De geweldige ervaring van het lezen van een boek met je neus

Cover van het boek «El Perfume».

Onlangs bladerde ik door de planken van mijn nachtkastjesbibliotheek, Ik ontdekte een boek dat me verraste zoals een boek me lange tijd niet had verrast. Ik moet toegeven dat ik hem opmerkte vanwege zijn verfilming, geregisseerd door Tom Tykwer. Iets dat me normaal niet overkomt, maar dat me deze keer in staat stelde kennis te maken met wat naar mijn mening een van de meest verrassende romans van de XNUMXe eeuw is.

"Perfume" is een van die films die, wanneer bekeken, niemand onverschillig laat vanwege een plot en een schokkend beeld. Iets dat ik, nadat ik het had gezien, lang in mijn gedachten had gehouden en dat wakker werd, als een vergeten geur, toen ik op de plank de aanwezigheid voelde van het kleine boekje met dezelfde 'raadselachtige' titel.

Logischerwijs kon ik het niet laten om het te nemen, maar niet voordat ik me schaamde voor mijn absolute onwetendheid wanneer Ik heb me tot dat moment niet gerealiseerd dat de oorsprong van de plot van die film die me zo had beïnvloed, oorspronkelijk uit een boek kwam waarvan ik me totaal niet bewust was.

Toen ik het eenmaal las, realiseerde ik me een situatie die mij overkwam terwijl ik genoot van de roman die mij nog nooit was overkomen en die dit werk ongetwijfeld als echt typeerde. De auteur, Patrick Süskind, was bij het schrijven van dit verhaal in de jaren tachtig in staat iets te doen wat maar heel weinig schrijvers kunnen..

"Het parfum" is op deze manier niet anders vanwege zijn plot, maar vanwege hoe het aan ons wordt gepresenteerd en hoe de gebeurtenissen die plaatsvinden worden beschreven. In tegenstelling tot andere boeken, in dit geval  de lezer kent het verhaal door de reukzin. De beschrijving van de ruimte is olfactorisch gemaakt en de karakters en omgevingen zijn bekend door hun geur en niet door hun fysionomie. natuurkunde.

Daarom, tijdens het lezen, contextualiseert men door de verschillende geuren die alles beschrijven wat er gebeurt. Zo bewegen we naar de achttiende eeuw door een nieuwe betekenis en door de sensaties die daaruit voortkomen. De geur wordt op deze manier de fundamentele as van alles, de basis om de evolutie van het argument te begrijpen.

Een meesterlijk literair apparaat bedacht door Süskind dat het ons presenteert via de hoofdpersoon van de roman, Jean-Baptiste Grenouille. Een vrouwelijke moordenaar met een bovennatuurlijk vermogen om geur op te vangen. Een unieke en andere noir-, historische en horrorroman die de lezer boeit door een wolk van allerlei soorten echte geuren.

Het is echt fascinerend dat dit Bestseller gepubliceerd in 1985 was de eerste roman van de Duitse romanschrijver. Een buitengewone manier, beschikbaar voor zeer weinigen, om een ​​carrière als schrijver te beginnen.

Hiermee neem ik afscheid niet zonder u eerst te herinneren aan een quote van Claudio Magris waarin hij stelt dat: `` Een echte literaire criticus is een detective, en het is mogelijk dat de fascinatie van deze onbetwistbare activiteit niet bestaat uit de verfijnde interpretaties, maar uit de geur van een hond die naar een la, naar een bibliotheek, naar het geheim van het leven leidt. "

Zoals Magris bevestigt, was het de geur die me ertoe bracht deze prachtige roman te vinden en te ontdekken temidden van een zee van boeken en sensaties.