Heb je ooit gehoord van Carmen Mola en haar trilogie? Weet je wie deze schrijver is? Hoewel ze maar heel weinig boeken op de markt heeft, was haar eerste roman succesvol, maar wie is de auteur?
Als u wilt dat meer weten over Carmen Mola, haar trilogie en enkele curiositeiten van zijn pen, stop niet met lezen wat we u erover gaan vertellen.
Wie is Carmen Mola?
Het eerste dat u over Carmen Mola moet weten, is dat die naam is niet echt, maar is een pseudoniem. De auteur zelf heeft op deze manier haar persoonlijke leven afgezien van het professionele leven, en daarom kennen maar heel weinig mensen de schrijver. Niet alleen dat, maar hij geeft ook niet veel persoonlijke interviews om te proberen zijn identiteit te behouden. Het succes van haar eerste roman, gevolgd door de andere twee die deel uitmaken van de trilogie, heeft er echter voor gezorgd dat steeds meer mensen naar haar op zoek zijn.
Van wat bekend is over de auteur, Carmen Mola werd geboren in Madrid. Het is bekend dat hij een persoon is die graag werkt, en zijn gezin. Maar bewaar ook de anonimiteit maximaal, daarom zocht hij naar een pseudoniem om zijn werken te publiceren.
La De eerste roman die hij publiceerde, deed dat in 2018 en het is het eerste boek van een trilogie. Het jaar daarop bracht hij het tweede deel uit, terwijl hij in 2020 het derde deel uitbracht. Volgens de verkoopgegevens heeft Carmen Mola meer dan 250 duizend exemplaren verkocht, vertaald in 11 talen.
Bovendien, en een hele prestatie voor de schrijver, is het feit dat Diagonal TV en Viacom International Studios de trilogie hebben opgemerkt en een contract hebben getekend om deze aan te passen aan het grote scherm.
Helaas is er geen informatie meer over de auteur, het is niet eens bekend of het echt een vrouw of een man is. Er worden geen reclame- of promotionele evenementen van haar werken georganiseerd, maar alles beweegt via sociale netwerken en zonder te laten zien wie de auteur is (om er een gezicht op te zetten).
In de woorden van Carmen Mola
In een interview met Maria Fasce in Zenda de auteur zelf - of auteur - heeft die vraag beantwoord.
-Waarom verschuilen achter een pseudoniem?
-Eigenlijk zijn er zoveel redenen dat ik niet begrijp waarom andere auteurs dat niet doen. Om te beginnen denk ik dat het belangrijkste de roman is, niet wie hem heeft geschreven. Wat maakt het uit of ze een lange, mooie vrouw is of een kleine, lelijke man? Mijn interesse was dat mensen het verhaal zouden lezen van de twee zigeunervriendinnen en de liederenminnende politie-inspecteur van Mina Mazzini die onderzoek deed naar hun dood. Maar ik zei dat er meer redenen waren. Het is mijn eerste roman en dat betekent dat ik me professioneel aan iets anders wijd.
Ik wilde niet dat mijn collega's, mijn vrienden, mijn schoonzussen of mijn moeder wisten dat het bij me opkwam om te schrijven over iemand die een jonge vrouw doodt door gaten in haar schedel te boren om wormenlarven te plaatsen en te kijken hoe ze eten de hersenen ... Ze zouden het niet begrijpen, voor hen ben ik zo conventioneel ... Er is meer. Wat als de roman een absolute mislukking was geweest? Hij zou zichzelf moeten uitleggen en hij zou zich erg schamen. En, integendeel, als het een doorslaand succes was? Misschien werd ik gedwongen mijn leven te veranderen, iets waar ik geen zin in heb, ik ben zeer tevreden met het mijne ... Ik zou nog meer redenen kunnen bedenken, dat weet ik zeker.
