Erotische brieven van James Joyce

Iets dat mijn aandacht trok, was de correspondentie tussen James Joyce En zijn vrouw Nora Zeepokken. De intense erotiek die dergelijke letters uitstralen, raakt op veel punten de grens tussen hint en expliciet. En soms raakt het de grens tussen wat expliciet is en wat te expliciet is.

De erotiek en sensualiteit van de schrijvers is het punt waarop ze het best ontdekt kunnen worden, en vooral in dit soort correspondentie, waar de wederzijdse behoefte ons lijkt te dwingen dichtbij te zijn, waardoor we het meest 'vuile' kunnen proberen (zoals Joyce zegt in een van zijn brieven) van degenen wier namen zijn geprezen om hun "reinheid".

Hier deel ik enkele van de brieven met u:

22 november 1909-44 Fontenoy Street, Dublin

Liefste, je telegram was die avond in zijn hart. Toen ik je die laatste brieven schreef, was ik in grote wanhoop. Ik dacht dat ik je liefde en achting was kwijtgeraakt ... en ook verdiende. Uw brief vanmorgen is heel lief, maar ik wacht op de brief die u waarschijnlijk zou schrijven na het verzenden van het telegram.

Ik durf nog steeds niet, mijn beste, om met je vertrouwd te raken, totdat je me weer toestemming geeft. Ik heb het gevoel dat ik dat niet zou moeten doen, ook al is uw brief op uw oude, vertrouwde, ondeugende toon geschreven. Ik bedoel als je praat over wat je gaat doen, als ik je over een bepaald onderwerp ongehoorzaam ben.

Ik durf maar één ding te zeggen. Je zegt dat je wilt dat mijn zus ondergoed voor je draagt. Nee, lieverd, alsjeblieft. Ik hou niet van iemand, zelfs niet van een vrouw of een meisje, om dingen te zien die van jou zijn. Ik zou graag willen dat je voorzichtiger bent en bepaalde van je kleren niet laat rondslingeren, ik bedoel toen ze net thuiskwamen van de was. Oh, ik wou dat je al die dingen verborgen, verborgen, verborgen hield. Ik zou graag willen dat je veel soorten ondergoed, in allerlei delicate kleuren, bewaard, gestreken en geparfumeerd hebt.
Hoe vreselijk is het om bij je weg te zijn! Heb je je arme minnaar weer in je hart geaccepteerd? Ik zal ongeduldig zijn voor uw brief, en toch dank ik u voor uw liefdevolle telegram.
Vraag me nu niet om je een lange brief te schrijven, mijn liefste. Wat ik heb geschreven, heeft me een beetje bedroefd. Ik ben het zat om je woorden te sturen Onze gelijmde lippen, onze armen ineengestrengeld, onze ogen die falen in de droevige vreugde van bezit zouden me meer behagen.
Vergeef me mijn liefste. Ik was van plan meer gereserveerd te zijn. En toch moet ik naar je verlangen en naar je verlangen en naar je verlangen.

2 december 1909-44 Fontenoy Street, Dublin

Mijn liefste, misschien moet ik beginnen met je vergeving te vragen voor de geweldige brief die ik je gisteravond heb geschreven. Terwijl ik het aan het schrijven was, lag je brief naast me en mijn ogen waren gefixeerd, zoals ze nu nog zijn, op een bepaald woord dat erop geschreven stond. Er is iets obsceen en onzedelijks aan het uiterlijk van de kaarten. Ook het geluid is als de act zelf, kort, brutaal, onweerstaanbaar en duivels.

Mijn liefste, wees niet beledigd door wat ik schrijf. Je bedankt me voor de mooie naam die ik je heb gegeven. Ja, mijn liefste, "mijn mooie wilde bloem van de heggen" is een mooie naam! Mijn donkerblauwe bloem, doorweekt door de regen! Zoals je kunt zien, heb ik nog steeds iets van een dichter. Ik zal je ook een mooi boek geven: het is het geschenk van de dichter voor de vrouw van wie hij houdt. Maar aan zijn zijde en binnen deze spirituele liefde die ik voor jou voel, is er ook een wild beest dat elk geheim en beschamend deel van hem verkent, elk van zijn daden en geuren. Door mijn liefde voor jou kan ik bidden tot de geest van eeuwige schoonheid en de tederheid die in je ogen wordt weerspiegeld of om je onder mij neer te halen, op je zachte borsten, en je van achteren te nemen, als een varken dat op een zeug rijdt, verheerlijkt in de oprechte stank die uit je billen oprijst, verheerlijkt in de kale schaamte van je omgeslagen jurk en je witte meisjesachtige slipje en in de verwarring van je roze wangen en verwarde haar.

