Grote dichters van literatuur

vandaag de dag, Maart 21-dag, Internationale poëziedag, wilden we daar speciaal naar verwijzen grote dichters van klassieke en hedendaagse literatuur. Het is dankzij deze auteurs dat we vandaag een groot aantal poëzieboeken hebben waarin we onszelf kunnen verliezen, niet alleen om na te denken over de schoonheid van een zo korte en intense vertelling omdat het een gedicht is, maar ook om ze na te bootsen als we uit het niets zoiets moois en moeizaams als dit literaire genre willen creëren.

Simpel lijken de gedichten van Gustavo Adolfo Bécquer, Neruda, Darío of Benedetti, toch? Ze zeggen dat wanneer iemand in staat is om iets te doen dat op het eerste gezicht eenvoudig lijkt, dat komt doordat ze het echt goed doen, ook al is het het meest gecompliceerde ding ter wereld ... en als zijn gedichten overleven nog steeds, nadat er vele jaren zijn verstreken sinds de dood van sommigen, is dat omdat ze dat waren van de allerhoogste kwaliteit.

Bécquer en zijn rijmpjes

Becquer hij verliet ons vroeg, op de jonge leeftijd van 34 jaar, maar liet ons eerst binnen cultureel en literair erfgoed niet alleen de kwaliteit van hun legenden, maar ook het mengsel van hoe mooi en tragisch vertelde hij ons in zijn poëzie.

De Sevilliaanse dichter herhaalde soms de zin van lamartine (Franse dichter), die dat zei "lde beste poëzie die is geschreven, is de poëzie die niet is geschreven ». Misschien had hij gelijk, want er zijn gevoelens en emoties die zo waar zijn en tegelijkertijd zo kortstondig dat we ze niet in woorden kunnen omzetten en benoemen, maar eerlijk gezegd, naar mijn bescheiden mening, was dat voor Bécquer een fluitje van een cent, of het leek er tenminste op.

Becquer was de dichter die, samen met de groten Rosalia de Castro, weer tot leven gebracht, ze herrezen, de laatst overgebleven slagen van de Spaanse romantiek. Zijn romantische poëzie en tragische poëzie werden na zijn dood meer erkend en gewaardeerd dan tijdens zijn leven (iets dat helaas vaak gebeurde bij veel schrijvers van weleer).

Maar aangezien het vandaag de Dag van de Poëzie is en er fundamenteel over moet worden gesproken, laat ik je achter met een van de meest erkende en ook meest gereciteerde gedichten van Gustavo Adolfo Bécquer:

Wat is poëzie?

Wat is poëzie? - zeg je terwijl je spijkert
In mijn leerling je blauwe leerling.
Wat is poëzie? Vraag je me dat?
Jij bent poëzie.

Pablo Neruda, geprezen door een andere grote: GG Márquez

Gabriel García Márquez zei dat Neruda de grootste dichter was die de literatuur in de jaren had gebaard. XX, en hij kon overdrijven of niet, maar niemand twijfelt aan de kwaliteit van zijn werken.

Neruda's niet gemakkelijke leven zou hem echter kunnen dienen om wat meer plechtige en dramatische geschriften te schrijven, zijn poëzie is lief, direct naar het hart en gevoel. En hoewel er een bepaalde droevige draad in zijn verzen zit, overheerst pure liefde, degene die zichzelf onbaatzuchtig geeft, zelfs met het risico dat alles van je wordt gestolen ... En zo niet, blijf dan deze verzen lezen die ik kopieer jij na zijn Sonnet 22:

«Hoe vaak, liefste, ik heb van je gehouden zonder je te zien en misschien zonder geheugen,
zonder je blik te herkennen, zonder naar je te kijken, centaury,
in tegengestelde streken, in een brandende middag:
je was gewoon de geur van de granen waar ik van hou.

Misschien zag ik je, ik raadde je tijdens het passeren van een glas
in Angola, in het licht van de juni-maan,
of was je de taille van die gitaar?
dat ik speelde in de duisternis en het klonk als de buitensporige zee.

Ik hield van je zonder dat ik het wist, en ik zocht naar je geheugen.
Ik ging de lege huizen binnen met een zaklamp om je portret te stelen.
Maar ik wist al wat het was. Plotseling

terwijl je met me meeging raakte ik je aan en mijn leven stopte:
voor mijn ogen was je, regerend, en koninginnen.
Als een vreugdevuur in het bos, is vuur jouw koninkrijk.

Benedetti, de lieve oude man

Tot deze geweldige Uruguayaanse schrijverWe hadden de gelegenheid om hem nog wat langer bij ons te hebben, en zelfs om te luisteren naar zijn stem die enkele van zijn eigen gedichten reciteerde (veel ervan zijn te vinden op YouTube).

Auteur van meer dan 80 boeken, veel van hen vertaald in meer dan 20 talen, bijna 7 jaar geleden nam hij afscheid van ons. Hij geloofde in liefde, in menselijke vriendelijkheid en in eenvoud, net als zijn eigen poëzie, eenvoudig en in staat om door iedereen te worden begrepen. Hij zei dat hij poëzie schoon, eenvoudig en zonder al te veel versieringen had gemaakt, zodat het iedereen zou bereiken, zodat iedereen het zou kunnen begrijpen en tegelijkertijd zou kunnen overbrengen. Hij hield van het gewone volk, het gewone volk, en naast liefde tonen veel van zijn gedichten de gevoelens en emoties die het leven en de dood als zodanig op hem overbrachten. In feite is een van zijn boeken (die ik bij me heb) getiteld "Liefde, vrouwen en leven."

Uit dit boek kopieer ik natuurlijk het volgende fragment van een van zijn meest karakteristieke gedichten:

«Mijn tactiek is
kijk naar jezelf
leer hoe je bent
hou van je zoals je bent

mijn tactiek is
praat tegen je
en luister naar jou
bouwen met woorden
een onverwoestbare brug

mijn tactiek is
blijf in je geheugen
Ik weet niet hoe en ik weet het ook niet
met welk voorwendsel
maar blijf in je

mijn tactiek is
wees eerlijk
en weet dat je eerlijk bent
en dat we onszelf niet verkopen
boren
zodat tussen de twee
er is geen gordijn
noch afgronden

mijn strategie is
aan de andere kant
dieper en meer
simpel

mijn strategie is
dat elke andere dag
Ik weet niet hoe en ik weet het ook niet
met welk voorwendsel
je hebt me eindelijk nodig ».

En vele andere auteurs ...

En ik wil dit artikel niet beëindigen zonder op te houden met benoemen andere grote dichters wat een geweldige poëzie gaven ze ons:

• William Shakespeare.
• Charles Bukowski.
• Federico Garcia Lorca.
• Juan Ramón Jimenez.
• Antonio Machado.
• Walt Whitman.
• Jorge Luis Borges.
• Gabriël Mistral.
• Raphael Alberti.
• Miguel Hernandez.
• Julio Cortázar.
• Lope de Vega.
• Charles Baudelaire.
• Fernando Pesoa.
• Garcilaso de la Vega.

En vele anderen anonieme dichters dat hoewel ze niet bekend zijn of er niet van leven, ze grote wonderen schrijven die tot poëzie zijn gemaakt.