Daar bestaat geen twijfel over Rosalía de Castro was een van de beste schrijvers. Maar wat weet je van zijn leven? Heb je ooit de biografie van Rosalía de Castro gelezen?
Als je dat niet hebt gedaan, heb je veel details gemist die hij, direct of indirect, in zijn werken heeft gestopt. Dus vandaag gaan we ons concentreren op de figuur van deze schrijver, zodat je haar zo grondig mogelijk kunt leren kennen. Ga ervoor?
Biografie van Rosalia de Castro
Bron: De stem van Galicië
Op 23 februari 1837 werd Rosalía de Castro geboren.. Het is echter merkwaardig wat er in zijn doopakte, in de kapel van het Koninklijk Hospitaal, tot uiting kwam. Zegt het zo:
Op vierentwintig februari achthonderdzesendertig was María Francisca Martínez, een inwoner van San Juan de Campo, de meter van een meisje dat ik plechtig doopte en de heilige oliën opstak, en noemde haar María Rosalía Rita, dochter van onbekende ouders, wiens dochter de meter nam, en ze gaat zonder nummer, omdat ze de Inclusa niet is gepasseerd; en voor de goede orde, ik teken het: José Vicente Varela y Montero.
Dit heeft ertoe geleid dat, niet wetende wie hun ouders zijn, veel mysteries en geheimen zijn besproken. Na verloop van tijd werd echter bekend wie zijn ouders waren; enerzijds mevrouw María Teresa de la Cruz de Castro y Abadía; aan de andere kant Don José Martínez Viojo, een priester die zijn dochter niet kon herkennen en ervoor koos de zorg aan zijn zusters te delegeren.
Aldus woonde bij zijn tantes van vaderskant, Doña Teresa en Doña Maria Josefa. Haar peettante, María Francisca Martínez, is niet met zekerheid bekend wie ze was, hoewel er wordt gezegd dat ze een relatie met de moeder had kunnen hebben, omdat ze een dienaar van haar was.
Tijdens zijn jeugd, Rosalía leefde gelukkig, tenminste totdat haar moeder haar opeiste en haar meenam naar Padrón. Daar woonde hij rond 1842 en tot 1850 verhuisde hij naar Santiago de Compostela.
De eerste publicaties
In 1856 verhuisde hij naar Madrid, waar hij woonde bij het gezin van zijn tante María Josefa. Het was in Madrid waar hij een verzameling gedichten publiceerde met de titel La flor. En het was degene die de schrijver en historicus Manuel Murguía haar opmerkte. In die mate dat ze twee jaar later trouwden in de kerk van San Ildefonso in Madrid.
Vier jaar later overleed zijn moeder.
Als koppel reisden ze van de ene plaats naar de andere. Maar nog steeds ze namen de tijd om hun zeven kinderen allemaal in Galicië te laten geboren worden. Helaas zijn ze niet allemaal volwassen geworden. Zijn laatste twee kinderen stierven, een als gevolg van een val, toen hij nog maar een jaar oud was; en de andere werd dood geboren.
In 1868 werd Manuel benoemd tot directeur van het Algemeen Archief van Simancas en begon hij tussen zijn ouderlijk huis en Madrid te wonen. In ieder geval tot het einde van Rosalía.
De laatste keer van Rosalia
De laatste jaren van Rosalía de Castro vonden plaats in Padrón, een plaats waar ze in 1875 aankwam om nooit meer te vertrekken. Het was natuurlijk niet in het landhuis waar ze in haar jeugd woonde, want die plek was niet langer van de familie (iets wat haar altijd in verlegenheid bracht), maar in de Torres de Lestrove (tenminste tot 1882). Daarna was hij in Santiago de Carril, maar slechts één jaar.
Ze had altijd gezondheidsproblemen gehad, maar dit nam toe na 1883, toen de baarmoederkanker, die ze al lang had, agressiever begon te worden en de gezondheid van de schrijfster aantastte. Daarna verhuisde hij naar La Matanza.
Zelfs zo, hij vocht twee jaar om in leven te blijven, totdat hij uiteindelijk, op 15 juli 1885, zijn laatste adem uitblies in zijn huis.
Aanvankelijk werden de overblijfselen van Rosalía de Castro begraven op de begraafplaats van Adina (Pontevedra, Galicië), maar in 1891 werd de kist opgegraven en overgebracht naar het Pantheon van Illustere Galegos van het klooster van Santo Domingo de Bonaval, in Santiago de Compostela.
Waarom Rosalía de Castro een referent is van het feminisme
Bron: Twitter
Rosalía de Castro is niet alleen een referentie om rekening mee te houden met betrekking tot literatuur, maar ze is ook een referentie voor het feminisme.
En in zijn gedichten en romans zijn er duidelijke verwijzingen naar sociale oorzaken. Op een costumbrista-manier gebruikte hij zijn woorden in zijn werken om de onrechtvaardigheden aan de kaak te stellen die plaatsvonden in de samenleving waarin hij leefde, vooral in het geval van vrouwen. Enkele voorbeelden kunnen sociale uitsluiting of classisme zijn. Zelfs tien jaar lang, van 1850 tot 1860, publiceerde hij gedichten die varieerden van voor de onafhankelijkheid, gelijkheid en vrijheid van vrouwen. En hoe deed hij het? Een weerspiegeling van hun heden, hoe ze werden verlaten, buitengesloten en arm (aangezien degenen die met al het geld omgingen de mannen waren).
Het is om deze reden dat Rosalía de Castro zichzelf ziet als een schrijver, en een vrouw, die verder wist te kijken dan de rol die aan vrouwen wordt opgelegd om op te vallen en op zijn minst als gelijke behandeld te worden.
Werken van Rosalia de Castro
Bron: Zvab
Zoals te zien is op Wikipedia, de werken van Rosalía de Castro kunnen in twee groepen worden ingedeeld::
Werkt in het Spaans en proza:
- De dochter van de zee.
- De literatoren.
- Liederen.
Werkt in het Galicisch en in vers:
- Galicische liederen.
- Jij neukt nieuw
Maar naast deze zijn ze ook andere werken vermelden:
- ruïnes.
- De ridder in blauwe laarzen.
- De eerste gek: vreemd verhaal.
- Aan de oevers van de Sar.
- Verzen naar Compostela.
- De bloem.
- flavio.
- Naar mijn moeder.
- Kaarten.
- Compleet proza.
- Volledige poëzie.
- poëtische bloemlezing.
- poëtisch werk.
De belangrijkste zijn ongetwijfeld Follas novas en Galicische liederen. (ze zijn ook de bekendste). In bijna al zijn werken liet hij echter veel "fragmenten" van zijn eigen leven na. In feite waren er ook enkele brieven die ze zelf aan haar man schreef, maar die heeft hij een paar jaar voor haar dood verbrand, zeggen ze omdat hij niet wilde dat iets vertroebelde hoe zijn vrouw "van buitenaf" werd gezien.
Twijfel je over de biografie van Rosalía de Castro?