Goretti Irisarri en Jose Gil Romero. Interview met de auteurs van La traductora

Goretti Irisarri en Jose Gil Romero — Interview 

• ACTUALIDAD LITERATURA: Vertaler is je nieuwe roman. Wat vertel je erover en waar komt het idee vandaan?

JOSE GIL ROMERO: De roman fabels met wat kan er gebeuren in de acht minuten vertraging? waarmee de Franco's trein Hij kwam naar ontmoeting met hitler in Hendaye. Van dat echte evenement ontwikkelen we een liefdesverhaal en spanning, met in de hoofdrol een vertaler, een vrouw die niet dapper is, die niets anders wil dan in vrede leven, en die betrokken is bij een complot van spionage.

GORETTI IRISARRI:  We waren gefascineerd door het idee om de hoofdpersoon veel intriges te laten leven op die snel rijdende trein, het is nogal een filmisch beeld en we dachten meteen aan Hitchcock, in die films die je begint te zien en ze laten je niet meer gaan.

• AL: Kun je teruggaan naar dat eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?

GI: In mijn geval begon ik met Tolkien, de hobbit, of in ieder geval is het het eerste boek dat ik me herinner. Het was alsof ik een medicijn ontdekte en ik ben nooit gestopt.

JGR: Lees waarschijnlijk een boek van De vijf, die mijn zus op de plank zou hebben. Maar zonder twijfel wat mijn jeugd kenmerkte, en ik zou zeggen dat mijn leven, was de thuis, door Carlos Giménez wanneer we de informatie hebben En schrijf ... zeker de script van een van die strips die ik als tiener tekende, die horrorverhalen waren met monsters, sterk beïnvloed door de Aliens door James Cameron en door de speciale effecten van de films van David Cronenberg.

• AL: Een hoofdschrijver? Je kunt er meer dan één kiezen en uit alle tijdperken. 

JGR: Gore wordt meer gelezen dan ik (lacht). Maar er zijn er zoveel... García Márquez en Galdós, Horacio Quiroga en Stefan Afdeling, Perez Reverte en Eduardo Mendoza, Bukowski... 

GI: Ik ga een speer breken voor de meisjes. Ik zou mijn hand in vuur en vlam zetten voor alles van SEi Shonagon, Virginia Woolf, Marguerite Yourcenar, Susan Sontag of de beroemdste surfer, Agatha Christie... 

JGR: Wat?

GI: Serieus, Agatha was een... surf pionierEr zijn een aantal echt coole foto's van haar met het board dat golven vangt.

• AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?

JGR: Ik had graag kennis gemaakt met de buitenaards wezen wat zoek je gurb. 

GI: Wat een goede vraag! Nou, ik zou hebben liefgehad creëren bij erg dubbelzinnig gouvernante van Nog een wending. En wat betreft weten... naar kapitein nemo, en dat hij me meenam voor een kleine rondleiding door de bodem van de monding van de Vigo, die er blijkbaar was.

• AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen?

IG: Zoek naar afbeeldingen voordat u typt. Om in een nieuwe scène te komen, moet ik afbeeldingen zien zet me in context, grappige kostuumideeën, een bepaald gezicht. 

JGR: Om te lezen, er komt nu niets in me op ... en kijk, ik ben een maniak! Oh ja, kijk: Ik koop meestal veel tweedehands, Nou, ik kan het niet verdragen om de onderstreping van iemand anders in een boek te vinden. Mijn ogen gaan naar die alinea's die een ander interessant vond en het leidt me af, het leidt me af. Ik zei, een maniak (lacht).

• AL: En die favoriete plaats en tijd om het te doen?

JGR: Ongetwijfeld om te lezen voor bedtijd, In de bed.  

GI: Ik heb een verwrongen smaak voor lezen waar veel lawaai is, zoals de metro. Ik hou van de concentratie waartoe het me dwingt, ik dompel mezelf veel meer onder.

• AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt?

