Vicente Espinel en de tiende spinel, bepaalde mythen en enkele waarheden

In Spanje en Latijns-Amerika is Vicente Espinel een verplichte referentie in termen van muziek en populaire declamatie. Niet voor minder heeft de variant die hij maakte van de tiende duizenden dichters en componisten gediend om hun diepste gevoelens over te brengen. De kracht van zijn bijdrage ligt in de eenvoud en degelijkheid van het idee.

Er zijn echter veel mythen die rond haar figuur draaien. Dingen die, doordat ze zo vaak zijn herhaald, met zekerheid zijn aangenomen. Hier zullen we proberen om er enkele toe te lichten, en natuurlijk wordt de deur opengelaten voor iedereen die zijn bijdrage wil leveren.

Vragen die rond Espinel rijzen

Als we de figuur van Espinel analyseren, is het onmogelijk dat deze vragen niet opkomen:

Was Espinel de uitvinder van de tiende?

Was de spinelformule zijn idee?

Hoeveel spinellen heeft hij geschreven?

Waarom zijn bekendheid?

Ik zal proberen deze raadsels te beantwoorden.

De drie dingen die velen over Espinel zeggen

Het is gebruikelijk om te horen over de poëtische prestaties van Vicente Espinel. Ze worden meestal herhaald onder decimista's en bewonderaars van de dichter. Velen roepen:

1. «Espinel is een geweldige! Hij schiep de tiende!

Anderen roepen:

2. «Espinel is geweldig! Hij creëerde de XNUMXe spinel!

Weer anderen herhalen hardop:

3. «Hij schreef duizenden tienden! Is de beste!".

Deze en vele andere zinnen kun je horen tijdens bijeenkomsten en amateurbijeenkomsten. Het wordt ook herhaald door mensen die in de kwestie zijn opgeleid. Maar wat betreft deze drie uitspraken die hier worden genoemd - ondanks dat de eerste twee identiek lijken en de drie waar zijn - zijn er twee historisch onjuist. En ja, ze zijn het product van herhaling, de acceptatie van criteria door een gebrek aan voorbereiding en dezelfde populaire beelden.

Een beetje verduidelijken wat er wordt gezegd

De eerste zin is fout. Espinel heeft de tiende niet uitgevonden. Deze poëtische vorm bestond jaren geleden, voordat hij zelfs maar werd geboren. De derde zin is ook verkeerd. Espinel schreef geen duizenden tienden. In feite bereikte het niet eens honderd. Maar ze zullen zich afvragen:

1. 'En wie heeft de tiende uitgevonden?'
2. "Waarom spinel?"
3. 'Hoeveel tienden heeft Espinel geschreven?'

We gaan op onderdelen, eerst is het nodig om termen te verduidelijken.

Wat is een tiende?

In poëzie is een "tiende" gewoon een strofe van 10 regels, acht lettergrepen. Bij voorkeur en algemeen, met variabele rijmpjes volgens de dichter die hij deed naar zijn zin en schijn. In dezelfde geest is het erg gewaagd en moeilijk om over een uitvinder van de "tiende" te spreken vanwege de toenmalige materiaalschaarste in dit opzicht. (XIV en XV eeuw).

De waarheid is dat structureel een tiende, binnen zijn gemeenschappelijke oude vormen, bestaat uit twee «limericks» (strofen van vijf verzen van minor art met variabele rijmpjes). Voorbeeld: ababacdcdc, waar respectievelijk vers 5 en 6 als verbinder dienen, zowel voor het idee van de boodschap die de dichter wil overbrengen, als voor de muzikaliteit of het lied van het gedicht. Die versificatie die hier wordt getoond, is niet de enige die er bestaat. Je zou kunnen zeggen dat voor elke dichter een soort tiende is.

