Het einde van de dood van Cixin Liu.
Het einde van de dood, de derde aflevering van het epos Trilogie van de drie lichamen geschreven door de Chinese auteur Cixin Liu laat niemand onverschillig. Deze saga is geprezen door sciencefictionfans over de hele wereld dankzij de originele en visionaire verhalen van De herinnering aan het verleden van de aarde (2008) -op de markt gebracht als Het probleem met drie lichamen - en Het donkere bos (2017).
Het einde van de dood Het werd oorspronkelijk gepubliceerd in het Chinees en Engels in 2017. The Penguin Random House Publishing House behandelde de lancering in het Spaans in 2018. De gebeurtenissen van de ontknoping zijn geladen met emotie en wekken diepe reflectie bij de lezer op. Het kan niet anders, want Cixin Liu heeft zijn stijl gesmeed dankzij een authentieke manier om wetenschappelijke theorieën te confronteren met de menselijke natuur.
Sobre el autor
Liú Cíxīn werd op 23 juni 1963 geboren in Yangquan, China. Zijn ouders waren mijnwerkers uit de provincie Shanxi. en vanwege het geweld dat plaatsvond tijdens de Culturele Revolutie, werden ze gedwongen de kleine Cíxīn naar het huis van zijn grootmoeder in Henan te sturen. Hij behaalde zijn ingenieursdiploma in 1988 en werkte bij de Shanxi Power Station tot zijn laatste wijding als schrijver na de wereldwijde verspreiding van Het probleem met drie lichamen.
Samenvatting van Het einde van de dood
Het einde van de dood begint met het ontwaken van Cheng Xin -een van de hoofdpersonen van Het donkere bos- na een halve eeuw in kunstmatige winterslaap te hebben doorgebracht. De wereld die ze bereikt, is niet die van haar herinneringen. Op dat moment hebben de aliens (Trisolarians) de aarde nog niet bereikt omdat ze worden geblokkeerd door een ingenieus afschrikmiddel.
Maar deze tijd van vrede en welvaart heeft een zeer precaire basis. Dan heeft Cheng de leiding over het handhaven van de verdediging van de aarde. en ontdekt dat zijn vijand het niet zo gemakkelijk zal opgeven Eindelijk, wanneer de Zwaardhouder (de verdediging van de planeet) mislukt, de aardbewoners moeten zich voorbereiden om te overleven en de chaotische situaties die komen gaan.
Analyse
Grotere breedte dan eerdere leveringen
En Het einde van de dood, Blijft Cíxīn Liú zijn ingewikkelde vertelkunst ontwikkelen -laag voor laag- van de verschillende theorieën onthuld in De herinnering aan het verleden van de aarde (Het probleem met drie lichamen) en in Het donkere bos. In het boek dat de trilogie afsluit, verkent de auteur echter een veel breder conceptueel, filosofisch en theoretisch veld dan de voorgaande afleveringen.
Natuurlijk de auteur spreekt zijn voorspellingen uit over de grenzen van technologie, maar ook over de morele dilemma's die deze met zich meebrengt. In de futuristische wereld van Het einde van de doodworden de bewoners van de aarde gedwongen te midden van een bijna ondraaglijke soberheid te leven. Het bevindt zich in zeer tegenstrijdige omstandigheden van armoede (paradoxaal?). Dit uiteraard als rekening wordt gehouden met de context van wetenschappelijke en technologische vooruitgang die welzijn zou moeten voortbrengen.
Zeer verslavende beschrijvende vertelling
Daarnaast, de massale, nauwgezet beschreven ruimtegevechten dompelen de lezer in verslavende spanning. Er is ook geen gebrek aan politieke intriges die zijn geëxtrapoleerd uit de kritiek van de schrijver op totalitaire regimes en de hebzucht van de machtigen. Evenzo vinden sociale commentaren plaats temidden van zoveel onzekerheid, omdat uiteindelijk het lot van de mensen de meest relevante zorg is.
De reflectie dat "we niet alleen zijn" en de gevolgen van een ontmoeting
Een van de grootste punten die Cíxīn Liú in de hele serie behandelt, is het inzicht rond het bestaan van leven in het universum, samen met de waarschijnlijkheid dat intelligente wezens buiten de aarde bestaan. Een ander blootgelegd dilemma betreft het mogelijke resultaat van een ontmoeting tussen twee beschavingen. En hoe, natuurlijk, de machtigsten altijd zegevieren en hun voorwaarden opleggen zonder rekening te houden met de onderdrukten.
Ondanks de fictieve component van de plot, begrenst Cíxīn Liú de gebeurtenissen en personages binnen bekende natuurkundige wetten. Tot slot presenteert de auteur een gruwelijk einde terwijl hij zijn twijfels laat over het bestaan van parallelle universums. Ten slotte biedt het een kijkje in de kosmos waar het de lezer plaatst als een lid van een klein deel van het universum.