De pen van Carmen Mola
Bij het promoten van Carmen Mola, een van de grote claims was degene die de "Spaanse Elena Ferrante" was. Als het schrijven van de een en de ander wordt geanalyseerd, denken velen eigenlijk dat ze tegen zijn. Ze zijn totaal verschillend in de manier van vertellen. Nu, in termen van de algemene vorm van de misdaadroman, zouden we kunnen zeggen dat deze erg op elkaar lijkt.
En het is dat Carmen Mola is heel direct in zijn vertelling, zo erg zelfs dat de gebeurtenissen die in zijn verhalen worden verteld zo grof, verschrikkelijk en brutaal zijn dat het u kan kosten om door te lezen. Voor haar bestaat het kwaad in haar boeken en ze presenteert het op de meest wrede en meedogenloze manier die mogelijk is, zonder voorzichtigheid. Het pure kwaad.
Het laat ook zien dat heeft de elitepolitie onderzocht aangezien zijn kennis van hoe het werkt vrij nauwkeurig is, evenals de ontwikkeling van het onderzoek, van de "trucs" om te voorkomen dat een zaak wordt gesloten ...
Een ander aspect aan opvallen uit de pen van Carmen Mola is de manier waarop het ons de "slechte" karakters laat kennen. Met andere woorden, het komt in de hoofden van de antagonisten, of secundaire antagonisten, om ons een verwrongen karakter te laten ontdekken, puur kwaad, wreedheid ... In feite, van de drie boeken, misschien de laatste die je met een gevoel achterlaat het dichtst bij het meest verergerde kwaad.
Carmen Mola: haar trilogie
We kennen Carmen Mola haar trilogie, aangezien dit nu de boeken zijn die ze tot nu toe heeft gepubliceerd. We weten echter dat het niet de enige zal zijn, vooral niet met het succes dat de trilogie heeft betekend.
Daarom willen we u over elk van de boeken vertellen, zodat u een beetje weet waar ze over gaan.
De zigeunerbruid
The Gypsy Bride is het eerste boek in de trilogie. Daarin vind je een verhaal lijkt erg op dat van een misdaadroman. Maar gaandeweg realiseer je je dat er nog iets anders is. En het is dat in plaats van een moord, je er twee krijgt, gerelateerd aan elkaar, waarbij een hoofdpersoon de feiten moet ophelderen.
Het goede van deze roman is dat het schrijven de lezer ertoe aanzet om deel te nemen aan dat mysterie, omdat het hem in een detective verandert, die langzaam loskomt en zijn tanden poetst, zodat hij weet hoe het afloopt.
Het paarse net
Na The Gypsy Bride kwam in 2019 The Purple Network, het tweede deel van de trilogie waar we verder gaan met het hoofdpersonage dat we al in het eerste boek leerden kennen. Het laat ons echter verre van kennismaken met een kouder en meer gesloten karakter, het gaat een beetje van de mens die erin verbergt, afwerpen. Met andere woorden, het zorgt ervoor dat je begint te begrijpen waarom hij zo is, waarom hij zich zo gedraagt.
En hiervoor is de zaak die hij presenteert hartverscheurend: de verdwijning van de zoon van de hoofdrolspeler. Daarom krijg je niet alleen een persoonlijker en menselijker beeld van een inspecteur, maar ook van een moeder die in staat is om al het mogelijke te doen om haar zoon te vinden, zelfs als dat grenst aan illegaliteit en haar eigen leven (en dat van anderen) in gevaar brengt.
De schat
Het laatste boek in de trilogie van Carmen Mola werd in 2020 gepubliceerd en tot nu toe is het een van de beste boeken die ze heeft geschreven. Bovendien is er een duidelijke evolutie van het vrouwelijke personage, inspecteur Elena Blanco.
Hoewel hij ons in het tweede boek een meer menselijk karakter liet zien, blijft hij in dit derde verhaal dat aspect versterken. Dat wil zeggen: zoeken humaniseer het personage om zich in te leven in de lezer. In dit geval is het mysterie het vinden van een vermiste vriend.
Natuurlijk zul je een directere, rauwere of zelfs angstaanjagende vertelling vinden. Een authentiek einde in overeenstemming met de misdaadroman.