Wat is een historische roman?

De historische roman is een verhalend subgenre dat wordt begrensd door ongewijzigde werkelijke gebeurtenissen als anker van zijn plot., het al dan niet kunnen gebruiken en combineren van echte karakters met fictieve elementen. De oorsprong ervan gaat terug tot de XNUMXe eeuw, ten tijde van de Europese romantiek. Van de hand van onder meer Víctor Hugo, Fontane of James Fenimore Cooper.

Over de Spaans-Amerikaanse historische roman wijst Ana García Herranz (2009) op:

“... Omvat bijna twee eeuwen aan romans die voor hun configuratie putten uit de geschiedenis, maar dat houdt weinig formele overeenkomsten tussen hen; De nationale episode en de Spaans-Amerikaanse postmoderne historische roman onderscheiden zich vooral door hun eigenheid, die twee subgenres zou moeten vormen binnen het genre van de historische roman.

Natuur

In dit verband legt Kurt Spang (s / f) uit:

“De historische roman werpt vanwege zijn hybride karakter een specifiek probleem op, aangezien hij verder gaat dan de strikt literaire sfeer, dat wil zeggen, in zekere zin neemt hij deel aan het eerste niveau, dat van de algemene niet-literaire verbale communicatie. Maar het is geen pure geschiedschrijving en het is ook geen puur verhaal of roman: het vormt een 'hiaat tussen fictie en geschiedenis'.

Het is —gedeeltelijk— een soort non-fictieve verbale communicatie met een bepaald abstractieniveau. Daarin is het getelde raamwerk van de gebeurtenissen volledig gebaseerd op formeel, gedocumenteerd en goed ondersteund onderzoek. Hoewel het verhaal overeenkomt met het standpunt van de schrijver, mogen de fictieve elementen niet opwegen tegen de kern van de feitelijke gebeurtenissen.

Kenmerken

Tegenwoordig is de historische roman een redelijk succesvol genre, met auteurs die zijn aangepast aan een breed scala aan formele romans.. Als gemeenschappelijk kenmerk omvatten ze altijd een herkenbare tijdsperiode binnen een tijdvak. Daarom kan het een realistische projectie van het verleden vertegenwoordigen met literaire apparaten van metafictie en populair karakter.

Nationale aflevering historische roman

Ze beschrijven een historische episode door middel van heroïsche karakters, of op zijn minst met kwaliteiten die verband houden met moed. Evenzo wordt in nationale historische romans verwezen naar het hedendaagse verleden van de auteur, waar de verteller een ooggetuige is met een subjectief perspectief. Deze kenmerken zijn duidelijk voelbaar in de argumenten van Nationale afleveringen door Galdós of De Iberische ring van Valle-Inclán.

Op dezelfde manier neigt de kern van de historische roman uit de nationale episode verre van romantische of mysterieuze verhalen. Daar worden verifieerbare historische gebeurtenissen opgelegd aan de ontwikkeling van het fictieve plot. Om deze reden vertoont het een politiek educatief doel, met duidelijk didactische attributen.

Postmoderne historische roman

In dit soort historische roman frequentere segmenten worden opzettelijk vervormd door de aanwezigheid van onvoorziene bronnen, overdrijvingen of weglatingen. Dat wil zeggen, het doel ervan is dichter bij het kritisch lezen van het verleden in plaats van een verhaal te tonen dat consistent is met de officiële geschiedschrijving.

Daarnaast gebruikt hij bekende historische figuren (van de eerste rang) en past hij overvloedige intertekstuele verwijzingen toe. De "valse kronieken" zijn geldig als ze de essentie van de historische gebeurtenis waarnaar wordt verwezen niet wezenlijk veranderen. In tegenstelling tot de historische roman uit de nationale aflevering, komt parodie echter vrij vaak voor.

Soorten historische roman

Historische illusionistische roman

In de illusionistische historische roman probeert de auteur de beschreven gebeurtenissen te bedekken met een sluier van legitimiteit en waarachtigheid. Bijgevolg is het de bedoeling om een ​​gevoel van authenticiteit op te wekken in het standpunt van de verteller. Daarom zijn de passages die door de auteur zijn voorbereid met bewijs dat zijn versie van de gebeurtenissen opnieuw bevestigt, niet vreemd. Hoewel deze bewijzen slechts een deel van het verhaal konden ondersteunen.

