeft ons nu Internet het zorgt ervoor dat veel meer mensen overwegen om schrijver te worden en te publiceren.

Wellicht heeft dit geleid tot een toegenomen concurrentie en overigens een teveel aan publicaties, maar vergis u niet: publiceren was altijd erg ingewikkeld. Maar als je in jezelf gelooft, is het mogelijk. Ik en vele andere collega's zijn het bewijs.

• AL: Is het moment van crisis dat we doormaken moeilijk voor je of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige romans?

JP: Het is voor velen erg moeilijk om iets positiefs uit zo'n dramatische situatie te halen en dat zet bovendien onze gebruikelijke manier van leven onder controle. Op het niveau van uitgeverijen we hebben de vorige economische crisis met deze pandemie vastgeketend, wat de levenscyclus van veel romans ernstig aantast vanwege de onmogelijkheid om een ​​adequate promotie uit te voeren. Maar misschien is het de mogelijkheid om jezelf opnieuw uit te vinden, om nieuwe wegen te zoeken en tools zoals internet te promoten. Ik hoop het tenminste.