Korte biografie van Pío Baroja

Pio Baroja werd geboren in San Sebastián in 1872 y stierf in Madrid in 1956. Zijn volledige naam was Pío Baroja en Nessi (Hij had een van die nauwelijks te vergeten namen).

ik studeer medicijnen in Madrid en Valencia, iets dat weinig of niets met literatuur te maken had en zijn proefschrift noemde "Pijn, psychofysische studie". Sommige van zijn werken voorafgaand aan de literatuur waren als bakker met zijn broer in een familiebakkerij en 2 jaar als arts in Guipúzcoa.

Zijn eerste vriend met betrekking tot de literaire wereld was AzorinSinds het begin van deze vriendschap wijdt hij zijn tijd volledig aan schrijven en literatuur in het algemeen.

Het feit dat hij een groot reiziger was, gaf hem een ​​vrij open kijk op zijn hobby en werk in de literatuur. Hij bezocht talloze steden in zowel Spanje als Europa, Parijs is een van de meest bezochte plaatsen door de Spaanse schrijver. Met de start van de BurgeroorlogBesluit Pío Baroja zijn koffers in te pakken en neer te zetten op weg naar Frankrijk vanwaar hij in 1940 terugkeerde.

Degenen die hem kenden zeiden dat de Baskische schrijver een rust had introvert. Hij was verlegen en ook een beetje solitario, misschien wel de reden waarom hij geen officiële liefde kende.

Literatuur van de generatie van '98

Fue nogal een productieve schrijversinds hij maar liefst schreef meer dan 60 romans (enkele trilogieën) en veel verhalen. Hij schreef over allerlei onderwerpen: van essays, biografieën, poëzie, theater, verhalende tot zelfs memoires.

Als we nog verder in zijn literatuur ingaan, kunnen we zijn literaire carrière in 3 verschillende fasen verdelen:

1. Eerste fase: Omslagen van 1900 tot 1914. Gedurende deze 14 jaar schreef Baroja de meest representatieve romans van de generatie van 98. Sommige van zijn trilogieën waren "Baskisch land", samengesteld uit de romans "Het huis van Aizgorri", "El mayorazgo de Labraz" y "Zalacaín de avonturier"; een andere trilogie was "Het fantastische leven" waar we de teksten vinden "Avonturen, uitvindingen en mystificaties van Silvestre Paradox", "Path of perfection" y "Paradox, koning"; nog een titel "De strijd om het leven" die een van Baroja's beroemdste romans bevat, "De zoektocht" samen met de "Slechte wiet" y "Red Aurora". De laatste van zijn trilogieën uit deze vroege periode was "De race" samengesteld uit "The Tree of Knowledge", "The Wandering Lady" y "De stad van de mist". Andere bekende werken die we in dit stadium kunnen opnemen, waren "Caesar of niets", "De zorgen van Shanti Andía" y "De wereld is er".
2. Tweede fase: Komt overeen met de jaren Tussen 1914 en 1936. In deze tweede fase vinden we het boek getiteld "De perverse sensualiteit" en drie van de vier romans gegroepeerd onder de titel "De zee", wat waren, "Het labyrint van de sirenes", "De piloten van hoogte" y "Captain Chimista's ster". In deze tweede fase kunnen we vooral vinden historische werken zoals het geval is met de verzameling van 22 romans die bekend staat als "The Memoirs of a Man of Action" geschreven tussen 1913 en 1935.
3. Derde etappe: Uit het jaar 1936, Baroja lijdt een zekere literaire achteruitgang en hij wijdt zijn schrijven alleen aan zijn memoires, die in totaal in beslag namen 7 delen bekend als "Sinds de laatste ronde", geschreven van 1944 tot 1949.

Kenmerken van het werk van Pío Baroja

Van Pío Baroja kunnen we zeggen dat deze kenmerken doorgaans in bijna al zijn werken voorkomen:

• Vloeiend voor karakter creatie.
• Goede enscenering en situatie van de personages in elke ontwikkeling van de werken.
• Gemeenschappelijk element in bijna al zijn werken: de onaangepastheid van hun karakters. Het zijn bijna altijd non-conformisten die vechten en rebelleren voor wat ze hebben moeten leven, voor een verandering in de samenleving, enz. Het zijn karakters die het leven beu zijn en zonder hoop.
• Onthult in zijn literatuur de realiteit van de tijd (Dit punt is gemeenschappelijk voor alle schrijvers van de generatie van 98).
• Zijn literatuur was samengesteld uit korte zinnen, eenvoudige woordenschat, zonder al te veel ornamenten, ...
• Hun soap opera's ze waren te veel realistisch en zeer objectief. Toch was de vertelling vrij open en fragmentarisch, vooral bereikt door de dialogen van de hoofdrolspelers.
• In zijn werken vinden we avonturen, anekdotes, filosofische thema's en psychologisch.

