Irene Villa: boeken

Door "Irene Villa books" te googelen, vindt u publicaties over de reflecterende werken van een overlevende van terrorisme. Ze is een Spaanse schrijfster, sociaal communicator en psycholoog gespecialiseerd in geschreven pers en radio.. Ze werd geboren op 21 november 1978 in de stad Madrid, tussen 2013 en 2016 werd ze beschouwd als een van de 100 meest invloedrijke vrouwelijke leiders in haar land.

Op twaalfjarige leeftijd verloor Irene haar benen en drie vingers van haar linkerhand door een betreurenswaardige aanval door een terreurgroep. Ze slaagde erin om deze gebeurtenis te overwinnen door een gouden en zilveren medaillewinnende Paralympische skiër te worden, en in 2006 werd ze tweede in schermen.

Jeugd en gezin

Irene Ze is de dochter van een taxichauffeur genaamd Luis Alfonso Villa en María Jesús González, een ambtenaar van het directoraat-generaal van de nationale politie van Spanje en heeft een oudere zus genaamd Virginia. De jonge vrouw begon het basisonderwijs in haar geboorteplaats, een van de instellingen die ze bezocht was de Lourdesschool.

Op de ochtend van 17 oktober 1991 bewapende een terreurgroep in Madrid drie auto's met bommen, een van hen was die van Irene's moeder. Het doelwit was een stadsambtenaar, er wordt gezegd dat deze auto een van de aanvallers was vanwege Maria's positie bij de politie en haar relatie met de functionaris.

De jonge vrouw hoorde die dag over de aanvallen en was bang, vlak voordat ze in de auto stapte, vroeg ze haar moeder of iemand hen kwaad kon doen en ze stelde haar gerust. Ze waren op weg naar de school van Irene en seconden nadat ze voor een stoplicht waren gestopt, ontplofte de bom.

Na de aanval

Villa werd wakker in het militair hospitaal van Gómez Ulla, vergezeld van haar vader, Luis Alfonso, terwijl haar moeder (die een been en een arm had verloren) naar de IC werd gestuurd. De man wilde niet dat zijn dochtertje gered zou worden, hij leed liever voor het verlies dan Irene voor de toestand waarin ze was gebleven.

Moeder en dochter besloten te leven alsof het ontbreken van hun ledematen het product was van hun geboorte om wrok opzij te kunnen zetten. Een jaar later, op 4 maart 1992, overhandigde prinses Diana van Wales hem de Children of Europe-prijs van de Rainbow House Foundation in Londen.

Hoger onderwijs

Irene Villa ging in 1996 naar de Europese Universiteit van Madrid en vier jaar later studeerde ze af in sociale communicatie, audiovisuele vermelding. In hetzelfde jaar van zijn afstuderen begon hij psychologie te studeren aan de Complutense Universiteit van Madrid en in 2001 begon hij een bachelordiploma geesteswetenschappen aan de UEM. CEES.

Tijdens haar universitaire leven deed de jonge Irene verschillende banen die haar hielpen haar succes te consolideren. Hij stelde audiovisuele bestanden samen voor RTVE en werkte mee aan lezingen voor Radio Nacional de España. In april 2004 werd ze benoemd tot afgevaardigde van de Association of Victims of Terrorism in Madrid.

Eerste post

In oktober 2004 publiceerde Irene Villa Wetende dat je het kunt: herinneringen en reflecties van een slachtoffer van terrorisme. In dit werk vertelde de schrijfster haar eigen ervaring en probeerde die om te zetten in een verhaal over het overwinnen en vergeven van de problemen van het leven.

Het boek onthulde een voorgevoel dat hij de nacht voor de aanval had, hij droomde dat zijn benen waren afgesneden. De auteur zei ook dat ze deze informatie lange tijd verborgen hield, omdat ze bang was dat mensen haar niet zouden geloven.

Irene inbegrepen in Weet dat je het kunt hulp aan andere slachtoffers van terrorisme en aan mensen met een handicap die een trauma hebben meegemaakt. De Spanjaarden verzekerden dat liefde de sleutel was om tegenspoed te overwinnen. Ze vergaf het, maar dit weerhield haar er niet van om het terrorisme en de politici die het in deze publicatie steunen, te bekritiseren.

Irene in de sport

Villa besloten deel te nemen aan een nationaal Paralympisch sportkampioenschap in 2006 in de discipline aangepaste schermen, waar hij de tweede plaats behaalde. Ze is lid van de Also Foundation, waar ze deel uitmaakte van het eerste aangepaste alpineskiteam bestaande uit vrouwen.

In dat jaar publiceerde hij SOS-slachtoffer van terrorisme waar hij hulpmiddelen gaf om de trauma's van de mensen die direct of indirect door deze aanvallen zijn getroffen, te identificeren en te overwinnen. In 2009 won hij de zilveren Santiveri Trophy in het skigebied La Pinilla in Segovia.

Huwelijk en kinderen

In 2009 begon Irene een liefdesrelatie met Juan Pablo Lauro en in oktober 2011 trouwden ze. In datzelfde jaar werd ze kampioen van de Spaanse beker en bracht ze haar eerste boek met de naam opnieuw uit Weet dat je het kunt, 20 jaar later en gepubliceerd Memoires van een officier van justitie. 30 jaar strijd tegen terrorisme, onrecht en economische criminaliteit.

Op 7 juli 2012 werd hun eerste kind, Carlos, geboren., speelde in een documentaire genaamd MOEDER en ontving een prothese met een ongelooflijk voetontwerp. In 2013 werd ze opgenomen in de Top 100 van vrouwelijke leiders en publiceerde ze de roman Het is nooit te laat, prinses.

Op 21 april 2015 beviel ze van Pablo en publiceerde ze De boekomhelzing y Zoals de zon voor de bloemen. Op 31 augustus van het volgende jaar werd Eric geboren en in 2017 leed hij aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarvoor hij zijn eileiders moest laten vastbinden.

Villa vandaag

In 2018 werd het gala van de politievereniging Angel Falls gehouden, waar de schrijver een gouden medaille ontving. Later dat jaar scheidde ze van haar man Juan Pablo. In 2019 werd ze in Zweden geopereerd nadat de schroef in haar dijbeen brak. Daarna ontving hij een onderscheiding op het Professional Merit Medal Gala voor het bevorderen van dialoog en vrede.

Irene Villa - Boeken

Hier zijn fragmenten uit enkele boeken van de Spaanse auteur:

Weet dat je kunt: herinneringen en reflecties van een slachtoffer van terrorisme

“Mensenlevens moeten worden gerespecteerd. We kunnen niet blijven toestaan ​​dat bepaalde partijen de aanslagen niet veroordelen, omdat het gemakkelijk is dat ze worden gedood. Op die manier zullen we nooit een einde maken aan het terrorisme ”.

Zoals de zon voor de bloemen

"... mijn missie, om het op de een of andere manier te noemen, is om iedereen te begeleiden die mij vraagt ​​in de moeilijkheden die het leven met zich meebrengt, die het leven zelf zijn ... het belangrijkste is om van elkaar te houden, elkaar te vergeven en te weten wat we leven voor. "