We bereikten de laatste post in onze monografie over het schrijven van een roman, waarin we, als compendium, de verschillen hebben bekeken tips en factoren om te overwegen volgens de meeste handleidingen gewijd aan het maken van verhalen.
En daarmee brengen we u het laatste pand dat ze gewoonlijk allemaal aanbevelen: een schrijver hebben.
Dit brengt een reeks van veroordelingen en gebruiken die we zullen proberen te herzien en die van zeer diverse aard zijn.
Allereerst moeten we heel duidelijk zijn wat is het dat ons ertoe brengt om te schrijven, wat is de motor die ons drijft. Hiervoor moeten we ons afvragen waarom we schrijven en heel oprecht zijn in het antwoord. Als ons antwoord verwijst naar succes, erkenning, roem of geld Het ziet er niet goed uit: het zijn evenmin voldoende redenen om een leven aan het schrijven te wijden (en dat met oprecht enthousiasme te doen), noch zijn het gemakkelijk haalbare doelstellingen in de huidige literaire scene.
Onder vermelding van de groten Charles Bukowski, in zijn gedicht So You Want to Be a Writer: "Als het niet van binnenuit komt branden (...), doe het dan niet.
Ik schrijf uit de noodzaak om dit te doen. Dat lijkt het enige geldige en blijvende antwoord te zijn voor de meeste vakschrijvers. Elk ander antwoord zal ervoor zorgen dat je onderweg flauwvalt.
Een andere tip die de handleidingen het meest herhalen, wat erg belangrijk is, lijkt zeker een redundantie: het beste wat je kunt doen om te schrijven, is beginnen met schrijven.
Als we de zin echter zorgvuldig onderzoeken, zullen we zien dat deze een zeer grote waarheid bevat. Alle schrijvers hebben gefantaseerd over één zijn voordat ze hebben geschreven. «Ik zou dit schrijven, ik zou de andere vertalen. In mijn romans zullen deze elementen voorkomen en de personages zullen zich zo gedragen »…. Maar het is allemaal niets, zolang het maar in je hoofd zit. Zoals we hebben gezien, vereist schrijven oefening, leren en constante verbetering, maar dat gebeurt pas als je een eerste tekst hebt om kritisch naar te kijken om te beginnen met het polijsten van je stijl.
De houding houdt ook in dat je dapper bent. Laat faalangst of faalang u er niet van weerhouden het te proberen: fouten zijn de basis van verbeteringen, ze zijn de kans om te groeien als schrijver. Denk niet te veel na over het eindresultaat, of de publicatie, of de lezers (in ieder geval meer dan nodig, aangezien ontvangst een onvermijdelijk onderdeel is van het communicatiesysteem en daarom de roman, als een boodschap die het is, moet tellen) tot op zekere hoogte). Schrijf gewoon en wees niet bang voor wat er op uw pad komt.
Een andere interessante tip om de nodige attitude te hebben is de volgende: lees alles wat je kunt. Kom dichter bij verschillende auteurs, raak alle genres, alle tijdperken en bewegingen aan. Beperk jezelf niet tot het lezen van literatuur, lees de pers, essays, handleidingen (het is zelfs mogelijk dat je in een bepaalde passage van je eigen werk een van die soorten discours moet reproduceren). Geniet zoveel mogelijk van verschillende stijlen waaruit je dingen kunt verwerken en vooral, cultiveer jezelf zoveel mogelijk: het schrijven van een roman is een hoop ideeën, iets dat nauwelijks kan worden gedaan met een leeg hoofd.
Een ander onderdeel van de juiste houding is aanleg om niet af te nemen. Laat je werk niet in het midden staan, beheer je energie goed: het is een langeafstandsrace. Velen schrijven de eerste maand non-stop en besteden vervolgens elk weekend een paar uur aan het voltooien van de rest van de roman, waarbij ze natuurlijk ongelijke resultaten behalen in beide perioden. Overwin de blokkades wanneer ze zich voordoen, laat ze gewoon gaan door iets anders te doen en ga ze vervolgens met de grootste energie onder ogen.
Het is ook belangrijk om alert te zijn, laat het schrijfproject je dagen opzuigen en heb je ogen en oren wijd open: u zult dagelijks dingen vinden die u in uw werk kunt opnemen en die u zeker zullen behoeden om meer dan eens geblokkeerd te worden.
We zijn voor het laatst vertrokken de twee tips die wij het belangrijkst vinden waarvan handleidingen voor het maken van verhalen gewoonlijk bieden.
Een daarvan zou de volgende zijn: Standvastigheid en routine. Zorg voor een min of meer vast schema, probeer elke dag te schrijven of ga in ieder geval achter de computer of de lege pagina zitten, ook al komt er niets uit. Zorg voor een overzichtelijke ruimte (ook al is het uw eigen volgorde) waarin u kunt werken zonder gestoord te worden door iemand en reserveer voldoende tijd. Je kunt weten wanneer je begint met schrijven, maar je weet nooit wanneer je klaar bent: als de woorden vloeien, is het altijd goed om niet halverwege te hoeven wachten om een andere toezegging na te komen. Schrijven vereist een beetje talent en veel moeite, werk en toewijding.
En tot slot het laatste en meest waardevolle advies van allemaal: geniet van wat je doet ... anders zou dit allemaal niet logisch zijn.