Charles Perrault: biografie en de beste kinderverhalen

Charles Perrault is een auteur die al deel uitmaakt van onze kindertijd, van de geschiedenis, van het universele verhaal. Zijn verhalen zijn enkele van de beroemdste en meest tijdloze kinderverhalen, hoewel de realiteit van deze Franse auteur altijd meer draaide om het koningschap en de "echte wereld" dan om fantasie. Het leven en werk van Charles Perrault Het is niet alleen historisch interessant, maar ook als het gaat om het begrijpen van een magie die de kracht van het vertellen voor altijd heeft getransformeerd.

Charles Perrault: een verteller aan het hof

Charles Perrault werd geboren op 12 januari 1628 in Parijs, in de schoot van een burgerlijk gezin waarvan de vader advocaat was in het parlement, waardoor hij een bevoorrecht leven kon leiden. Perrault werd geboren tijdens een dubbele geboorte wiens tweeling, François, zes maanden na zijn komst ter wereld stierf.

In 1637 ging hij naar het College van Beauvais, waar hij blijk gaf van grote vaardigheid met dode talen. In 1643 begon rechten te studeren om in de voetsporen te treden van zijn vader en broer, Pierre, algemeen verzamelaar en zijn belangrijkste beschermer. En het is dat Perrault vanaf zeer jonge leeftijd blijk gaf van een groot vermogen om te studeren, wat zijn belangrijkste prioriteit was gedurende een groot deel van zijn leven.

In 1951 studeerde hij af aan de Orde van Advocaten en drie jaar later werd hij ambtenaar in het overheidssysteem. Onder zijn eerste bijdragen nam de auteur deel aan de oprichting van de Academie van Wetenschappen en de Academie voor Kunsten. Ondanks zijn positie in de politieke sfeer en zijn relatie met de kunst, ging Perrault echter nooit tegen het systeem in, noch gaf hij tekenen van de fantasie die zijn verhalen jaren later zouden oproepen. Zijn leven beperkte zich tot het vervullen van zijn werk en het eren van koning Lodewijk XIV in de vorm van gedichten en dialogen, wat hem de bewondering van hoge plaatsen en de functie van secretaris van de Franse Academie opleverde in 1663 onder leiding van zijn grootste beschermer, Colbert, raadgever van Lodewijk XIV.

In 1665 zou hij een van de koninklijke functionarissen worden. In 1671 werd hij benoemd tot kanselier van de Academie en trouwde met Marie Guichon, met wie hij in 1673 een eerste dochter kreeg. Datzelfde jaar werd hij benoemd tot bibliothecaris van de Academie. Hij had nog drie kinderen en verloor zijn vrouw na de geboorte van de laatste, in 1678. Twee jaar later moest Perrault zijn positie opgeven aan de zoon van Colbert, een moment dat zijn overgang naar een facet van een kinderschrijver zou markeren. hoofdtitel was Verhalen uit het verleden, beter bekend als Tales of Mother Goose. Ondanks dat ze al deze verhalen in 1683 hadden geschreven, zouden ze pas in 1697 worden gepubliceerd.

Tijdens zijn laatste levensjaren wijdde Perrault zich aan het schrijven van odes aan de monarchie, de koning van Zweden, Spanje en vooral Lodewijk XIV. Hij droeg het gedicht aan hem op El Eeuw van Lodewijk de Grote, wat na de publicatie in 1687 voor veel opschudding zorgde.

Charles Perrault stierf op 16 mei 1703 in Parijs.

Charles Perrault: zijn beste korte verhalen

Hoewel een deel van zijn literaire werk (waaronder zijn 46 gepubliceerde postume werken) sprak over koningen, het Hof en de politieke situatie, Perrault's kinderverhalen ze behelsden een moraal die de auteur nodig achtte in turbulente tijden als die van het XNUMXe-eeuwse Frankrijk.

Ogres, feeën, gelaarsde katten en prinsessen begonnen op zijn hoofd te worden getekend, geïnspireerd door de verhalen die onder de hogere klassen de ronde deden als een erfenis van een oratorium uit andere Europese landen en enkele meer exotische. Op hun beurt zouden echte omgevingen die vroeger door de schrijver werden bezocht, zoals het kasteel van Ussé, in het departement Indre en Loire, verhalen als Doornroosje inspireren.

Het boek waarin een deel van deze verhalen werd verzameld, kreeg de titel Histoires of contes du temps passé, avec des moreleités met de titel van Contes de ma mère l'Oye op de achterkant. Het boek bestond uit acht verhalen, waarvan de bekendste van Charles Perrault:

Doornroosje

Het beroemde verhaal van prinses Aurora, veroordeeld om voor altijd te slapen nadat ze met een spil werd geprikt, is een van de meest tijdloze verhalen in de geschiedenis geworden. Perrault trok op de slapende prinses mythe Dus terugkerend in oude IJslandse of Spaanse verhalen en voegde een meer ironische en verhelderende toets toe.

Roodkapje

Het verhaal van het meisje met een rode kap die op weg naar het huis van haar grootmoeder een wolf tegenkwam, kwam vandaan een legende uit de middeleeuwen om de verschillen tussen de stad en het bos te markeren. Perrault onderdrukte de meest lugubere details (zoals de uitnodiging van de wolf aan Roodkapje om de overblijfselen van haar grootmoeder te verslinden) en kwalificeerde zich een moraal voor alle jonge vrouwen om te voorkomen dat ze vreemden tegenkomen.

Blauwe baard

Het minst fantasierijke verslag van Perrault's verhalen ging over een vrouw die de lijken van de voormalige echtgenotes van haar nieuwe echtgenoot ontdekte in een sinister kasteel. Hoewel de geschiedenis van het weelderige herenhuis en de mysterieuze echtgenoot dateert uit dezelfde Griekse mythen, wordt aangenomen dat Perrault werd geïnspireerd door figuren zoals de seriemoordenaar Gilles de Rais, een Bretonse edelman uit de XNUMXe eeuw.

De gelaarsde kat

De kat van de zoon van een molenaar die na zijn dood al zijn erfenis nalaat, wordt het uitgangspunt van dit meest humoristische verhaal waarvan de interpretatie nog steeds meer dan één debat oproept. Sommigen steunen op de theorie dat de gehumaniseerde kat die het bedrijf leidde een les was in bedrijfskunde, terwijl anderen naar het gelaarsde dier verwijzen als een metafoor voor het eigen dierlijke instinct van de mens.

Cenicienta

Er zijn maar weinig verhalen zo veel in de tijd overstegen als die van Cenicienta, de jonge vrouw die haar stiefmoeder diende en twee stiefzusters die ernaar verlangden met een prins te trouwen. Het verhaal weerspiegelde het oudste concept ter wereld: de strijd van goed tegen kwaad, een thema dat al aanwezig was in een van de eerste versies van het verhaal uit het oude Egypte.

Pulgarcito

Thumbelina was de jongste van acht kinderen. Het grote voordeel dat hem in staat stelde zich te camoufleren in de laarzen van de boeman die ze allemaal wilde opeten. Metafoor die grootte bepaalt niet de waarde van een mens.

De andere twee verhalen in het boek waren De feeën en Riquet met de pompadour, minder bekend. Op zijn beurt werd het in een volgende versie van Tales of Mother Goose opgenomen Kont huid, een andere Perrault-klassieker die incest aan de kaak stelde door het verhaal te vertellen van een koning die met zijn dochter wilde trouwen.

Wat is je favoriete Charles Perrault-verhaal?

Wist u deze 7 verhalen om te lezen tijdens een rit met de metro?