Gisteren was het 150ste geboortedag door Edmond Eugene Alexis Rostand in Marseille. Maar ook in deze 2018 is de honderdste verjaardag van zijn dood en Parijs. Dus Frankrijk heeft het uitgeroepen tot een jaar van nationale herdenking van deze auteur en een van de vieringen is de Edmond Rostand Festival in zijn geboorteplaats.
En we kennen allemaal de beroemdste literaire wezen vertrek uit zijn pen, Cyrano de Bergerac. Maar hij schreef meer werken zoals Chantecler, een toneelstuk waarin de personages dieren zijn, of L'Aiglon, een drama waarin Rostand over de figuur van Napoleon en tegen de gruwelen van oorlog. Vandaag Ik herinner me dat Rostand een beetje las voor de grote Cyrano.
Edmond Rostand
Rostand groeide op in een rijke en gecultiveerde familie. Hij studeerde rechten, maar oefende nooit rechten en wijdde zich aan literatuur. In 1890 publiceerde hij een dichtbundel, De Musardises, die niet werd geaccepteerd zoals zijn volgende werk uit 1891, Les Deux Pierrots. Ja, zijn komedie in verzen was zeer succesvol De romanschrijvers, die in 1894 de Comédie Française vertegenwoordigde. Daarna schreef hij twee stukken voor de actrice Sarah Bernhardt: De verre prinses y De Samaritaan.
Het was in december 1897 toen het werd vertegenwoordigd Cyrano de Bergerac, de dappere musketier met een enorme neus, wat een totale triomf was. Dit versdrama speelt zich af in het zeventiende-eeuwse Frankrijk en laat ons kennismaken met de dichter en zwaardvechter die heimelijk verliefd is op zijn mooie neef. Roxana. Cyrano durft zijn liefde niet aan hem te verklaren vanwege zijn lelijkheid en uit angst om afgewezen te worden. Maar het zal een jonge cadet helpen, Christian deNeuvillette, om Roxana te veroveren door letters en zinnen te dicteren die op zijn minst dienen om die passie uit te drukken.
Zijn volgende werk, getiteld De Aguilucho, in het eerste jaar van de twintigste eeuw, was eveneens succesvol. Zo kon hij op drieëndertigjarige leeftijd naar de Franse Academie gaan. Woonde in Baskenland en in Parijs, maar hij trok zich uiteindelijk terug in het Basken-Franse land toen hij longontsteking kreeg. In 1910 werd het uitgebracht Chantecler. Die postuum gepubliceerd in 1921 waren Don Juan is gisteravond en de gedichten die hij schreef geïnspireerd door de Eerste Wereldoorlog.
Cyrano nu op de planken
Omdat op 15 maart de zoveelste montage van Cyrano de Bergerac in Reina Victoria Theatre de Madrid. Ster het Jose Luis Gil, Ana Ruiz, Alex Gadea, Rocío Calvo, Carlos Heredia, Ricardo Joven en Nacho Rubio, met richting van Alberto Castrillo-Ferrer.
Cyrano de Bergerac - Fragmenten
Er zijn zoveel momenten, zinnen en fragmenten dat het erg moeilijk is om te kiezen, maar ik blijf bij de prachtige monoloog van Nee, bedankt en dat definitie van kus voor Roxana.
Nee, bedankt
En wat moet ik doen?
Op zoek naar een krachtige verdediger, een goede meester, en zoals klimop, die zich in een tak krult op zoek naar bescherming en versterking in andermans huis, om met trucs te klimmen in plaats van met moeite?
Nee, bedankt.
Slaaf zijn, zoals velen zijn, van een belangrijke man? Dien hem als een hansworst met de verachtelijke pretentie dat een of ander vers van mij een glimlach op zijn donkere gezicht zal toveren?
Nee, bedankt.
Of elke ochtend een pad inslikken, mijn borst verzonken dragen, mijn kleren in lompen van knielen met een behulpzame houding?
Overleven ten koste van mijn ruggengraat?
Nee, bedankt.
Om te zijn zoals degenen die God zien bedelen - oh, verdomde huichelaars - en de hamer zien geven? En dat ze, in de hoop op een of andere zonde, degene die voor hen wordt aangeschaft, met wierook verstikken?
Nee, dank u wel.
Mezelf van kamer naar kamer slepen tot ik verdwaald ben in mijn eigen ambitie? Of zeilen met roeispanen gemaakt van madrigalen en, door de wind, de zucht van banale maagden?
Nee, dank u wel.
Publiceren door geld uit eigen zak te steken?
Heel erg bedankt, ik wil het niet.
Laat me papa noemen in die grappen die idioten vieren in de cafés, samen?
Nee, dank u wel.
Doe mijn best om mezelf een naam te smeden die het vergoddelijkte heeft wat niet heeft als een man?
Nee, bedankt.
Lid worden van een poppenclub? Koste wat het kost in de gazettes willen staan? En tegen mezelf zeggen: er is niets dat er toe doet, zolang mijn verstand maar in de rechtbank wordt vermeld?
Nee, bedankt.
Wees bang? Berekenen? Lafaard? Heb je 's middags duizend bezoeken bezig? Gebruik mijn pen om drogredenen te schrijven?
Nee bedankt, maat. Het antwoord is: nee, bedankt.
Zing in plaats daarvan, droom. Alleen zijn, vrij zijn.
Laat mijn ogen flitsen en mijn keel trillen.
Zet mijn hoed achterstevoren op als ik wil,
zweep me in een opwelling of maak een aperitiefje.
Werk zonder verlangen naar glorie of fortuin.
Stel je voor dat ik de maan ga veroveren.
Schrijf nooit iets dat niet op mij rijmt en zeg me bescheiden:
ah, mijn kleine vriend, mogen de bladeren, de bloemen en de vruchten voldoende zijn voor jou,
zolang je tuin maar is waar je ze ophaalt.
En als je op een dag gelukkig zo glorie bereikt,
u mag de keizer niet geven wat hij u niet heeft gegeven.
Dat je voor je verdienste je geluk hebt gegeven, niet om te gedijen,
en kortom, door te doen wat klimop niet doet,
zelfs als je de robuustheid van de eik mist,
wat je verliest als je groot bent, mis het niet om nobel te zijn.
********
kus
… Wat is, mevrouw, een kus?
ROXANA
Ben jij het?
Cyrano:
Ik ben.
ROXANA:
En je praat over ... over een ...
Cyrano:
Kus.
Zoet was het woord in je mond
maar je spreekt het niet uit. Als je lip brandt,
Wat zou actie niet doen? Wees genereus
overwin je angst ... zonder het te beseffen.
Niet zo lang geleden gleed je uit zonder angst
van lachen tot zuchten en zuchten
huilen ... schuif nu meer
en je zult de kus bereiken zonder het te merken,
omdat de afstand tussen de twee zo klein is
dat een enkele kilte hen scheidt.
ROXANA:
Hou je mond!
Cyrano:
Wat is het tenslotte, mevrouw,
Een kus? Een eed op de voet afgelegd;
een roze onderstreping
dat ze aan het werkwoord liefde toevoegen; een geheim
die het oor voor de mond verwart;
een verklaring die wordt bevestigd;
een aanbod dat de lip bevestigt;
een moment dat iets eeuwigs heeft
en passeert als een murmelende bij;
een communie bovenop verzegeld
van de kelk van een bloem; sublieme vorm
om de ziel naar de oppervlakte van de lip te proeven
en adem alle geur van liefde in.