gemeente Hita
Het boek van goede liefde (1330 en 1343) is een mengsel gemaakt door Juan Ruiz, die in de XNUMXe eeuw als aartspriester van Hita diende. Dit werk - ook wel bekend als Boek van de aartspriester o Boek met liedjes— Het wordt beschouwd als een klassieker van de middeleeuwse Spaanse literatuur. De samenstelling is uitgebreid, met meer dan 1.700 strofen waarin de fictieve autobiografie van de auteur wordt verteld.
Er zijn drie manuscripten van het boek -S, G en T-, die onvoltooid zijn. Hiervan is de "S" of "Salamanca" de meest complete, terwijl de andere slechts fragmenten van het werk bevatten. Evenzo presenteert de oprichting ervan twee data: 1330 en 1343; Deze dualiteit is te wijten aan de gevonden originele documenten. De "S"-versie (1343) is een herziening van de "G", waaraan nieuwe composities zijn toegevoegd.
Analyse Het boek van goede liefde
Voorwoord bij het werk
Dit gedeelte van de tekst is in proza geschreven - in tegenstelling tot de rest van het werk. Hier vermeldde de auteur de bedoelingen van het boek en de mogelijke interpretatie ervan. Hij verklaarde ook dat het vanuit de gevangenis was bereid. Wat dit betreft, beschouwen veel analisten dat het een allegorie was, omdat het niet spreekt van een echte gevangenis, maar eerder verwijst naar het aardse leven.
Don Amor vs Aartspriester
De auteur begint de tekst met een klacht bij Don Amor, die hem in eerste instantie beschuldigde van hoofdzonden. Bovendien, Hij beweerde dat liefde destructief was, omdat het mannen gek maakt, dus raadde hij aan om van haar domein te vertrekken. Om zijn standpunt uit te leggen, gebruikte de aartspriester verschillende verhalen, waaronder hij vertelde "De ezel en het paard", als een voorbeeld van trots op mensen.
Van haar kant, Don Amor reageerde door hem enkele leringen te geven. Hiervoor gebruikte Ovidius en de aanpassing van de werken uit de middeleeuwen: Ars Amandi. In zijn antwoord beschreef hij hoe de fysiek perfecte vrouw zou moeten zijn en de deugden die ze zowel overdag als 's nachts moet hebben. Daarnaast haalde hij hem over om een "matchmaker" te zoeken - een specialist in het maken van liefdesdrankjes - om hem te adviseren.
De verkering van Don Melón aan Doña Endrina
Het is het centrale verhaal van het boek. Daarin paste Ruiz de middeleeuwse komedie aan zijn werk aan: Pamphilius (XII eeuw). De vertelling is in de eerste persoon en heeft als protagonisten de bovengenoemde personages: Don Melón en Doña Endrina. In het complot zocht de man een oude raadsman -Trotaconventos- op om de dame in kwestie te veroveren.
Het is belangrijk om in acht te nemen dat, hoewel vleselijke liefde een cruciale rol speelt, op verschillende gelegenheden zinspeling wordt gemaakt op hoe belangrijk het is om dicht bij de liefde van God te zijn.
Trotaconventos kwam in actie, zocht Dona Endrina en overtuigde haar om Don Melon te ontmoeten in zijn oude huis. Toen ze elkaar eenmaal ontmoetten, er wordt aangenomen - bij gebrek aan manuscriptpagina's - dat ze intieme relaties hadden.
Zo was het — Ten koste van bedrog en valstrikken— eindelijk is het huwelijk overeengekomen Tussen beide. De strategie van de hulpverlener was eenvoudig, maar effectief: de enige manier om de eer van de vrouw te zuiveren was door te trouwen.
Avonturen in de Sierra de Segovia
Dit is weer een van de opmerkelijke verhalen van de aartspriester. Hier vertelt hij over zijn reis door de Sierra de Segovia, waar hij verschillende kleine stedelingen ontmoette. De eerste was "La chata", een vulgaire vrouw zonder enige schaamte. Openlijk vroeg ze om geschenken in ruil voor gunsten van seksuele aard. Vakkundig wist de man aan deze en andere jonge vrouwen uit Somosierra te ontsnappen.
Op weg om te ontsnappen, vond hij een andere berg aan de voet van de berg. Deze vrouw was meer "barbaars" dan de anderen. De aartspriester vroeg asiel aan, en in ruil daarvoor ze vroeg hem om een soort betaling — Seksueel of materieel. Deze keer, de man, in verlegenheid gebracht door de imposante vrouw, gaf toe en daar ben ik het mee eens de petitie.
