Fotografie: Web Tigres de papel.
Anna Rossetti, Cádiz dichter en verteller, verjaardag vandaag. Het is een van de stemmen vrouwelijke literaire meest relevant van onze dagen en heeft alle pakken aangeraakt. Van de poëzie en erotische roman omhoog verhalen van kinderen, die een uitgebreid werk in vers doorneemt. Zijn carrière wordt ook onderschreven met verschillende prijzen. Ik neem op 4 gedichten geselecteerd.
Anna Rossetti
Geboren in San Fernando, Cádiz, begon in 1950 bekend te worden in 1980 toen hij zijn eerste boek van gedichten, De omzwervingen van Erato. Met hem had ik al de Gules Poëzieprijs in Valencia. Halverwege de jaren tachtig publiceerde hij twee andere poëziebundels, Heftige indicaties y Bijbel, die de Koning Juan Carlos I Award. En aan het einde van dat decennium publiceerde hij een roman, Veren van Spanje, en een vierde boek met gedichten getiteld Gisteren.
Como romanschrijver, Plus Veren van Spanje, er zijn ook de titels van Verraad (wie heeft het De Vertical Smile Award erotische roman), Een hand van heiligen o De antagonist. In de jaren negentig breidde hij zijn teksten uit voor het publiek kind en jeugd met titels als Een koffer vol dinosaurussen, Voordat je werd geboren o Passende verhalen.
Als een nieuwsgierigheid om toe te voegen dat het zo is madre van de actrice Ruth Gabriël, gezien in Sesamstraat o Dagen geteld.
4 gedichten
- ER WAS EEN TIJD
indringer gevreesd en verlangd naar.
Een heimelijk penseel met voorbedachten rade, herwerkt tijdens
ondraaglijke slapeloze nachten.
Een verstoorde en gewaagde bekentenis, duizend gecorrigeerd
keer zou het nooit zijn bestemming bereiken.
Een onophoudelijke en tirannieke rusteloosheid.
Een plotselinge galop van het weerbarstige hart.
Een voortdurende strijd tegen meedogenloze onfeilbaarheid
van de spiegels.
Een intieme moeilijkheid om verdriet te onderscheiden van
vreugde.
Het was een puberale en onnauwkeurige tijd, de tijd van
liefde zonder naam, zelfs bijna zonder gezicht, die rondsnuffelde,
als een beloofde kus, door het donkerste punt van de
trap.
- ALS JE HERINNERT, MIJN LIEFDE ...
veilige wachtmuren.
Als je je herinnert hoe en hoe wreed! de wens was aanwezig
verbergt zijn steek van teleurstelling.
Als je je dat herinnert, zodra de passie explodeert, het geheim
stop met een schild en vlucht te zijn,
je zou er niet op staan om je te laten zien, je aan te bieden
om u te verlenen.
Maar je zou jezelf neerleggen om in mij te overleven in de ductiele
dromenland, waar alle vormen van tederheid
die je kunt verzinnen zijn toegestaan, elke stormmuziek
en geen angst is onherroepelijk.
Als je je herinnert, mijn liefste, wat staat je daarna te wachten
veilige muren van mijn hart,
je zou me niet dwingen de wapens tegen je op te nemen, om je tegen te houden,
om je te ontkennen, je de mond te snoeren, je te verraden ...
voordat ze je van mij afnemen, zoete stilte van mij,
mijn enige schat, dwaas en onherleidbaar gevoel.
- VERDUIDELIJKING
Het zegt jij of ik, maar het is jij en ik en hij en zij
en ieder van ons,
omdat in elk voornaamwoord een som is, wordt een veelvoud aan identiteiten begrepen
in de ogenschijnlijke en rustgevende singulariteit.
Poëzie zegt dat ik, jij, hij, zij ...
en ieder van ons duidt ons aan
de contouren van zielen uitwissen.
Allemaal
we zijn inbegrepen en uitgelegd.
We zijn allemaal tegelijk haar, hij, jij en ik.
- DE OGEN VAN DE NACHT
we zullen gaan waar de boze engel,
die ons wil kwellen, wacht op ons.
De achterkant naar de muur, zorg ervoor dat de kleding
verberg onze ogen niet lang,
het geurige flanel heeft ons eindelijk aangekleed.
En we weten het, na de gerimpelde vlucht
van de warme sprei, die zich verstopt.
Bij het minste geluid in de aangrenzende kamer
we zullen doorbreken, tussen de dunne platen
van ruwe mousseline, verlangen,
op zoek naar ons.
En ze zullen ons verrassen
en onherroepelijk zullen we gestraft worden,
keerde terug naar de gruwel van de slaapkamers.
Maar hou me nu vast. Koortsig laten we onszelf troosten
die angst zal binnenkort komen, klaar om ons te vernietigen.