Hierdoor kan ik in tranen uitbarsten van medelijden en liefde voor jou vanwege het geluid van een akkoord of muzikale cadans of om met mijn hoofd op mijn voeten te gaan liggen, staart aan staart, je vingers voelen strelen en kietelen over mijn testikels of voelen dat je wrijft je kont tegen me aan en je brandende lippen zuigen aan mijn pik terwijl mijn hoofd zich een weg baant tussen je dikke dijen en mijn handen trekken de gewatteerde ronding van je billen aan en mijn tong likt vraatzuchtig je dikke rode seks. Ik dacht bijna aan je flauw te vallen toen ik mijn stem hoorde zingen of mompelen in je ziel het verdriet, de hartstocht en het mysterie van het leven en tegelijkertijd dacht ik eraan dat je vuile gebaren maakte met je lippen en tong, me provocerend met obscene geluiden en liefkozingen en voor mijn neus de smerigste en meest beschamende daad van het lichaam aan het doen. Herinner je je de dag dat je je kleren uittrok en me onder je liet liggen om te zien hoe je het deed? Dan schaamde je je zelfs om me in de ogen te kijken.

Je bent van mij, mijn liefste, je bent van mij, ik hou van je. Alles wat ik hierboven schreef, is een enkel moment of twee van brute waanzin. De laatste druppel sperma is met moeite in je seks geïnjecteerd voordat alles voorbij is en mijn ware liefde voor jou, de liefde van mijn verzen, de liefde van mijn ogen, want je vreemd verleidelijke ogen waait over mijn ziel als een wind van geuren. Mijn pik is nog steeds stijf, heet en geschud na de laatste, brutale investering die hij je heeft gegeven als hij een vage hymne hoort opkomen, van vrome en tedere aanbidding ter ere van jou, uit de donkere kloosters van mijn hart.

Nora, mijn trouwe lieveling, mijn ondeugende schoolmeisje met zoete ogen, wees mijn hoer, mijn minnaar, wat je maar wilt door regen.

3 december 1909 44 Fontenoy Street, Dublin

Mijn lieve kleine meid van de nonnen: er is een ster heel dicht bij de aarde, want ik ben nog steeds ten prooi aan een aanval van koortsachtig en dierlijk verlangen. Vandaag stopte ik vaak abrupt op straat met een uitroep, telkens als ik dacht aan de brieven die ik je gisteravond en de avond ervoor schreef. Ze moeten er in het koude daglicht vreselijk hebben uitgezien. Misschien had je een hekel aan hun onbeschoftheid. Ik weet dat je een veel fijner persoon bent dan je vreemde minnaar en, hoewel jij het zelf was, jij geile kleine meid, die als eerste schreef om me te vertellen dat je ongeduldig was dat ik je neukte, toch neem ik aan dat de wilde smerigheid en obsceniteit van mijn antwoord heeft alle grenzen van bescheidenheid overschreden. Toen ik vanmorgen je uitdrukkelijke brief ontving en zag hoe liefdevol je bent voor je verachtelijke Jim, schaamde ik me voor wat ik schreef. Maar nu is de nacht, de geheime en zondige nacht, weer op de wereld gevallen en ben ik weer alleen aan u aan het schrijven en ligt uw brief weer voor mij op tafel gevouwen. Vraag me niet om naar bed te gaan, schat. Laat me je schrijven, schat.

