Federico García Lorca's geheime vriend

Federico García Lorca is een van de grote vertegenwoordigers van de Spaanse poëzie. De kunstenaar, vijf jaar in verschillende kunsten, Hij wordt beschouwd als de meest invloedrijke auteur van de Spaanse literatuur uit de XNUMXe eeuw.

Als lid van de generatie van 27, Zijn manier van zijn en literair werk wordt onherstelbaar beïnvloed door de turbulente periode die Spanje in de jaren dertig trof. en dat eindigde, onherstelbaar, in het conflict dat we allemaal al kennen.

Antonius Beevor in zijn boek over de Spaanse burgeroorlog geeft hij al aan dat het land onvermijdelijk tot oorlog gedoemd was. Het nest van confronterende politieke ideologieën op straat, ongeacht de gebeurtenissen die toen plaatsvonden, verhelderde de meest absolute ramp.

Falangisten, anarchisten, socialisten, communisten ... Ze botsten allemaal met zo'n virulentie dat het praktisch, zo bleek, onmogelijk was om enkele broeders te beheersen die erop uit waren elkaar op de meest wrede manier te vermoorden.

Een wereld van zeer uitgesproken ideologieën en tegenstrijdige bewegingen die niet onopgemerkt bleven door de schrijvers en kunstenaars van die tijd en die daarom hun manier van handelen en creëren markeerde in de jaren voorafgaand aan de oorlog.

In het geval van Lorca maakten zijn linkse ideeën en zijn homoseksualiteit hem, misschien zelfs onvrijwillig, tot een referentiekarakter voor degenen die verwant waren aan de republiek en het ideaal dat daaruit voortkwam.. Iets volkomen wettig dat, helaas, vanwege het bereiken van toekomstige omstandigheden, ze sleepten hem weg om kort na het uitbreken van de oorlog te worden neergeschoten. In het bijzonder 19 augustus 1936. Zonder twijfel een fatale datum in de kalender van de geschiedenis van de Spaanse literatuur.

Hoe dan ook, Lorca, zoals zoveel andere Spanjaarden van toen en vandaag, Hij had vrienden die niet dachten zoals hij en die daardoor later zouden toetreden tot het blok van degenen die hem van het leven beroofden. De burgeroorlog was zo, triest, wreed en meedogenloos. In staat om iedereen te ontmenselijken.

Een van Lorca's meest verrassende vrienden op het eerste gezicht waren José Antonio Primo de Rivera, oprichter van de Spaanse Falange. Deze geheime vriendschap werd onthuld door professor Jesús Cotta in zijn werk "Vriendschap en dood van Federico en José Antonio ". Werk dat, alles wordt gezegd, de prijs voor "Historische Biografie" heeft gekregen van uitgeverij Dorado.

In dit werk legt Cotta de relatie uit tussen de kunstenaar en de ideoloog / politicus, gebaseerd op een verfijnd en professioneel onderzoek naar de levens van beide personages. Vriendschap die, eerlijk gezegd, niet verrassend is vanwege de erkende voorliefde van José Antonio Primo de Rivera voor de wereld van literatuur en kunst.

Wat echt merkwaardig is, is dat deze vriendschap, die in het geheim werd voortgezet vanwege de idealen van de een en de ander, op dezelfde manier eindigde in de uitvoering, door de andere kant, van beide personages. Logischerwijs zijn de details van de twee omstandigheden verschillend vanwege de complexiteit van de historische feiten. Noch is de ruimte die moet worden behandeld, noch ben ik de juiste persoon om het te doen.

Tot besluit wil ik in ieder geval alleen zeggen dat de twee vrienden, veroordeeld om in een onrustig Spanje te leven en noodzakelijk waren voor partijdigheid, vóór hun dood het ergens over eens waren. Ze waren allebei in staat om zijn dood sindsdien te voorspellen zowel Lorca als Primo de Rivera voelden dat hun dagen onvermijdelijk ten einde liepen.

Als je meer wilt weten over deze clandestiene vriendschap, aarzel dan niet om Jesús Cotta's boek te lezen en je zult begrijpen dat het mogelijk is dat vriendschap en literatuur in sommige situaties elke ideologische barrière kunnen overwinnen die bedoeld is om ons op te leggen.