Blas Ruiz-Grau Hij is een van de beste voorbeelden van een in eigen beheer uitgegeven schrijver die op de nationale uitgeverswereld springt met behoud van zijn succes. Kortom, het geeft zijn volgende titel vrij, Ernstige moordenaars 2, een essay naar aanleiding van het essay dat hij in 2019 publiceerde over de ergste psychopaten in de geschiedenis. Maar het bekendste succes is dat van hem saga van Mors, die make-up Geen leugens, Je zult niet stelen y Je zult niet sterven. In deze interview vertelt ons iets over alles. Ik dank u hartelijk voor uw tijd en vriendelijkheid om mij te helpen.
BLAS RUIZ GRAU
Alicante van 84 geboren in Rafal, Blas Ruiz Grau publiceerde in eigen beheer zijn eerste roman, De waarheid zal je vrijmaken, in 2012. Het jaar daarop volgde de voortzetting, De profetie van zondaars, wat een groot verkoopsucces was. Met Kryptos, de derde titel, werd op de tweede positie van de bestsellers geplaatst en in 2017 met Zeven dagen maart, verzekerde verder zijn projectie. Met Laat niemand iets aanraken!, een essay over de mythes en realiteit van politie en forensisch proces, stond als ijkpunt in het strafrechtelijk onderzoek.
BLAS RUIZ GRAU - INTERVIEW
- ACTUALIDAD LITERATURA: Herinner jij je het eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?
BLAS RUIZ GRAU: Over het eerste boek betwijfel ik of het een van de Trotamusici of Asterix en Obelix. In ieder geval, als kind las ik met veel plezier stripverhalen en elke week kocht ik er een paar.
- AL: Wat was dat boek dat invloed op je had en waarom?
BRG: Ik was echt geschokt De laatste kat. Ik denk dat het de eerste keer was dat ik zoveel contact had met een (in dit geval een) hoofdpersoon. Ik dacht dat dat de sleutel was tot het maken van een leesteken.
- AL: Een favoriete schrijver of schrijvers? U kunt uit alle tijdperken kiezen.
BRG: Op dit moment word ik er gek van Michael Santiago. Ik denk niet dat iemand het doet zoals hij.
- AL: Wat is het gemeenschappelijke punt of kenmerk van al je romans en hoe denk je dat je geëvolueerd bent sinds die eerste titel die je zelf publiceerde?
BRG: Ik denk dat ik heb bereikt wat ik hierboven zei, dat lezers verbinding maken met mijn personages en voelen en leven wat ze zijn. Ik besteed ook veel meer zorg aan de teksten en spring niet voorover in wat eruit komt. Ik ben nog steeds chaotisch, maar mijn hoofd racet terwijl ik dat ben.
- AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
BRG: Aan de inspecteur Amaia salazardoor Dolores Redondo.
- AL: Heb je hobby's als het gaat om schrijven of lezen?
BRG: Allemaal stilte welke kan.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
BRG: Nu is het als ze me verlaten.
- AL: Meer literaire genres die je leuk vindt?
BRG: Ik hou echt van de historische roman.
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
BRG: Beide natuurlijk. Het is over het algemeen een slecht moment vanwege de ongekende situatie die we doormaken, maar wij schrijvers moeten erkennen dat we op de werkplek niet kunnen klagen omdat er nu veel meer wordt gelezen.
- AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is voor zoveel auteurs als er zijn of willen publiceren?
BRG: Eerlijk gezegd fout. Ik wil niet zeggen dat er verzadiging is, dat nooit, maar dat is waar er zijn bijna meer schrijvers dan lezers. Vooral in de zin dat velen alleen hun referentieauteurs willen lezen en het moeilijk vinden om zich open te stellen voor anderen die ze niet kennen. Dat frustreert die beginnende schrijver enorm (ik weet het, want ik heb het ook meegemaakt).
- AL: Is het moment van crisis dat we doormaken moeilijk voor je of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige romans?
BRG: Het is net zo moeilijk voor mij als iedereen. Psychologisch is dit onzin, niet meer. Op het werk mag ik niet klagen, want ik heb mijn werk verdrievoudigd. Ja inderdaad, in mijn romans zul je nooit iets zien dat te maken heeft met het coronavirus Niets is hetzelfde. Ik heb geen zin om hier zelfs maar over te praten in een boek.