Velen van ons hebben ooit gefantaseerd over het idee van Schrijf een romanen daarmee vorm geven aan dat verhaal dat in ons opkomt of dat al jaren om ons hoofd hangt.
Soms echter vanwege luiheid, soms vanwege tijdgebrek, en in de meeste gevallen vanwege niet wetend waar te beginnen we schuiven dit idee opzij en vergeten het uiteindelijk.
De waarheid is dat het schrijven van een roman een taak is die een opmerkelijke inspanning, veel doorzettingsvermogen en vooral een reeks technische kennis met zich meebrengt die we niet kunnen negeren als we willen slagen in ons moeilijke maar opwindende bedrijf. bestaan verscheidene aspecten die we niet mogen negeren als we van plan zijn onze verhalende creaties serieus te nemen.
In dit artikel zullen we ze kort presenteren en in de opeenvolgende zullen we bij elk ervan stoppen, ze definiëren en enkele interessante aantekeningen maken, evenals aanbieden verschillende tips over. De bedoeling van dit bericht is natuurlijk niet om in dit opzicht geweldig nieuws te bieden (aangezien het beroep van romanschrijver te oud is en er duizenden en duizenden essays zijn geschreven over hoe je het creatieve proces in een verhaal moet aanpakken), maar het doet eerder alsof iets zijn als een soort compendium van de belangrijkste punten die in de overgrote meerderheid van handleidingen voorkomen. Daarom zullen we ons in dit eerste contact beperken tot het zien van de 10 punten die volgens ons essentieel zijn om een roman te schrijven, en in het volgende zullen we in elk van hen in detail ingaan en in hetzelfde artikel de relevante links toevoegen als ze verschijnen. Laten we publiceren zodat u ze met een simpele klik kunt openen.
Samenstelling van een script of een schets
Hoewel iedereen zijn eigen methode volgt om zijn roman te ontwikkelen, is een van de meest herhaalde tips in de verschillende verhalende cursussen en handleidingen de het maken van een overzicht of script dat stelt ons in staat te weten waar onze geschiedenis naartoe gaat. Dit wordt meestal voorafgegaan door een brainstorm waarin als concept de verschillende ideeën en scènes die de ruggengraat van het verhaal zullen vormen, worden omgedraaid. Eenmaal verkregen, worden ze gerangschikt in het overzicht, dat op een min of meer gedetailleerde manier elke scène of elk hoofdstuk van het werk beschrijft, als een soort skelet of gids van hetzelfde waarmee we met een veilige stap verder kunnen gaan. .
De creatie van de personages
Een ander punt dat we niet mogen negeren, is het creëren van geloofwaardige karakters, met herkenbare karakters en met hun eigen conditionering en tegenstrijdigheden, waarbij we altijd vermijden om louter poppen te creëren zonder hun eigen persoonlijkheid. Het is daarom we moeten goed werken aan de psychologie van elk van hen Omdat het volgens de meeste verhalende handleidingen essentieel is, is de uitwerking van karakterfiches die ons in staat stellen om ze diepgaand te leren kennen en om hun doelstellingen en motivaties te internaliseren alvorens ze aan het werk te zetten of te spreken. In het bijbehorende artikel zullen we enkele sleutels aanbieden om de bovengenoemde waarheidsgetrouwheid van onze personages te bereiken, evenals een voorstel van de kaarten die we zullen gebruiken om alle informatie over hen te verzamelen voordat we beginnen met schrijven.
De verteller
Hoewel niet iedereen er duidelijk over is, is de verteller een fictieve entiteit die totaal anders is dan de schrijver van het werk. Het is de essentiële stem van de roman, die zonder zijn aanwezigheid niet zou kunnen bestaan. Het is essentieel om te weten welke soorten vertellers er bestaan en de kenmerken van elk van hen om degene te kiezen die het beste past bij het verhaal dat we willen vertellen om de kwaliteit ervan te verbeteren. We moeten ook de keuze die we maken respecteren, er trouw aan blijven en zonder dat de verteller zijn eigen figuur tegenspreekt. Op dat moment zullen we stoppen bij elk van de bestaande typen vertellers en hun kenmerken.
Tijd
De behandeling van tijd is een andere essentiële factor om een roman met een zekere solvabiliteit te bouwen. Hiervoor moeten we onderscheid verschillende aspecten met betrekking tot tijd evenals de tijd waarin het verhaal zich afspeelt, de duur van de gebeurtenissen en het temporele ritme van de roman met zijn versterkingen, uitweidingen, samenvattingen en weglatingstekens. A priori lijkt het iets eenvoudigs, maar zoals we binnenkort zullen zien, is het een taak die veel inspanning en aandacht vereist. In enkele van de volgende artikelen zullen we ingaan op de temporele aspecten.
