Satanische verzen.
Satanische verzen is een epische roman van magisch realisme geschreven door de Brits genationaliseerde Indiase auteur Salman Rushdie. Bij de publicatie in 1988 werd het een van de meest controversiële boeken in de recente geschiedenis vanwege het bizarre gebruik van de islam. In feite probeerde de auteur een tussenkomst te maken van de Koran die werd onthuld in de biografie van de profeet Mohammed, uitgewerkt door Hunayn Ibn Isḥāq (809 - 873).
Over de auteur, Salman Rushdie
Ahmed Salman Rushdie werd op 19 juni 1947 geboren in een rijke Kasjmirse familie in Bombay, India. Nadat hij dertien was geworden, werd hij naar het Verenigd Koninkrijk gestuurd om te studeren aan de prestigieuze kostschool van de Rugby School. In 13 behaalde hij een masterdiploma (gespecialiseerd in islamitische vakken) in geschiedenis aan King's College, Cambridge University.
Voordat Rushdie zich tot schrijven wendde, werkte hij in de reclame. Zijn eerste roman, Grimus (1975), markeerde het begin van een even briljante als controversiële carrière. Zijn tweede roman, Kinderen van middernacht (1980) katapulteerde hem naar literair succes en leverde hem prominente prijzen op. Tot op heden heeft Rushdie elf romans gepubliceerd, twee kinderboeken, een verhaal en vier non-fictieteksten.
Bron Satanische verzen
Miguel Vila Dios (2016) legt uit in De satanische verzen en het verhaal van de drie godinnen die in de Koran worden genoemd, de oorsprong van de titel. 'De term werd halverwege de negentiende eeuw door William Muir bedacht om twee verzen aan te duiden die zogenaamd door Mohammed in de sura 53 of De inzet… Maar, later vervangen door de profeet vóór de terechtwijzing van Gabriël, de engel van Openbaring ”.
Dit incident staat in de islamitische traditie bekend als qiṣṣat al-garānīq, waarvan de meest geaccepteerde vertaling 'het verhaal van de kraanvogels' is. Vila herdefinieert het als "het verhaal van de sirenes", omdat de vogels de hoofden van vrouwen hebben. De meeste historici wijzen naar Ibn Hišām (overleden in 799) en Al-Tabarī (839 - 923) als de belangrijkste bronnen voor Ibn Isḥāq in zijn verslag binnen de biografie van de profeet Mohammed.
Het argument van de tegenstanders van het incident
De biografie van de profeet Mohammed door Ibn Isḥāq werd alleen mondeling overgedragen, aangezien er geen manuscript bewaard is gebleven. De orale toestand van het overgaan van de ene generatie op de volgende verhoogt dus de moeilijkheid voor onderzoekers om de nauwkeurigheid van het account te volgen. Hoeveel is er veranderd ten opzichte van het oorspronkelijke verhaal? Het is bijna niet vast te stellen.
Het incident werd tussen de XNUMXe en XNUMXe eeuw door bijna alle moslimgeleerden afgewezen; een positie die tot op de dag van vandaag wordt bekleed. Het meest voorkomende argument bij tegenstanders is het orthodoxe moslimprincipe van onfeilbaarheid van bijbelse portretten bij de overdracht van goddelijke openbaring. Bijgevolg was het incident bijna volledig verdwenen totdat Rushdie het dilemma weer aanwakkerde met zijn roman.
De controverse van Satanische verzen
Patricia Bauer, Carola Campbell en Gabrielle Mander, beschrijven in hun artikel (Brits, 2015) de opeenvolging van incidenten die na de publicatie van de roman is ontketend. Omdat het satirische verhaal van Rushdie miljoenen moslims over de hele wereld woedend maakte, die het werk godslasterlijk noemden. In die mate dat ayatollah Ruhollah Khomeini van Iran er bij zijn volgelingen op aandrong de auteur en zijn redactionele medewerkers te vermoorden.
Terroristische aanslagen en het verbreken van diplomatieke betrekkingen
Gewelddadige demonstraties vonden plaats in landen als Pakistan. Kopieën van de roman werden in veel islamitische landen verbrand, waaronder het Verenigd Koninkrijk, en het werk werd in veel landen verboden. Er waren zelfs terroristische aanslagen op boekhandels, uitgevers en vertalers in landen als Japan, Engeland, de Verenigde Staten, Italië, Turkije en Noorwegen.
