In 1985 werd de Argentijnse uitgeverij Hyspamérica, publiceerde wat de persoonlijke bibliotheek van Borges zou zijn. Deze bibliotheek zou de 74 boeken aanbevolen door Borges, die ze ooit las, fascineerde de Argentijnse auteur zozeer dat hij ze openlijk aan alle literatuurliefhebbers wilde aanbevelen.
Borges had zelf de leiding over het maken van de proloog aan deze 74 titels. Hij wilde de 100 halen, maar stierf helaas in 1988 aan leverkanker.
In deze selectie van boeken volgde Borges geen enkele parameter, maar het was een totaal ongelijksoortige lijst, die hij alleen met iedereen wilde delen. Enkele van zijn woorden waren:
Laat anderen opscheppen over de boeken die ze hebben gekregen om te schrijven; Ik roem op degenen die ik heb mogen lezen ... Ik wens dat deze bibliotheek net zo divers is als de onbevredigde nieuwsgierigheid die me heeft geleid en nog steeds leidt tot de verkenning van zoveel talen en zoveel literaturen. "
Borges persoonlijke bibliotheek
- Julio Cortazar: "Verhalen"
- "Apocriefe evangeliën"
- Franz Kafka: "Amerika" en korte verhalen
- Gilbert Keith Chesterton: "Het blauwe kruis en andere verhalen"
- Maurice Maeterlinck: "De intelligentie van bloemen"
- Dino Buzzati: "De woestijn van de Tartaren"
- Henk Ibsen: "Peer Gynt", "Hedda Glaber"
- José Maria Eça de Queiroz: "The Mandarin"
- Leopold Lugones: "Het jezuïetenrijk"
- André Gide: "De nep portemonnees"
- Herbert George Wells: "De tijdmachine" y "De onzichtbare man"
- Robert Graven: "De Griekse mythen"
- Fjodor Dostojevski: "De demonen"
- Edward Kasner en James Newman: «Wiskunde en verbeelding»
- Eugene O'Neill: "The Great God Brown" y "Vreemd intermezzo"
- Herman Melville: "Benito Cereno", "Bily Budd" y "Bartleby, de receptionist"
- Giovanni Papini: "Het dagelijkse tragische", "De blinde piloot" y "Woorden en bloed"
- Arthur Machen: "De drie bedriegers"
- Broeder Luis de Leon: "Lied van liedjes" y "Tentoonstelling van het boek Job"
- Jozef Conrad: "Hart van duisternis" y "Met het touw om zijn nek"
- Oscar Wilde: "Essays en dialogen"
- Henri Michaux: "Een barbaar in Azië"
- Herman Hessen: "Het spel van de abalors"
- Henoch A. Bennett: "Levend begraven"
- Claudius Eliano: «Geschiedenis van dieren»
- Thorstein Veblen: "Theorie van de vrijetijdsles"
- Gustaaf Flaubert: "De verzoekingen van Sint-Antonius"
- Marco Polo: "De beschrijving van de wereld"
- Marcel Schob: "Denkbeeldige levens"
- George Bernard Shaw: "Caesar en Cleopatra", "The Commander Barbar" y "Candida"
- Francis Quevedo: «La Fortuna met hersens en ieders tijd» y "Marco Bruto"
- Eden Philpotts: De Redmayne Reds
- Sören Kierkegaard: "Angst en beven"
- Gustaaf Meirink: "De Golem"
- Henry James: "De les van de leraar", "Privéleven" y "De figuur op het tapijt"
- Herodotus: "De negen geschiedenisboeken"
- Juan Rufo: "Pedro Paramo"
- Rudyard Kipling: "Verhalen"
- Daniël Defoe: "Moll Vlaanderen"
- Jean Cocteau: "Beroepsgeheim en andere teksten"
- Thomas deQuincey: "De laatste dagen van Emmanuel Kant en andere geschriften"
- Ramón Gomez de la Serna: «Proloog op het werk van Silverio Lanza»
- Antonine Galland: "Arabische nachten" (selectie)
- Robert-Louis Stevenson: "De nieuwe Arabische nachten"
- Leon Bloy: "Redding door de Joden", «Het bloed van de armen» y "In de duisternis"
- Bhagavad-Gita. "Gedicht van Gilgamesj"
- Juan José Arreola: "Fantastische verhalen"
- David Garnett: «Van dame tot vos», "Een man in de dierentuin" y «Terugkeer van de zeeman»
- Jonathan Swift: "Gulliver's Travels"
- Paul Grousac: "Literaire kritiek"
- Manuel Mujica Lainez: "De idolen"
- John Ruiz: «Boek van goede liefde»
- Willem Blake: "Volledige poëzie"
- Hugh Walpole: «In het donkere vierkant»
- Ezequiel Martinez Estrada: «Poëtisch werk»
- Edgar Allan Poe: "Verhalen"
- Publius Virgil Maron: "De Aeneis"
- voltaire: "Verhalen"
- JW Dunne: "Een experiment met tijd"
- Attilio Momigliano: "Essay over Orlando Furioso"
- Willem Jacobus: "De variëteiten van religieuze ervaring" y "Studie over de menselijke natuur"
- Snorri Sturluson: «Saga van Egil Skallagrimsson»
Als je deze proloog wilt lezen, klik dan hier. Er zijn in totaal 72 pagina's waarop Borges meer geeft dan alleen redenen om deze boeken te lezen. Als u een trouwe volgeling van deze schrijver en zijn werk bent, kunt u niet stoppen met het lezen van deze brief Borges biografie waarin we zowel het leven als de literaire carrière van de schrijver uit Buenos Aires bespreken.