ruimte
Niet minder belangrijk dan tijd is de ruimte waarin de actie plaatsvindt. Op dit punt is het erg belangrijk om te documenteren of we van plan zijn om onze roman op een echte plaats neer te zetten, evenals voer meesterlijk de relevante beschrijvingen uit waarmee de lezer een goed beeld krijgt van de locatie die we hebben gekozen. De ontwikkeling van ruimtekaarten is een goed idee om tijdens het hele werk consistent te zijn met de ruimte die ervoor is ontworpen.
documentatie
Ondanks dat het op de zesde plaats staat, is het een van de eerste dingen die we moeten doen, mogelijk na (of tijdens) de ontwikkeling van het overzicht, om het schrijfproces van de roman niet langer dan zou moeten stoppen. heeft de taak ingevoerd. Het is echter iets dat niet eindigt in de fase voorafgaand aan het schrijven, aangezien naarmate we vorderen in onze creatie, nieuwe aspecten naar voren zullen komen waarop we zullen onszelf moeten documenteren om de vertelling geloofwaardig te maken. Als het een historische roman is, wordt dit gepresenteerd als een van de fundamentele aspecten om tot een opmerkelijk resultaat te komen.
stijl
De meeste verhalende handleidingen zijn erg duidelijk over stijl: probeer te zijn helder, natuurlijk klinken en kunstmatig gezwollen taal vermijden: zeg niet met twee woorden wat je met één kunt zeggen. In opeenvolgende artikelen zullen we te zijner tijd het belang inzien van een duidelijk onderscheid tussen de stijl van de verteller en de stijl die wordt gebruikt in de dialogen, die afhankelijk moet zijn van de manier waarop elk van de personages spreekt. We zullen ook proberen te wijzen op bepaalde veelvoorkomende fouten die we moeten proberen te vermijden.
Ingebouwde verhalen
De aanwezigheid van ingevoegde verhalen is gebruikelijk in het verhaal, dat wil zeggen van verhalen secundair vervat in het hoofdverhaal, en waarnaar vaak wordt verwezen door een van de karakters. Het is een procedure die de roman een grote rijkdom en complexiteit geeft en die soms heeft gediend om hele werken zoals "The Thousand and One Nights" te structureren. Het is noodzakelijk deze techniek goed te kennen om deze naar tevredenheid te kunnen uitvoeren.
Het beoordelings- en correctieproces
Het is belangrijk om kritisch te zijn op wat we schrijven, zowel als het werk klaar is, om dat te doen corrigeer mogelijke fouten of verbeter die passages waarmee we niet helemaal zijn tevreden, zoals tijdens het schrijven ervan, om te voorkomen dat u na het voltooien te veel fragmenten moet wijzigen. Soms kunnen we rekenen op externe hulp (hetzij professionele, hetzij de eenvoudige maar waardevolle mening van lezers van onze omgeving in wiens criteria we vertrouwen), maar het laatste woord van wat veranderd moet worden, is uitsluitend en exclusief van ons. Het is mogelijk een van de meest vervelende en repetitieve fasen van het proces, vanwege het gebrek aan creativiteit en de woede die ontstaat doordat we moeten wissen wat het ons op dat moment heeft gekost om te schrijven, maar het hangt ervan af of het resultaat van ons roman is bevredigend.
De attitude
Om schrijver te zijn ... moet je het hebben schrijver houding. Kort gezegd betekent dit dat we heel duidelijk moeten zijn over waarom we willen (of moeten) schrijven, maar vooral ... aan de slag gaan en het doen. De wereld is vol schrijvers die nooit meer dan twee alinea's hebben gedraaid, maar die in hun gedachten potentiële makers van bestsellers zijn die gewoon wachten op de noodzakelijke voorwaarden om ons allemaal te verrassen met hun werk. Ze weten het zeker nog niet de handel. Beginnen met schrijven is net zo noodzakelijk als het creëren van een routine en schrijfgewoonten, met enige standvastigheid, lees zoveel mogelijk om te blijven leren en vooral het belangrijkste: geniet van wat we doen, want anders zou dit allemaal niet logisch zijn.
De tien punten zijn, denk ik, heel redelijk. Vol met redenen en oordeelkundige meningen over het beroep van schrijven. Ik denk echter dat, zoals bij alles, iedereen zijn gebruiken en gewoonten heeft, maar anderen ontwijken regels en routines, laten hun brein dicteren aan de onhandige handen die langzaam bewegen bij het transcriberen van stukjes van een onduidelijk verhaal.
De volgorde lijkt altijd aan te raden, maar net zoals veel schrijvers de beschreven methode met toepassing en overtuiging gebruiken, zijn er ook mensen die worden meegesleept door de drang om te schrijven, omdat het uit hun geheugen komt, uit hun dromen of nachtmerries, die uiteindelijk zullen worden een geschiedenis waarvan hij a priori het verloop of het einde niet kent. Dit type auteur zal, zou kunnen zijn, de eerste zijn verrast door het verhaal dat wordt verteld wanneer hij het woord END schrijft.