De populariteit van de poëtische vorm bedacht door espinel, de 'spinel'

Wat er gebeurde was dat, met het verstrijken van de tijd, sommige vormen populairder werden dan andere, vanwege hun muzikaliteit en intonatie. En, zoals in het geval van Espinel, is het, afgezien van de twee bovengenoemde factoren, de moeite waard om het historische moment waarop hij leefde en de bewonderaars - zeer grote letterkundigen - die hem sponsorden te vermelden.

Nu is een "tiende spinel" een poëtische variant bedacht door Vicente Espinel. Vandaar "spinel." 8 van hen verschijnen in zijn boek Diverse rijmpjes. Deze poëtische vorm heeft de volgende rijmstructuur abba.accddc. Elke letter is de laatste lettergreep van elk vers, en dus het rijm ervan.

Het definitieve punt (.)

Je zult hier, afgezien van het nu beroemde rijm dat door Espinel is bereikt en niet eerder is gezien voor zijn bijdrage, nog een ander aspect kunnen waarderen: na het vierde vers, en het is geen typfout, is er een punt. Deze is geheel met opzet geplaatst door deze server en in het verleden door Espinel zelf.

En hoewel een periode (.) Ietwat eenvoudig en niet zo bombastisch lijkt, voegde het een unieke kracht en zeggingskracht toe aan deze poëtische vorm. In feite - en het is noodzakelijk om te beperken - hoewel het buitengewoon ingenieus was van de kant van de dichter (en werd benadrukt door geleerden en grote mannen van letteren van weleer en nu), voorzag hij, Espinel, misschien niet de impact van genoemde sign score in de toekomst.

Enkele andere soorten tienden

Sinds de oprichting zijn er verschillende vormen van tienden bekend. Dit natuurlijk met betrekking tot zijn rijm. Hoewel ze tegenwoordig bijna vergeten zijn. Hieronder kunnen we noemen:

• aabbbccaa.
• abbaccddcc.
• abaccddc.

Dit laatste formulier is van Espinel, en komt ook voor in Diverse rijmpjes.

Espinel en zijn twee grote peetouders

Nu, verduidelijkte het punt, Waarom was de variant van Espinel van zoveel dichters de meest diepgewortelde en wijdverbreide? Laten we zeggen dat Espinel werd geboren met een gelukkige ster.

De dichter, behalve dat hij getalenteerd en leergierig is, dankte zijn faam en de wereldwijde verspreiding van zijn werk aan twee andere grootheden: Miguel de Cervantes en Saavedra en Felix Lope de Vega, die, bij het lezen van hun spinellen in het boek Diverse rijmpjes, waren verbluft door de expressiviteit die de poëtische structuur had aangenomen met de veranderingen die Espinel bedacht. Zozeer zelfs dat ze hem het meest prezen in zijn publicaties.

Iets ironisch aan het leven, en het is goed om op te merken, is dat Cervantes en Lope de Vega elkaar haatten, dus je zou kunnen zeggen dat ze verenigd waren door hun bewondering voor Espinel.

Lope de Vega's waardering

Lope de Vega zei in een triplet:

"Eer jezelf goed vanuit je Ronda-gebergte,

want vandaag wordt zijn doorn een veilige palm,

Laat zijn naam verbergen ".

De prijs van Cervantes

Y Cervantes schrijft:

'Ik zou dingen zeggen over de beroemde Espinel

die het menselijk begrip te boven gaan,

van die wetenschappen die in zijn borst broeden

Phoebus 'goddelijke heilige adem.

Maar omdat het niet van mijn tong kan

zeg het minste van het meest dat ik voel,

zeg niet meer, maar streef naar de hemel,

bid neem de pen, bid de lier ».

De enige 10 bekende tienden van Espinel

Nu, met betrekking tot de tienden die Espinel schreef - de enigen die daadwerkelijk op zijn naam zijn geregistreerd - zijn er slechts tien.

De twee opgedragen "Aan Don Gonzalo de Céspedes y Meneses", die als volgt luiden:

  I

"Als er alleen maar kwaad kan zijn,

Deze, Gonzalo, zijn zo,

Nou, van je tragische kwalen

je krijgt algemene likes.