Borges 'proloog op "Tales" van Edgar Allan Poe
Als voorbeeld en anticipatie laten we u de proloog achter die Borges schreef aan de Tales, geschreven door de meester van terreur, Edgar Allan Poe. Geniet ervan!
De hedendaagse literatuur is ondenkbaar zonder Whitman en zonder Poe. Het is moeilijk voor ons om ons nog twee verschillende mensen voor te stellen, behalve dat elke man divers is. Edgar Poe werd geboren in 1809 in Boston, een stad waar hij later een hekel aan zou hebben. Hij was wees toen hij twee jaar oud was en werd geadopteerd door een koopman, de heer Allan, wiens achternaam zijn middelste naam was. Hij groeide op in Virginia en was altijd bekend uit het zuiden. Hij kreeg zijn opleiding in Engeland. Een monument van zijn lange verblijf in dat land is de beschrijving van een school met zo'n merkwaardige architectuur dat je nooit weet op welke verdieping deze is. In 1830 ging hij naar de West Point Military Academy, waar hij werd geschorst vanwege zijn voorliefde voor gokken en drinken. Agressief en neurotisch van aard, hij was niettemin een harde werker en heeft ons vijf royale delen proza en vers nagelaten. In 1835 trouwde hij met Virginia Clemm, die dertien jaar oud was. Als dichter wordt hij in zijn vaderland minder gewaardeerd dan in andere delen van de wereld. Zijn beroemde gedicht "The Bells" bracht Emerson ertoe hem de bijnaam de jingle man te noemen. Hij kreeg ruzie met al zijn collega's; hij beschuldigde Longfellow op absurde wijze van plagiaat. Toen hij een leerling van de Duitse romantici werd genoemd, antwoordde hij: 'Horror komt niet uit Duitsland; het komt uit de ziel. Hij was altijd rijk aan 'gezond zelfmedelijden' en zijn stijl is interjectief. Dronken stierf hij in de leerlingenkamer van een ziekenhuis in Baltimore. In delirium herhaalde hij de woorden die hij in een van zijn eerste verhalen aan de rand van de Zuidpool in de mond had gestopt van een zeeman die stierf. In 1849 stierven hij en de zeeman samen. Charles Baudelaire vertaalde al zijn werk in het Frans en bad elke avond tot hem. Mallarmé wijdde hem een beroemd sonnet. Uit een enkel verhaal van hem daterend uit 1841, 'The Murders in the Rue Morgue', dat in dit deel verschijnt, komt het hele detectivegenre voort: Robert Louis Stevenson, William Wilkie Collins, Arthur Conan Doyle, Gilbert Keith Chesterton, Nicholas Blake, en zo veel anderen. Laten we uit zijn fantastische literatuur "De feiten in het geval van de heer Valdemar", "Een afdaling in de Maelström", "De put en de slinger", "Ms. Gevonden in een fles "en" The Man of the Crowd "allemaal ongehoord van uitvinding. In "The Philosophy of Composition" verklaart de grote romanticus dat de uitvoering van een gedicht een intellectuele operatie is, niet een geschenk van de muze.
Bedankt voor dit juweeltje!!!