In deze blog hebben we het al eerder gehad over Chinese literatuur en vandaag kom ik praten over een boek met een sappige titel: Mao's laatste danseresdoor Li Conxin. Het werd in 2010 in Spanje gepubliceerd en is het autobiografische verhaal van de danser Li Cunxin, van zijn kindertijd tot zijn volwassenheid.
Li Cuxin (Qingdao, China, 1961) is een van de vele miljoenen kinderen van Chinese boeren die werden geboren tijdens de revolutie en het communistische regime van Mao Zedong.
Toen hij een kind was, kozen de culturele afgevaardigden van Madame Mao Li om lid te worden van de Beijing Dance Academy. Deze kans, samen met zijn constante moed en vastberadenheid, bracht hem ertoe een van de beste dansers ter wereld te zijn en in het Westen te ontsnappen aan het leven dat hem in het communistische China zou worden opgelegd.
Volgens dit ogenschijnlijk simpele uitgangspunt is de autobiografie van Li Cunxin een reis door de mentaliteit van een van de vele Chinezen die, na kleine vertoon van openheid in hun beperkte land, hun ijzersterke communistische principes zagen wankelen toen ze in aanraking kwamen met de liberale samenleving.
Mao's laatste danseres het is het verhaal van een leven. Een bestaan gekenmerkt door staatsdominantie maar ook door strijd en zelfverbetering, waarin ballet het sleutelelement wordt dat al het goede en het slechte in het leven van Li Cunxin verenigt.
Het boek heeft een filmversie met dezelfde naam uitgebracht in 2009 en geregisseerd door Bruce Beresford.
Een verhaal dat ons kan helpen de complexe realiteit van de politiek en het leven in China te begrijpen.