GI: Ik hou echt van wat heet literatuur van genre, voor zowel lezen als schrijven. Om te schrijven is het geweldig dat er is regels die je opsluiten, beperkingen zoals die welke een genre definiëren. Creatief werkt het veel beter. Er is een documentaire van Lars von Trier, Vijf voorwaarden, wat het heel goed verklaart: Von Trier daagt de auteur van een korte film uit om er vijf te schieten remakes van zijn korte, en elke keer zal het een moeilijkere, meer onmogelijke voorwaarde stellen. Maar het echt enge is wanneer Lars von Trier hem vertelt dat hij er deze keer geen voorwaarden aan stelt: hij laat de arme auteur onbeschermd achter voor een afgrond, die van totale vrijheid. 

JGR: Veel en gevarieerde genres, maar... ja, een andere hobby: Ik lees nauwelijks literatuur die niet Spaans is. Het maakt me nerveus om te denken dat de vertaling die ik aan het lezen ben niet perfect zal zijn en dat dit mijn lezing gaat bederven. Het is een heel neurotische gedachte, ik weet het, en ik vond het erg leuk om het toe te schrijven aan een personage uit... Vertaler, die iets zegt als "Ik wantrouw de kwaliteit van de vertaling die ik zal vinden."

• AL: Wat ben je nu aan het lezen? En schrijven?

GI: Ik ben aan het lezen De emotionele route van Madrid, Carrière, heruitgegeven door La Felguera. Emilio Carrere, de auteur van De toren van de zeven gebochelden, Hij was een heel eigenaardig personage, een decadent en bohemien dichter, die na de oorlog het Franco-regime omarmde. Hij is een van die literatoren wiens ideologie niet gemakkelijk te labelen is. Op Vertaler hij komt een gedicht voordragen op de radio, waar hij beroemd was. Het gedicht is een lofzang op de nazi's die Parijs binnenkomen, Parijs onder het hakenkruis.

We wilden heel graag dat broeinest van die tijd laten zien, toen alles nog niet zo duidelijk was als nu en er intellectuelen waren die het nazisme bewonderden. Zo was er in de Círculo de Bellas Artes een grote tentoonstelling over het Duitse boek, dat ook in de roman voorkomt. Hoe dan ook, er hangen van die foto's met grote hakenkruizen aan de muren van de Cirkel... Het verhaal is wat het is.

JGR: Ik ben aan het lezen De held met duizend gezichtendoor Campbell. Ik hou echt van repetities. Ik lees veel over de mechanismen van verhalen en dergelijke, om te zien of ik een beetje leer (lacht)

Over wat we schrijven, we zijn net klaar met een roman en we zijn zeer tevreden. Hopelijk kunnen we binnenkort nieuws geven over de publicatie ervan.

• AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is? Denk je dat het zal veranderen of is dat al gebeurd met de nieuwe creatieve formaten die er zijn?

JGR: Nou, ik zou zeggen beter dan ooit en ik zou zeggen slechter dan ooit. Ik bedoel, het wordt veel, veel gepubliceerd, maar in draconische omstandigheden: de exploitatietijden zijn extreem kort en de concurrentie is hevig. Er zijn veel goede mensen die geweldige boeken schrijven en de lezer heeft nauwelijks de tijd en het vermogen om ze te kiezen. De meeste daders verdwijnen onderweg of halen het niet eens. En het is dramatisch om te bedenken hoeveel getalenteerde mensen er zijn, verspild.  

GI: Ik denk ook de nieuwe benadering van audiovisuele fictie weegt zwaar, met name televisieseries, die literairer zijn geworden en meer zorg dragen voor de ontwikkeling van de personages of de verkenning van verhalen. En ze zijn een sterke concurrentie, want de tijd die je besteedt aan het kijken naar hoofdstukken en hoofdstukken van een serie, besteed je niet aan lezen.

• AL: Is het moment van crisis dat we ervaren moeilijk voor je of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige verhalen?

JGR: Het zijn moeilijke tijden. Er zijn veel mensen die lijden of hebben geleden. PVan onze kant kunnen we slechts een zekere verlichting brengen, een kleine uitweg uit dat lijden. Een deel daarvan wordt besproken in Vertaler ook: van de weg van verlossing die boeken veronderstellen voor mensen en in die zin is de roman een eerbetoon aan de literatuur. Hopelijk, zelfs voor een korte tijd, zullen onze lezers dankzij ons wegkomen. Dat zou heerlijk zijn.