Bijgevolg trokken de ambassadeurs van de Europese Economische Gemeenschap hun ambassadeurs uit Iran terug (en vice versa). De spanning nam pas af in 1998 nadat Iran de fatwa midden in een proces van normalisatie van de diplomatieke betrekkingen met het Verenigd Koninkrijk. Desondanks heeft Rushdie het reizen naar landen waar zijn boek verboden was tot nu toe vermeden en is zijn persoonlijke situatie nooit volledig genormaliseerd.
Salman Rushdie.
Salman Rushdie's positie te midden van de storm
In een interview met de New York Times (gepubliceerd op 28 december 1990), verklaarde de Indiase schrijver:
“De afgelopen twee jaar heb ik geprobeerd uit te leggen dat de rol van Satanische verzen het was nooit beledigend. Gabriëls verhaal is een parallel van hoe een man kan worden vernietigd door verlies van geloof.
Rushdie voegt eraan toe,
"... de dromen waarin de zo luidruchtige < > ze vinden plaats, het zijn portretten van hun uiteenvallen. Ze worden in de roman expliciet aangeduid als straffen en beloningen. En dat de droomfiguren die de hoofdrolspeler kwellen met hun aanvallen op religies representatief zijn voor zijn inwijdingsproces. Het zijn geen representaties van het standpunt van de auteur ”.
De discussie gegenereerd door Satanische verzen, Is het gerechtvaardigd?
Het is erg moeilijk om in onderzoek met een religieuze achtergrond volledig objectieve claims tegen te komen. In uw artikel Wat moslims van streek maakt over The Satanic VersesWaqas Khwaja (2004) beschrijft de ambiguïteit en complexiteit van het onderwerp. Volgens Khwaja, “... is het belangrijk om te vragen waarom de meeste moslims niet kunnen zien Satanische verzen uitsluitend als een sciencefictionwerk ”.
Het is voor moslims waarschijnlijk onmogelijk om de grens te zien tussen het satirische verhaal van Rushdie en het misbruik. In ieder geval doen zich vragen voor waarvan de antwoorden variëren naargelang de educatieve en / of spirituele vorming van de lezer. Voor wie is het boek bedoeld? Is een cultureel verschil de oorzaak van een komische en satirische perceptie bij de ene groep lezers, terwijl het voor andere belachelijk en ketters is?
Uiteenlopende reacties in een multiculturele samenleving
Het artikel Gemengde ontvangst lezen: het geval van The Satanic Verses door Alan Durant en Laura Izarra (2001) wijst op de belangrijkste punten van de zaak. Geleerden argumenteren: “… sociale conflicten over betekenis die ontstaan als gevolg van uiteenlopende reacties van verschillende culturele groepen in een multiculturele samenleving. Of door verschillende leespraktijken in een context van steeds meer geglobaliseerde media ”.
De marketingstrategieën van het boek hebben mogelijk ook geholpen het geschil aan te wakkeren Satanische verzen. Want uitgeverijen streven ernaar hun producten internationaal te positioneren als onderdeel van een wereldwijde circulatie van cultuurgoederen. Sciencefiction zal voor lezers echter altijd verschillende connotaties hebben, al naargelang hun sociale omstandigheden, en ook op basis van latere instellingen en waarden.
Samenvatting en analyse van Satanische verzen
De complexe en gelaagde plot concentreert zich op twee islamitische Indiase hoofdrolspelers die in Londen wonen, Gibreel Farishta en Saladin Chamcha. Gibrieel is een succesvolle filmacteur die onlangs een aanval van psychische aandoeningen heeft opgelopen en verliefd is op Alleluia Cone, een Engelse klimmer. Saladin is een radioacteur die bekend staat als "de man met duizend stemmen", met een moeizame relatie met zijn vader.
Farishta en Chamcha ontmoeten elkaar tijdens een vlucht tussen Bombay en Londen. Maar het vliegtuig wordt neergeschoten door een aanval van Sikh-terroristen. Later wordt ontdekt dat de terroristen per ongeluk de bom tot ontploffing hebben gebracht die het vliegtuig neersloeg. Aan het begin van het boek verschijnen Gibreel en Saladin als de enige overlevenden van de vliegtuigcrash in het midden van het Engelse Kanaal.
