Esteban Navarro: schrijver en politieagent.
We zijn verheugd dat Esteban Navarro, Murcia, 1965, schrijver en politieagent, nummer één in Amazon-verkoop, vandaag op onze blog staat.
Actualidad Literatura: Murcian door geboorte en Huesca door adoptie, nationale politieagent en schrijver, auteur van meerdere genres en gepassioneerd door het zwarte genre, professor aan de Canarische School voor Literaire Creatie, maker van de politie- en cultuurwedstrijd, medewerker van het Aragón Negro Festival en medewerker van twee regionale kranten van uw geadopteerde land, Aragon. Een moeilijk persoon om in een hokje te plaatsen, je beweegt je in verschillende werelden.Wat zijn je passies, de drijvende kracht van je leven en je verhalen? Hoe is de man achter de schrijver?
Stephen Navarro: Schrijven is bovenal een noodzaak. Of een ziekte, aangezien ik een dagelijkse medicatie nodig heb, dat is schrijven. Ik denk dat ik veel dingen te vertellen heb en ik moet ze ook vertellen. Hij die niet uitvindt, leeft niet, zei Ana María Matute ooit, en ik voel dat ik moet uitvinden, creëren en overbrengen wat is uitgevonden en gecreëerd door middel van literatuur.
AL: «Klik, goedemorgen. Koffie en pers. » Zo word je elke ochtend wakker op je Twitter-account @EstebanNavarroS . Meer dan 5.000 volgers. Het fenomeen van sociale netwerken creëert twee soorten schrijvers: degenen die ze afwijzen en degenen die er dol op zijn. Je lijkt een goede relatie met hen te hebben. Op dit moment, na het beroemde vertrek van Lorenzo Silva van Twitter, kan ik niet anders dan je vragen: wat brengen sociale netwerken je? Wat brengen ze positief in je leven, in je beroep? Wegen ze op tegen het ongemak?
NL: Sociale netwerken vinden de motor van mijn eigen frustratie door alles te delen waarvan ik denk dat het goed is. Dat is de magie van de RRSS, en de leugen, want alles erin is, of we geloven dat het goed is. El Clic, goedemorgen. Koffie en pers is een manier om de dag te beginnen. Om te beginnen en te zeggen dat ik ben begonnen. Ik schrijf het zodat anderen het kunnen lezen, maar in werkelijkheid is het een bericht dat ik tegen mezelf zeg: goedemorgen, Esteban. Begin de dag en ga je gang met wat dan ook. Wat de RRSS compenseert, is het gebruik dat u eraan geeft. Er zijn veel trollen die schade willen aanrichten alsof het een schorpioen is die binnenkomt, steekt en weggaat en een spoor van ongemak achterlaat. Als je weet hoe je ze kunt vermijden (blokkeren) en af kunt zien van bepaalde kwaadaardige meningen, is de RRSS vooral een nuttig communicatiemiddel.
AL: Schrijvers mixen en centrifugeren hun herinneringen en de verhalen die ze hebben gehoord om personages en situaties te creëren. U heeft in verschillende media verklaard dat de pers u op ideeën brengt, u inspireert met scenario's en gebeurtenissen voor de romans die u schrijft. Dit maakt je romans een weerspiegeling van de huidige samenleving. Welke van de verschillende genres waarin je romans zijn ingelijst, heeft meer een sociale barometer? Wat zijn de onderwerpen die u interesseren buiten de geschiedenis die hen behandelt?
NL: Ik schrijf meestal misdaadromans of detectiveromans. En dit type roman is erg kritisch over de samenleving, omdat de samenleving moet worden bekritiseerd om haar te verbeteren. Er zijn veel dingen die fout zijn en in de roman moet je ze manifesteren zodat de samenleving reageert en weet hoe ze zichzelf weerspiegeld kan zien. Ik schrijf graag over de politie omdat de politie zelf een van de fundamentele assen is waarop onze samenleving in stand wordt gehouden en in haar hand de oplossing is voor veel van het kwaad, daarom is het belangrijk en essentieel dat de samenleving in haar politie gelooft . Ik ben geïnteresseerd in het kwaad, maar vooral in het kwaad dat we allemaal van binnen dragen, want dat is het ergste kwaad dat er is. We mogen niet vergeten dat de slechteriken niet degenen zijn die we niet kunnen zien, degenen die ver van ons verwijderd zijn, de slechteriken zijn wij en zij zijn onder ons.