Ken de robuuste borsten,

als u bij pech zwanger wordt,

dat met hemelse sporen,

tussen grieven en klachten,

de tegenslagen die je overkomt

en je omarmt de deugden ”.

II

"In de diepe afgronden

van je huidige ellende,

Wie heeft je voorzichtig gemaakt?

maar je banen zelf?

De parasieten hielden op,

slechte cursussen volgen;

plus uw tragische toespraken

zij zullen uw concepten publiceren

in geheime cabines

en in het algemeen wedstrijden ”.

En de acht spinellen van Various Rhymes

Deze dragen de titel "redondillas". Deze gedichten vormen nummer 61 van de 86 composities of "rijmpjes" die Espinel in zo'n belangrijk werk heeft opgenomen. Dit zijn:

I

"Er is geen goed dat me weerhoudt van het kwade,

angstig en ineengedoken,

van onredelijkheid beledigd,

en beledigde lafaard.

En hoewel mijn klacht, het is te laat,

en de rede verdedigt mij,

meer in mijn schade ontsteekt het,

dat ik inga tegen degenen die mij beledigen,

zoals de hond die van woede is

het beledigt zijn eigen eigenaar ”.

 II

"Nu al dit geluk, dat steeds erger wordt,

hij keek zo in de sterren,

wat klachten over mij maakte

van wie ik ze nu vorm.

En dat is de fout, mevrouw,

van dit goede, dat van het denken,

verward en verdrietig vind ik mezelf,

wat als ze me naar jou vragen

degenen die mijn schade vermoeden,

uit pure schaamte zwijg ik ”.

III

"Mensen zeggen me meestal:

die gedeeltelijk mijn kwaad kent,

dat de hoofdoorzaak

Ik zie het op mijn voorhoofd geschreven staan.

En hoewel ik de dappere speel,

dan glijdt mijn tong

dus het verguld en nuances,

dat wat de kist niet uitgeeft

geen enkele bespotting is genoeg

om te bedekken met as ”.

IV

'Als ze mij een naam geven, of als ik jou noem

Ik leef vol zorg

gewoonlijk ingetogen

met zijn baard op zijn schouder.

Dat ik verbaasd ben over duizend dingen,

omdat ik geluk heb

mijn geluk is niet zeker,

dat misschien talen zeggen,

die te wijten is aan zijn eigen afname

dat was een ongeluk ”.

V

"Ik wil je voorstellen

deze waarheid als getuige,

dan een verklaarde vijand

Ik hou je oprecht.

Dat hoewel ik veracht ik sterf,

om zonder reden veracht te worden

Het is niet vanwege wat er in mij ontbrak

dat in al onze spraak,

zo goed als de jouwe

hij kon niet voor de gek gehouden worden ”.

VI

"Alleen deze voldoening

Ik heb zoveel schade over

dat nooit in zulke lange jaren

mijn reden maakte je boos.

Meer voor meer passie

het kan zijn dat je het ontkent,

dat wanneer je wilt, je kunt,

maar voor zo'n grote misdaad

een overschreven blijft in leven,

die je meebrengt uit mijn handschrift ”.

VII

"Dit geeft kracht aan mijn geloof

voor zijn poging om door te gaan,

en uw genade zegt niet

Ik zal dit water niet drinken.

Zou het kunnen dat wat was?

worden als de eerste,

dat ik in uw genade hoop,

en ik zal niet wanhopen,

dat het niet eerlijk zal zijn om te gooien

het touw achter de ketel ”.

VIII

"De vermoeide gedachte

van de lastige pijn

zoek naar de beste staat

(als er verliefd is, is er een goede staat).

Dat een kist zo pijn doet

noch voedt glorie hem,

noch kwelt de pijn hem,

hoe hoog het geheugen,

noch voelt hij pijn, noch glorie,

noch goed noch kwaad ondersteunt hem ”.