Bovendien wordt rekening gehouden met de theologische component om de positie (en betrokkenheid) van de verteller bij de gebeurtenissen te bepalen. Ook het inductieve vermogen van de auteur om de feiten min of meer samenhangend weer te geven is belangrijk. In Spanje, titels zoals Doña Blanca van Navarra door Navarro Villoslada of De heer van Bembibre de Gil en Carrasco, zijn representatief voor deze onderklasse.

Historische anti-illusionistische roman

De anti-illusionistische historische roman verscheen aan het einde van de XNUMXe eeuw sterk in Europa met een brede acceptatie tot op de dag van vandaag. Daarin vertoont de historicus meestal een aanzienlijke vooringenomenheid in de beschreven gebeurtenissen vanwege de herinterpretatie van geïsoleerde gebeurtenissen. Vervolgens moet de schrijver noodzakelijkerwijs de verhaallijn samenstellen, inclusief puur fictieve segmenten.

In vergelijking met de illusionistische historische roman presenteert dit subgenre echter een veel subjectievere verteller. Waar de positie van de rapporteur afstandelijk is en minder wordt beïnvloed door de ontwikkeling van gebeurtenissen. Dit aspect is te zien in De Ides van maart door Wilder of in De bedrijven van de heer Julius Caesar van Brent.

Vijf universele historische romans

De oorlog aan het einde van de wereld door Mario Vargas Llosa

In deze roman, Vargas Llosa neemt als context de Canudos-revolutie die aan het einde van de XNUMXe eeuw in Brazilië plaatsvond. Daar leidden de onrechtvaardigheden en de precaire omgeving tot de zogenaamde "opstand van de onterfden" dankzij de instructies van de raadslid. Waar religie en mystiek een enkel element worden dat in staat is om de onderdrukten tegen de macht in opstand te brengen.

De holeberenclan door Jean Marie Auel

De verslaggever voert de actie tot de laatste fase van de ijstijd, toen een aardbeving de scheiding veroorzaakte van een vijfjarig meisje - Ayla - van haar stam. Hij weet te overleven dankzij een groep Neanderthalers die hem onderdak en bescherming bieden. Maar de toekomstige leider van de clan accepteert zijn aanwezigheid niet en bedreigt het bestaan ​​van het kleine meisje. Ze wordt echter beschermd door de geest van de Holeleeuw.

Talos van Sparta door Valerio Massimo Manfredi

Talos werd gered door een oude Helot (een etnische groep die onderworpen was aan slavernij) toen hij werd achtergelaten als een offer aan de wolven door zijn eigen vader, Aristarcos, een edelman uit Sparta.. Dit werd bepaald door de oude traditie van de Spartanen. Talos groeit op en wordt de belichaming van een profetie: Aristodemus, de laatste Helot-koning die voorbestemd was om zijn volk te bevrijden.

Ik, Claudio door Robert Graves

De auteur nam de werken van Tacitus, Plutarchus en Suetonius als basis voor zijn beroemde argument, dat een autobiografie van Tiberius Claudius zelf nabootst. Het herschept de bloedige tijd van de Julio-Claudius-dynastie en het Romeinse rijk, variërend van de moord op Julius Caesar (44 v.Chr.) Tot de moord op Caligula (41 v.Chr.). Het is een van de de bekendste historische romanss aller tijden.

Kronieken van de krijgsheer door Bernard Cornwell

Na de verdrijving van de Romeinen uit Groot-Brittannië brak er een strijd uit om het ontstane machtsvacuüm op te vullen. Mordred, de erfgenaam (nog baby) van de opperste koning, Uther Pendragon, wordt beschermd door een krijger genaamd Arthur, beschermd door de tovenaar Merlijn. De laatste is een onwettige telg van Pendragon die de eenheid van het koninkrijk wil bewaren en wil voorkomen dat het onder het juk van de Saksen valt.

Deze titel is een trilogie, samengesteld uit de volgende boeken:

• De koning van de winter.
• De vijand van God.
• Excalibur