AL: Meestal zwart geslacht, maar ook sciencefiction met De dragende reactor en magisch realisme met De waterspuwer van Otín.
Is er een verbindingslijn tussen ze allemaal? Met welke stijl geven je lezers de voorkeur aan jou?
NL: De waarheid is dat ik niet aan lezers denk als ik schrijf, want als ik dat zou doen, zou ik niet schrijven. De relatie tussen Bering's Reactor, Otín's Gargoyle of A Police Story is dat het allemaal verhalen zijn, alleen in verschillende settings en met verschillende karakters.
AL: De meeste auteurs van het zwarte genre zijn trouw aan een hoofdrolspeler, een detective, een politieagent, een rechter of een lijkschouwer, in jouw geval heb je ook meerdere karakters, in de puurste Agatha Christie-stijl. We ontmoeten Moisés Guzmán en Diana Dávila in jullie romans. Is het gemakkelijker voor u om Mozes of Diana tot leven te brengen?
NL: De personages zijn gereedschappen die ik gebruik voor de roman. Het gebruik van een of ander personage is een situatie die de plot zelf suggereert. De personages zijn er wanneer ze nodig zijn en vervullen hun rol. Als ze later niet meer nodig zijn of niet in een andere roman passen, worden ze achterwege gelaten. De "uitvoering" van Moisés Guzmán en Diana Dávila is verlengd, omdat ze belangrijk waren voor de verhalen die hij te vertellen had. Zonder hen was het niet mogelijk geweest, maar bij het beantwoorden van de vraag met Moisés voelde ik me erg op mijn gemak, misschien omdat we even oud zijn en op dezelfde manier denken.
Esteban Navarro: schrijver van meerdere genres met een passie voor misdaadfictie.
AL: Wat zijn de speciale momenten in je professionele carrière als schrijver en als politieagent? Degenen die u aan uw kleinkinderen zult vertellen.
NL: Helaas heb ik als schrijver betere herinneringen dan als politieagent. Wat de politie betreft, ben ik teleurgesteld, en veel, na gebeurtenissen die nooit hadden mogen gebeuren, maar ik heb gediend om kwaad en jaloezie van dichtbij te zien. Wat literaire herinneringen betreft: ik neem de week dat ik hoorde dat ik finalist was voor de Nadal-prijs. Het waren magische uren waarin ik de lucht raakte, en ik wist dat het voor mij onmogelijk was om die prijs te winnen, onder meer omdat het niet van die uitgever kwam. Maar het feit dat je daar was, was al een prijs.
AL: Je nieuwste boek, Het Pentagon Mark, net gepubliceerd, is er al een volgend project? Ben jij een van degenen die aan de volgende roman begint zodra de vorige eindigt, of heb je tijd nodig voor creatieve regeneratie?
NL: Eerst zei ik dat ik ziek was van schrijven en dat ik constant moest schrijven. Ik ben altijd aan het schrijven en heb altijd projecten in gedachten en soms schrijf ik zelfs meerdere romans tegelijk. Op dit moment, zodra ik dit interview heb afgerond, ga ik meteen beginnen met schrijven.
AL: Heb je hobby's of gewoontes bij het schrijven? Wanneer besluit u dat een roman klaar is voor publicatie? Heeft u mensen aan wie u uw romans geeft voordat u een laatste correctie aanbrengt met hun suggesties?
NL: Mijn enige hobby is dat ik pas aan een roman begin als ik de titel heb. Ik kan niet op een blanco pagina schrijven zonder een titel van de roman. Mijn eerste lezer, mijn beste lezer, is mijn vrouw; Hij leest altijd mijn manuscripten en draagt zijn steentje bij.