Enkele van zijn literaire teksten

Hieronder lees je een kort fragment van zijn werk "Jeugd, egoïsme", gepubliceerd in 1917:

"In mijn boeken, zoals in bijna alle moderne boeken, is er een mist van wrok tegen het leven en tegen de samenleving ...

Het eerste is altijd de alledaagse zaak van filosofen geweest. Het leven is absurd, het leven is moeilijk te verteren, het leven is als een ziekte, hebben de meeste filosofen gezegd.

Ik ben ervan overtuigd dat het leven niet goed of slecht is, het is net als de natuur: noodzakelijk. Dezelfde samenleving is niet goed of slecht. Het is slecht voor de man die overgevoelig is voor zijn tijd; het is goed voor degenen die in harmonie zijn met de omgeving.

Een zwarte man kan naakt door de jungle gaan waar elke druppel water is doordrenkt met miljoenen malariakiemen, waar insecten zijn waarvan de beet abcessen veroorzaakt en waar de temperatuur in de schaduw oploopt tot meer dan vijftig graden.

Een Europeaan, gewend aan het beschermde leven van de stad, voordat een natuur als de tropische, zonder verdedigingsmiddelen, zou sterven.

De mens moet de gevoeligheid hebben die hij nodig heeft voor zijn tijd en voor zijn omgeving; als je minder hebt, leef je als minderjarige; als hij het nodige heeft, zal hij leven als een volwassen man; als hij meer heeft, wordt hij ziek ”.

Zinnen en beroemde citaten van Pío Baroja

Vervolgens kun je zinnen en citaten lezen die Pío Baroja zei, die geen haar op zijn tong had als het ging om duidelijk spreken en veroordelen (ik prijs hem):

• "Alleen dwazen hebben veel vrienden. Het grootste aantal vrienden markeert de maximale graad op de dynamometer van domheid ”.
• “De waarheid kan niet genoeg benadrukt worden. In werkelijkheid kunnen er geen nuances zijn. In de halve waarheid of in de leugen, veel ”.
• Duidelijkheid in de wetenschap is noodzakelijk; maar in de literatuur nee. Duidelijk zien is filosofie. Duidelijk zien in het mysterie is literatuur. Dat is wat Shakespeare, Cervantes, Dickens, Dostoiewski deden… ”.
• "Psychoanalyse is het kubisme van de geneeskunde."
• "Ik vind dat mensen, als ze intelligent en volkomen normaal zijn, niet moeten doen alsof ze vreemd en vreemd zijn, omdat ze tot verzonnen absurditeit komen."
• “Als u ooit een wet ontdekt, wees dan voorzichtig en probeer deze niet toe te passen. Hij heeft de wet ontdekt ... het is genoeg. Want als deze wet fysiek is en je probeert hem toe te passen in een machine, zul je ruwe materie tegenkomen; en als het een sociale wet is, zal het de wreedheid van mannen tegenkomen ”.
• “Echt, ik weet niet of met gerechtigheid of niet, ik bewonder vindingrijkheid niet, want je kunt zien dat er veel ingenieuze mannen in de wereld zijn. Het verbaast me ook niet dat er mensen zijn met een geheugen, hoe groots en onheilspellend ook, of dat er rekenmachines zijn; Wat mij het meest verbaast is de goedheid, en ik zeg dit zonder de minste hypocrisie ”.
• “Literatuur kan niet alles in het leven zwart weergeven. De belangrijkste reden is dat literatuur kiest en het leven niet ”.
• 'De wereld is voor ons representatie, zoals Schopenhauer altijd zei; het is geen absolute realiteit, maar een weerspiegeling van essentiële ideeën ”.
• 'Als je oud wordt, vind je het leuker om opnieuw te lezen dan om te lezen.'