Die kleine genoegens die alleen schrijvers waarderen

Een paar dagen geleden heb ik er een paar voor je meegebracht 10 ware en valse mythen over schrijvers, en een van hen woonde in de eenzaamheid van de kunstenaar, in die parallelle dimensie waarin alleen wij leven en die (behalve een andere schrijver) maar weinigen zullen kunnen begrijpen. Niet alles is echter slecht of deprimerend in dat stukje eenzaamheid, maar eerder het tegenovergestelde. Promoot u ook een van deze volgende genoegens die alleen schrijvers waarderen?

Jij, een notitieboekje en een coffeeshop

Mensen kijken ons terloops vreemd aan en alleen degenen die het plezier van schrijven waarderen (beter in een notitieboekje dan op een computer) zullen je benaderen om je te vertellen dat hij dat ook doet. Hij zal je glimlachend vertellen, alsof hij zegt dat 'we verkeerd worden begrepen'. Want ja, er zijn maar weinig genoegens zo goed voor een schrijver als op het terras van een cafetaria zitten (het kan er al een zijn in jouw buurt zoals in Cuba of San Francisco) en woorden loslaten.

Nachtelijke inspiratie

Een andere optie die schrijvers meestal leuk vinden, is schrijf 's nachtsWe weten niet waarom, misschien omdat als de sterren vallen, iedereen poëtischer en mysterieuzer wordt, omdat inspiratie is als een uil die overdag slaapt en begint te stromen als de lichten zwakker worden. Dan komt die volgende dag dat we lezen wat we schrijven onder invloed van een (of meer) glazen wijn. Maar dat is een ander verhaal.

Heb een goed idee

Precies op dat moment dat je op het punt staat te gaan liggen en je ogen sluit, begint de geest te dwalen en plotseling is het daar: dat geweldige idee, dat citaat, dat argument dat je op de een of andere manier in de echte wereld moet bevriezen. En haastig sta je op, zoek naar papier en pen (of het mobiele notitieblok, als dat niet lukt) en schrijf alles op wat je muzen je op het meest onverwachte moment hebben toegefluisterd. Dan sluit je je ogen weer, maar je weet dat je zojuist de doos van Pandora hebt geopend.

Om een ​​goed boek te lezen

Elke schrijver moet lezen om zijn of haar kunst te verbeteren of te perfectioneren, iets waar de meesten van ons het over eens zijn. Toch is het soms de moeite waard om op het verschil te wijzen tussen een boek dat we leuk vinden en een boek waaruit we ideeën of nieuwe perspectieven kunnen halen. Door na te gaan of er andere manieren zijn om een ​​verhaal te vertellen, kan de manier waarop we onze ideeën uitdrukken volledig opnieuw uitvinden.

Maak af waar je aan begonnen bent

Of het nu gaat om poëzie, een kort verhaal of een roman, er zijn maar weinig genoegens voor een schrijver die zo bevredigend zijn als het feit dat hij dat werk afmaakt waarin hij zo lang ondergedompeld was. Vanaf dat moment begint een ander stadium, een waarin plezier en teleurstelling hand in hand gaan, maar waarin je alle illusies van de wereld onder ogen moet zien.

Zie uw gepubliceerde boek

De Cubaanse dichter Jose Marti Hij zei ooit dat "er drie dingen zijn die iedereen tijdens zijn leven zou moeten doen: een boom planten, een boek schrijven en een kind krijgen." Een citaat dat de schoonheid van de schepping opnieuw bevestigt en die, ondanks dat ik de brief nog niet heb vervuld, dat onverklaarbare moment kan ondersteunen waarop je een boek publiceert. Een deel van jou ingesloten in een boek, met een eigen omslag, klaar om een ​​stempel te drukken (hoe klein ook) in de wereld. En dat is geweldig.

De eerste mening van een lezer

Zoveel moeite begint zijn vruchten af ​​te werpen, en het eerste teken komt in de vorm van een positieve mening of recensie waarin iemand beweert je boek te hebben gelezen en het aan andere mensen aanbeveelt; het ijs is gebroken en er begint weer een nieuw avontuur. En is dat elke auteur feedback nodig heeft, of het nu goed of slecht is, om de kwaliteit van een werk te waarderen, de te volgen richting te bepalen, maar vooral om de noodzaak te bevestigen om te geloven in wat we doen.

Bepaalde geuren

Dat van een oud boek, dat van dat nieuwere, dat van potloden en papier, dat van een oude boekwinkel, dat ene dat je onverwachts naar je kindertijd voert en een sluisdeur in je opent naar nieuwe ideeën.


Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.