AL: Er waren veel problemen met je roman A Police Story, waardoor je een klacht kreeg van je collega's op het politiebureau. Uiteindelijk had het gezond verstand de overhand en kwam het niet tot iets ernstigs. 24 jaar bij de politie, waarvan 15 in Huesca, een heel leven gewijd aan het lichaam en een voortdurend eerbetoon aan het lichaam door middel van je romans. Is er een voor en na in uw leven als politieagent voor deze ongelukkige gebeurtenis?
NL: Die ongelukkige gebeurtenis heeft, zoals u zegt, alles veranderd. Niets is hetzelfde, en het zal ook niet zijn. Heraclitus zei dat niemand tweemaal in dezelfde rivier baadt, en met die verontwaardiging is de rivier veranderd, maar degene die baadt is ook veranderd. Ik ben teleurgesteld en heb me gerealiseerd hoe ver jaloezie kan gaan. Aan het einde van een zeer ernstig vergrijp waar ze om vroegen, is alles een waarschuwing geweest, zoiets als een klap op de pols. En het is dat ik altijd heb volgehouden dat ik niets verkeerd heb gedaan. Ik ook niet.
AL: Ik vraag een schrijver nooit om te kiezen tussen zijn romans, maar ik leer u wel kennen als lezer. Wat was het eerste boek dat u zich herinnert, het boek dat u heeft beïnvloed of u ertoe heeft gebracht te denken dat u op een dag schrijver worden? Elke auteur waar je een passie voor hebt, van het soort dat je koopt, de enige die worden gepubliceerd?
NL: Een van de boeken die je me hebt gemarkeerd, was ongetwijfeld 'The Picture of Dorian Gray'. En mijn jeugdboek was "Logan's Run", ik denk dat ik het een half dozijn keer heb gelezen.
AL: Met 14 gepubliceerde romans, nummer één in verkoop op Amazon, toegewijde schrijver van de misdaadroman, schouder aan schouder met de groten, talloze onderscheidingen en erkenningen onder je riem, heb je bij verschillende uitgevers gepubliceerd en heb je gekozen voor desktop publishing, dus met tussenpozen … Eigen beslissing of is het zo moeilijk voor een grote uitgever om op een schrijver te wedden, zelfs als die al zo geconsolideerd is als Esteban Navarro?
NL: De uitgave van editorials is rampzalig. In feite heb ik nu geen uitgever omdat Penguin Random House, dat Ediciones B heeft overgenomen, mij niet langer uitgeeft. Ediciones B heeft mij sinds 2015 niet meer uitgegeven, dus kan gezegd worden dat ik geen uitgever heb. Maar als ik eerlijk moet zijn, kan het me niet schelen, want wat ik leuk vind, is schrijven en ik blijf schrijven. Ik ben romans aan het verzamelen en ben zelf begonnen met uitgeven en ik zal daar doorgaan.
AL: Is het in deze tijden mogelijk om de kost te verdienen door te schrijven?
NL: Nr.
AL: door Amazon erkend als een van de grondleggers van de Kindle-generatie,
Hoe zie je de toekomst van het papieren boek? Kan het naast het digitale formaat bestaan?
NL: Het kan en zal naast elkaar moeten bestaan, al zal de rol steeds meer relevantie verliezen.
AL: Heeft literaire piraterij jou pijn gedaan? Denk je dat we hem ooit zullen beëindigen?
NL: We zullen het niet afmaken, en ik denk dat het verder zal gaan. Herinner je je de videotheken nog?
AL: Om af te sluiten, zoals altijd, ga ik je de meest intieme vraag stellen die een schrijver kan stellen: waarom schrijf je?
NL: Omdat ik het nodig heb.
Dank je wel Esteban Navarro, wens je veel successen, dat de streak niet stopt en dat je ons blijft verrassen met elke nieuwe roman.