Twee verschillende paden
Gibreel en Saladin bereiken de Engelse kust. Dan gaan ze uit elkaar wanneer de tweede in hechtenis wordt genomen (ook al beweert hij een Engels staatsburger te zijn en een overlevende van de vlucht), beschuldigd een illegale immigrant te zijn. Arme Chamcha kreeg groteske bultjes op zijn voorhoofd en is het doelwit van krachttermen van de officieren. Het wordt gezien als een verschijning van het kwaad en behandeld als uitschot.
Daarentegen is Gibreel - gehuld in een engelachtige aura - niet eens in twijfel getrokken. Saladin vergeet niet dat Gibreel niet voor hem tussenbeide kwam, dan maakt hij van de gelegenheid gebruik om te ontsnappen terwijl hij in het ziekenhuis werd opgenomen. Helaas lijkt het ongeluk hem te achtervolgen, aangezien hij van zijn baan wordt ontslagen. Alles lijkt vreselijk mis te gaan totdat Gibreels tussenkomst zijn menselijke vorm volledig herstelt.
Gibreels dromen
Terwijl Gibreel neerdaalt, verandert hij in de engel Gabriël en heeft hij een reeks dromen. De eerste is een revisionistische geschiedenis van de oprichting van de islam; het zijn de details van dit segment die voor veel moslims het meest onaanvaardbaar zijn. Een van de meest historische passages van de visioenen vertelt over de pelgrimstocht van een groep moslimaanbidders van India naar Mekka.
Gabriël moest de wateren scheiden zodat de toegewijden van Allah hun weg konden vervolgen, in plaats daarvan verdronken ze allemaal. In een andere droom probeert het personage genaamd Mahound - gebaseerd op Mohammed - een monotheïstische religie te stichten in het midden van een polytheïstische stad, Jahilia.
De apocriefe legende van Mahound
Mahound heeft een visioen waarin hij drie godinnen mag aanbidden. Maar na bevestiging (na een dispuut met de aartsengel Gabriël) dat deze openbaring door de duivel was gestuurd, herroept hij. Een kwart eeuw later stopt een van de discipelen met geloven in de Mahound-religie.
Citaat door Salman Rushdie.
Hoewel de mensen van Jahilia (eigenlijk is het een analogie van Mekka) inmiddels volledig bekeerd zijn. Bovendien nemen prostituees in een bordeel de namen van de vrouwen van Mahound aan voordat ze worden gesloten. Later, wanneer Mahound ziek wordt en sterft, is zijn laatste visioen een van de drie godinnen zijn. Dit is duidelijk weer een erg aanstootgevend onderdeel voor moslims.
Ruzies en verzoeningen
Uiteindelijk herenigt Gibreel zich met Alleluia. Een engel beveelt hem echter zijn geliefde te verlaten en het woord van God in Londen te prediken. Als Farishta op het punt staat aan zijn werk te beginnen, wordt hij overreden door de auto van een Indiase filmproducent, die hem wil inhuren voor een hoofdrol als aartsengel. Later ontmoeten Gibreel en Saladin elkaar weer op een feestje en beginnen ze met elkaar samen te werken.
De ruzies worden uiteindelijk opgelost wanneer Gibreel, die de kans krijgt om hem te laten sterven, besluit Saladin te redden uit een brandend gebouw. Eerder had Saladin ook verschillende kansen om Farishta te vermoorden, afgewezen. Na de woordenwisseling keert Chamcha terug naar Bombay om zich te verzoenen met zijn stervende vader.
Karma?
Saladins vader laat hem een enorme som geld na. Dus besluit Chamcha om zijn oude vriendin te zoeken om zich met haar te verzoenen. Op deze manier ruilt hij zijn hatelijke cyclus in voor een cirkel van vergeving en liefde. Parallel, Gibreel en Alleluia reizen ook naar Bombay. Daar, temidden van een vlaag van jaloezie, vermoordt hij haar en pleegt uiteindelijk zelfmoord.