Wedstrijd tussen Don Carnal en Doña Cuaresma
Na enkele liederen aan de Maagd - vanwege de nabijheid van de Goede Week - wordt het allegorische verhaal over de strijd tussen Don Carnal en Dona Cuaresma gepresenteerd. Hier weerspiegelt de auteur de gemeenschappelijke botsing tussen wereldse verlangens en spiritualiteit. De tekst wordt verteld als een parodie en is geïnspireerd op middeleeuwse gezangen.
Don Carnal verzamelde een sterke en onverslaanbaar ejército. Echter, de smaak van zijn groep voor het eten en de wijn gemaakt ging in slechte staat naar het slagveld. Dat zorgde ervoor dat de confrontatie evenwichtiger was, en mevrouw Lent het meeste uit het voordeel gehaald en behaalde overwinning. Eenmaal verslagen, werd Don Carnal gevangen genomen en werd hem een harde boetedoening opgelegd.
Laatste liefdesverhalen van de aartspriester
De aartspriester rustte niet in de zoektocht naar liefde, Hij probeerde en probeerde het te bereiken in zoveel andere avonturen. In alle van hen hij vroeg Trotaconventos opnieuw om hulp. Een van de aanbevelingen van de oude koppelaarster was om verliefd te worden op een weduwe, maar de geëerde vrouw was niet helemaal overtuigd en de man faalde. Daarna probeerde de hoofdpersoon het met een eigenaar, maar ook dat lukte niet.
dan, Trotaconventos stelde voor dat hij een non genaamd Garoza . zou proberen. De aartspriester probeerde haar verliefd te maken, maar de vrouw klampte zich vast aan haar goddelijke geloften en kort daarna stierf ze. De man zette zijn avonturen voort en na zoveel struikelen kon hij een affaire hebben met een braam.
Kort na die korte triomf stierf de koppelaar. Dat verlies had natuurlijk grote gevolgen voor de hoofdpersoon. Na andere liederen voor de maagd en feesten voor God, de aartspriester maakte het boek af door te geven nogmaals instructies hoe je het moet interpreteren.
Over de auteur: Juan Ruiz, aartspriester van Hita
Juan Ruiz was een geestelijke en aartspriester van Hita - een Spaanse gemeente in de provincie Guadalajara. De gegevens over de oorsprong en het leven zijn schaars, wat weinig bekend is, wordt afgeleid uit dit ene werk: Het boek van goede liefde. Aangenomen wordt dat hij in 1283 in Alcalá de Henares werd geboren en in Toledo, Hita - zijn geboorteplaats - of een nabijgelegen gebied studeerde.
ook Er wordt gespeculeerd dat hij belangrijke muzikale kennis had, wat tot uiting komt in zijn precieze lexicon over het onderwerp. Sommigen veronderstellen - door de Salamanca-manuscript- dat hij werd gearresteerd op bevel van aartsbisschop Gil de Albornoz, hoewel veel critici van die theorie afwijken. Volgens verschillende documenten wordt vermoed dat zijn dood in het jaar 1351 is geregistreerd; Tegen die tijd diende hij niet langer als aartspriester van Hita.
Geschil over zijn geboorteplaats
de mediëvisten Emilio Sáez en José Trenchs bevestigden naar het congres van het jaar 1972 dat de geboorteplaats van Juan Ruiz Alcalá la Real was —Benzayde (1510c) -. Ze beweerden ook dat hij ongeveer 10 jaar van zijn jeugd op die plaats doorbracht. Al deze informatie is tot stand gekomen na lang onderzoek door specialisten; deze studie kon echter niet worden afgerond vanwege het onverwachte overlijden van beide.
Van haar kant, de Spaanse historicus Ramón Gonzálvez Ruiz uitgedrukt in een plenaire vergadering in 2002 het volgende: “Door zijn boek heen heeft Juan Ruiz gegevens uit zijn persoonlijke biografie gezaaid. Hij moet geboren zijn in Alcalá, zoals het beroemde vers waarmee Trotaconventos de braam begroet, suggereert Namens de aartspriester: "Repareer, iemand die uit Alcalá komt, groet u zeer" (stanza 1510a) ”.
Tot op heden is geen van beide theorieën bevestigd door een duidelijke bron, en beide steden vechten nog steeds voor erkenning.. De meesten zijn echter geneigd tot de Gonzálvez Ruiz-hypothese, aangezien Alcalá de Henares (Madrid) is een regio in de buurt van Hita (Guadalajara).