Zoals je weet, mijn liefste, gebruik ik nooit obscene woorden tijdens het spreken. Je hebt me nog nooit gehoord, een ongepast woord uitspreken in het bijzijn van andere mensen. Als de mannen hier vuile of obscene verhalen voor mijn neus vertellen, glimlach ik nauwelijks. En toch weet je hoe je me in een beest moet veranderen. Jij was het, jij, die je hand in mijn broek gleed en zachtjes mijn shirt opzij duwde en mijn pik aanraakte met je lange, kietelende vingers en beetje bij beetje nam je hem heel, dik en stijf als het was, met je hand en Jij gaf me langzaam een ​​handjob tot ik tussen je vingers kwam, zonder te stoppen met over me heen te leunen of me aan te kijken met je kalme en heilige ogen. Je lippen waren ook de eersten die een obsceen woord uitspraken. Ik herinner me die nacht in bed in Pola nog heel goed. Moe van het liggen onder een man, op een nacht scheurde je je nachthemd met geweld en klom je bovenop om me naakt te berijden. Je stopte je pik in je poesje en begon me op en neer te rijden. Misschien was ik niet geil genoeg, aangezien ik me herinner dat je in mijn gezicht leunde en teder mompelde: "Neuk me, lieverd!"

Nora schat, ik was de hele dag stervende om je een paar vragen te stellen. Sta mij toe, mijn liefste, want ik heb je alles verteld wat ik in mijn leven heb gedaan; Dus, wat kan ik je op mijn beurt vragen? Ik weet niet of je ze wilt beantwoorden. Toen die persoon wiens hart ik verlangde te stoppen met een revolverschot, zijn hand of handen onder je rokken legde, kietelde hij je dan gewoon aan de buitenkant, of stak hij zijn vinger of vingers? Als dat zo was, gingen ze dan hoog genoeg omhoog om die lul aan het uiteinde van je kut aan te raken? Heeft het je van achteren aangeraakt? Heeft hij je lang gekieteld en ben je gekomen? Heeft hij je gevraagd het aan te raken en heb je het gedaan? Als je het niet hebt aangeraakt, kwam het dan op je af en voelde je het?

Andere vragen, Nora. Ik weet dat ik de eerste man was die je neukte, maar heeft een man je ooit afgetrokken? Heeft die jongen die je leuk vond het ooit gedaan? Zeg me nu, Nora, beantwoord de waarheid met de waarheid en de oprechtheid met de oprechtheid. Hebben je vingers, toen je 's nachts in het holst van de nacht bij hem was, zijn broek nooit losgeknoopt of als muizen naar binnen geschoven? Heb je hem ooit afgetrokken, mijn liefste, vertel me de waarheid, hem of iemand anders? Heb je nooit, nooit, ooit de lul van een man of een jongen aan je vingers gevoeld totdat je mijn broek losknoopte? Als je niet beledigd bent, wees dan niet bang om me de waarheid te vertellen. Lieverd, lieverd vanavond, ik heb zo'n wild verlangen naar je lichaam dat als je hier aan mijn zijde was en zelfs als je me met je eigen lippen vertelde dat de helft van de roodharige pummels in de regio Galway je eerder neukte dan ik, ik nog steeds zou doen ren naar je toe dood van verlangen.

Almachtige God, wat voor taal is dit dat ik aan mijn trotse blauwogige koningin schrijf? Zul je weigeren mijn grove en beledigende vragen te beantwoorden? Ik weet dat ik veel riskeer door zo te schrijven, maar als je van me houdt, zul je voelen dat ik gek ben van verlangen en dat ik je alles moet vertellen.
Schat, geef antwoord. Zelfs toen ik erachter kwam dat u ook had gezondigd, zou ik me misschien nog meer met u verenigd voelen. In ieder geval, ik hou van jou. Ik heb dingen tegen je geschreven en gezegd die ik door mijn trots nooit meer tegen een vrouw zou mogen zeggen.
Mijn beste Nora, ik snakte naar je antwoorden op deze smerige brieven van mij. Ik schrijf u duidelijk, want nu voel ik dat ik mijn woord aan u kan houden. Wees niet boos, lieverd, lieverd, Nora, mijn wilde bloem van de heggen. Ik hou van je lichaam, het hunkert ernaar, ik droom erover.

Spreek tegen me lieve lippen die ik met tranen heb gekust. Als deze rotzooi die ik heb geschreven je beledigen, zorg dan dat ik mijn zintuigen weer bij elkaar krijg met een zweep, zoals je eerder hebt gedaan. God sta me bij!
Ik hou van je Nora, en het lijkt erop dat dit ook deel uitmaakt van mijn liefde. Neem me niet kwalijk! Neem me niet kwalijk!