Geweldige schrijvers die homo waren

Nog niet zo lang geleden stond homoseksualiteit onder druk die tegenwoordig verre van tolerantie is (althans voor zover het een groot deel van het Westen betreft).

En literatuur is sinds mensenheugenis een van de beste spiegels voor die schrijvers die iets te vertellen hadden, ook al deden ze het op een manier die niet erg expliciet was, in sommige gevallen noodzakelijkerwijs dubbelzinnig. Deze geweldige schrijvers die homo waren zij dienen als onrechtvaardige "zondebokken" van een tijd waarin, ondanks het gevaar van bepaalde ideeën, de mogelijkheid om toekomstige generaties onder de aandacht te brengen en te inspireren veel groter was.

Federico García Lorca

Iemands liefdesleven de belangrijkste Spaanse auteurs van de XNUMXe eeuw is nog steeds verbonden met meer dan één vermoeden, waaronder de figuur van Salvador Dalí als platonische liefde waaraan de schrijver uit Granada nooit zou kunnen bezwijken. De homo-erotische teksten van Diván del tamarit of Sonnets of dark love (gepubliceerd na de dood van de auteur) zijn enkele voorbeelden van de overgevoeligheid van de dichter van de generatie van 27, wiens executie op 18 augustus 1936 in de buurt van de town de Viznar was te danken aan zijn socialistische ideologie, zijn mogelijke Mason-status en zijn homoseksuele karakter, zoals bevestigd een rapport opgesteld in Granada in 1965 en uitgebracht in 2015.

Oscar Wilde

Oscar Wilde, een van de beroemdste homoseksuele auteurs in de geschiedenis.

Beïnvloed door de uitbundigheid en vrouwelijkheid van de Griekse literatuur, schreef de schrijver van De foto van Dorian Gray Hij werd een bron van schandaal in het Victoriaanse Engeland nadat hij werd beschuldigd van sodomiet, een facet ontdekt door de vader van zijn geliefde, de markies Lord Alfred Douglas, en de reden waarom Wilde twee jaar in dwangarbeid doorbracht. Een tijd die hij altijd schreef de brief De profundis, bestemd voor John Sholto Douglas, vader van de liefhebbende aristocraat. Een duidelijke invloed voor andere auteurs uit die tijd, zoals de eerder genoemde García Lorca en ook voor toekomstige Japanse intellectuelen zoals. . .

Yukio Mishima

De auteur van Confessions of a mask, een roman waarin de jonge hoofdrolspeler, beïnvloed door zijn grootmoeder, homoseksuele neigingen ontdekte die tot dan toe werden onderdrukt, was een van de grootste onbegrepen van zijn tijd in een samenleving waarin hij zich nooit geaccepteerd voelde. Liefhebber van de zee, van het concept van dood of seks als ontsnappingsroute voor mensen, Mishima had alleen relaties met andere mannen tijdens het reizen, in Japan verstoten door een communisme dat hem nooit met goede ogen zag en waarvoor hij zich geconditioneerd zou voelen om met de jonge Yoko Sugiyama te trouwen, hoewel de auteur meer dan eens zijn weigering bevestigde om de vrouwen in zijn leven zijn leven te laten lezen. werk.

Marcel Proust

De Franse schrijver was zo gevoelig dat hij op het punt stond niet geboren te worden en uiteindelijk een intellectueel zou worden wiens overgevoeligheid volgens velen zo groot was dat zelfs zijn eigen lichaam het niet kon verdragen. Zijn affaire met de Venezolaanse operacomponist Reynaldo Hahn uit 1894 zou het een duidelijke inspiratiebron worden voor enkele passages van zijn meesterwerk, Op zoek naar verloren tijd, de eerste roman die openlijk sprak over homoseksualiteit die werd onderdrukt door de toenmalige samenleving. Zoals velen van jullie weten, maakte Proust het werk niet af vanwege de bronchitis die in 1922 een einde aan zijn leven maakte.

Truman Capote

Schrijver voor Playboy magazine, harlekijn van de Amerikaanse high society van de jaren 60 en auteur van mythische werken als Breakfast with Diamonds of In Cold Blood, de eenzame Capote was een openlijk homoseksuele schrijver in wiens liefdesverhaal er geen gebrek was aan gele verhalen, zoals zijn aantrekkingskracht op een van de moordenaars in In Cold Blood, zijn grootste werk en hoeksteen van de non-fictieliteratuur. De schrijver werd op het grote scherm gespeeld door Philip Seymour Hoffman, een acteur met wie hij hetzelfde tragische einde deelde als gevolg van een overdosis.

Reinaldo Arena's

Een personage dat ook onder de huid van Javier Bardem aan de film was aangepast, Arenas werd de eigenzinnige zoon van dat kleurrijke, intellectuele en libertijnse Cuba waarover de Castro-dictatuur al snel opdoemde, en daarom verliet de Cubaanse schrijver zijn land om zich in New York te vestigen. waar hij in 1990 zelfmoord pleegde na drie jaar strijd tegen aids. Voor het nageslacht zijn er werken als Celestino before dawn, wiens hoofdas zijn moeder is, als muze van die boer Cuba waar de gevoeligheid van een kind door de gaten in de aarde gleed.

deze geweldige schrijvers die homo waren Ze probeerden een deel van die verborgen realiteit weer te geven in werken die zijn uitgegroeid tot meesterwerken, voorlopers van een relatief hedendaagse homokunst en vooral van een literatuur die seksuele neigingen niet begrijpt, maar pure overtreding.

Welke van deze auteurs is jouw favoriet?