De verdwijning van Stephanie Mailer

De verdwijning van Stephanie Mailer.

De verdwijning van Stephanie Mailer.

Gelanceerd in 2018, De verdwijning van Stephanie Mailer Het is het meest opmerkelijke boek van de auteur Joël Dicker geweest. De jonge Zwitserse schrijver heeft weer eens blijk gegeven van zijn eigen stijl, herkenbaar door slechts een paar alinea's te lezen. In een werk als of spannender dan De waarheid over de Harry Quebert-zaak, wat, na het overweldigende succes, een grote uitdaging was.

Daarom De verdwijning van Stephanie Mailer vertegenwoordigt de bevestiging van Dicker als de meest prominente Franstalige auteur van detectiveromans van het nieuwe millennium. Het is een verhalend genre dat aanwezig is sinds de tijd van Sophocles en zijn Oedipus Rex. Hoewel de echte "hausse" halverwege de negentiende eeuw begon door Edgar Allan Poe en later Agatha Christie.

Over de auteur, Joël Dicker

Geboren te Genève op 16 juni 1985, Joël Dicker Hij is de zoon van een bibliothecaris en een leraar Frans. Dit - samen met het leven in de Franstalige vleugel van Zwitserland - bepaalde zijn voorkeur voor 'de taal van de liefde'. Zijn benadering van schrijven kwam voort uit zijn passie voor dieren.

Met 10 jaar richtte hij op De Gazette des Animaux (Het dierenmagazine); hij regisseerde het zeven jaar. Later deed hij mee aan een wedstrijd met een kort verhaal genaamd El Tigre. Volgens de juryleden van de wedstrijd was het onmogelijk dat zo'n goed gemaakte tekst werd geschreven door iemand van slechts 19 jaar oud. Uiteindelijk werd de tekst over de katachtige erkend met de Internationale Prijs voor Jonge Franstalige Auteurs.

De laatste dagen van onze vaders y De waarheid over de Harry Quebert-zaak

In 2009 voltooide hij het manuscript van zijn eerste roman, De laatste dagen van onze vaders. Een spionageverhaal, waarmee hij in 2010 de Prix de Écrivains Genevois won. De titel ging eindelijk in de verkoop in 2012. Aan het einde van datzelfde jaar de "waterscheiding" van Dicker's beginnende carrière werd gepubliceerd: De waarheid van de Harry Quebert-zaak.

Vertaald in 33 talen, nummer één in verschillende markten. Het debuut in het detectiveverhaal van de Genevaanse schrijver bracht lange tijd frisse lucht in een subgenre van verrassingen. Het veronderstelde ook de ingang van een nieuwe detective in een lijst met namen als Sherlock Holmes of Auguste Dupin, Marcus Goldman.

De verdwijning van Stephanie Mailer, in een notendop

U kunt het boek hier kopen: Geen producten gevonden.

Twee onopgeloste misdaden, 20 jaar afstand tussen de twee en een enkele politieagent om alles op te helderen: Jesse Rosenberg. Hij is een bekende New Yorkse politieagent sinds 1994, toen hij - als beginner - samen met zijn partner Derek Scott een bijzondere misdaad in The Hamptons, Long Island oploste.

Joël Dicker.

Joël Dicker.

Als u op het punt staat met pensioen te gaan, Stephanie Hailer, een scherpzinnige journalist, confronteert hem met de opmerking dat zijn eerste zaak onopgelost bleef. Vermoedelijk zou hij veel fouten hebben gemaakt die hem ertoe brachten het dossier te sluiten zonder de (echte) dader te vinden. Hoewel de ervaren detective niet gestoord lijkt te worden door deze opmerkingen, vreet een stem in hem hem weg.

Een race tegen de klok

Tenslotte Rosenberg bedenkt zich, besluit het te onderzoeken. Maar zodra hij de beslissing heeft genomen, verdwijnt zijn aanklager - die beweert het bewijsmateriaal over de echte dader in zijn bezit te hebben - spoorloos. Dan begint een race tegen de klok.

De politieagent moet twee raadsels oplossen voordat zijn inloggegevens worden weggenomen. Daarom loopt de verhaallijn tussen 1994 en 2014 parallel. Rosenberg wil met zijn geweten in vrede met pensioen gaan. Verlos jezelf, wat er ook gebeurt ... het is al te laat.

Veel geheimen, voor en na (of nu)

Een onmiskenbaar kenmerk van Dicker's misdaadromans zijn hun karakters: ze kennen allemaal wat relevante informatie. Details onbekend door de hoofdpersoon van het verhaal en door het publiek. En De verdwijning van Stephanie Mailer minutiae en kruisverwijzingen maken deel uit van twee tijdperken met meer dingen gemeen dan op het eerste gezicht lijkt.

De hectische race waarmee Rosenberg wordt geconfronteerd, is dezelfde route die lezers volgen om het einde van alle mysteries te bereiken. Letterlijk naar de laatste pagina. Net als de nietsvermoedende politieagent, moeten de 'getuigen' van dit complot oppassen dat ze namen, datums en plaatsen niet door elkaar halen. Anders wordt het onmogelijk om alle klitten op te lossen om het mysterie te ontrafelen.

Beoordelingen

Een subliem werk?

Het succes geproduceerd door De waarheid over de Harry Quebert-zaak heeft de reactie van het publiek in positieve en negatieve zin beïnvloed De verdwijning van Stephanie Mailer. Enerzijds waren de uitgevers uitermate tevreden, want gezien de eerder genoemde achtergrond werd deze roman meteen een commerciële hit. Zelfs vóór de publicatie waren de cijfers al in het groen.

Of een klein werk?

Maar de reactie van een groot deel van het publiek was nogal negatief. De fans van Dicker herkenden de eigenschappen van een auteur die zowel riskant als vermakelijk kon zijn. Echter, binnen de "fandom" zelf waren er talloze stemmen van teleurstelling, die, het verhaal gebrandmerkt als traag, compact en ongeloofwaardig.

Ondanks de mening van ontevreden lezers met De verdwijning van Stephanie MailerDes te minder traumatisch de ervaring was voor degenen die de modieuze Franstalige schrijver met deze roman ontdekten. Echter, er zijn niet veel bombastische of zeer enthousiaste recensies van de roman in literaire fora.

Citaat van Joël Dicker.

Citaat van Joël Dicker.

Het dilemma van (alleen) vermaken

Dit is een dilemma dat zowel schrijvers als lezers zorgen baart. De vraag is: is er iets mis met entertainen? Moeten auteurs die hun publiek alleen amusement aanbieden, worden veracht? Het is een onderwerp zonder unanieme reacties waar alle standpunten legitiem zijn. Binnen de kunst in het algemeen is het echter veel moeilijker om het publiek te vermaken dan je denkt.

Het "probleem" is dat de artistieke manifestaties buitengewoon pretentieus zijn. De "just amuse", uit de tijd van Oedipus Rex, lijkt een in diskrediet geraakte aangelegenheid, van narren. Maar veel schrijvers of kunstenaars zouden die capaciteit willen hebben. En zoals in het geval van Dicker, miljoenen exemplaren verkocht in het proces.


Wees de eerste om te reageren

Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.