Het tijdperk van onschuld
Het tijdperk van onschuld is een klassieker uit de XNUMXe eeuw, geschreven door de bekende Amerikaanse auteur Edith Wharton. Het is een romantisch verhaal dat zich afspeelt in de New Yorkse high society van de vorige eeuw. Hierin zullen de hoofdrolspelers moeten vechten tegen de parameters en gebruiken die door de elites van die tijd zijn vastgesteld.
De roman —Ingesteld in 1870— was een van de meest gevraagde bibliotheken en boekhandels in New York in de jaren twintig. Evenzo won de titel de Pulitzerprijs in 1921. De omvang van het werk was zo groot dat het werd aangepast voor het toneel en driemaal voor het grote scherm (1924, 1934 en 1993).
Het tijdperk van onschuld
Het is een romantische historische roman, gepubliceerd in 1920, die zich voornamelijk afspeelt in het New York van 1870. De plot betreft de families van de New Yorkse elite, die aan hoge normen leefden, de opera bijwoonden en elkaar ontmoetten op feesten, diners en dansavonden. In productie, Wharton beschrijft de weelderige instellingen en gebeurtenissen in detail zoals ze ze destijds op prijs stelde.
De schrijfster baseert het verhaal deels op haar persoonlijke ervaringen. Het meest voor de hand liggend zijn de verwijzingen naar het gedrag van de rijken in hun stad van herkomst, die door de minste oordeelden en geloofden dat ze perfect waren. Daarnaast, weerspiegelt de Europese realiteit van die jaren —In de weg van antagonisme—, met minder classisme en cultureel geavanceerder dan New York.
Synopsis
Het verhaal begint met de aankondiging van de verloving tussen de jonge Newland Archer en May Welland; beide uit gezinnen met een hoge sociale status. Hij is een advocaat; tamelijk gedisciplineerd, geworteld in de gebruiken van die tijd. Ze is een rustige jongedame, opgeleid volgens de beste principes en vastbesloten om de perfecte echtgenote te zijn; altijd blij, maar zonder enige wens of eigen mening.
Tegen die tijd was gravin Ellen Olenska in New York aangekomen, die de neef van May is. Ze is een mooie, autonome en onconventionele vrouw. Deze excentrieke dame is teruggekeerd uit Europa na het scheiden van haar man, wat onaanvaardbaar is voor de Amerikaanse high society. De schandalige geruchten wachten niet en ze beginnen ook hun familieleden te beïnvloeden.
Newland Archer's nieuwe perspectief
Vanwege deze nare situatie, De baas van Archer vraagt hem om met Ellen te praten privé en overtuig haar om de echtscheidingsprocedure te annuleren. Terwijl ze chatten, realiseert hij zich hoe ongelukkig Ellen is geweest om te trouwen met iemand van wie ze niet houdt. Aan de andere kant, ze laat de advocaat beseffen hoe verstikkend de samenleving is waar hij altijd heeft gewoond.
Uiteindelijk geeft Ellen toe aan het verzoek van Archer en steunt ze de scheiding, hoewel hij niet helemaal tevreden is. Omdat hij een deel van de Europese cultuur heeft gekend, wordt hij wakker uit de lethargie waarin hij verkeerde. De mentaliteit van de advocaat is veranderd en nu begint hij zichzelf in vraag te stellen met betrekking tot tot wat een goed huwelijk zou moeten zijn.
Liefdevolle trio
Na dat gesprek Newland en de gravin worden goede vrienden. Omdat hij zich bij haar op zijn gemak voelde, besluit hij haar te vergezellen naar het vakantiehuis van enkele familievrienden. Daar zijn, Archer realiseert zich hoe hij echt over Ellen denkt; hun interesse gaat verder dan vrienden zijn en toekomstige neven en nichten.
Newland Ondanks dat hij een kalme en correcte man is, heeft hij altijd progressieve gedachten gehad en bekritiseert hij de normen waaraan de elite waartoe hij behoort, leeft. Het is daarom in de verleiding om alles voor Ellen over te laten —Wie correspondeert ook—, maar uw verantwoordelijkheid weegt meer en trouwt met May; hoewel zijn gevoelens voor Ellen nog steeds sluimerend zijn.
Er zullen veel situaties zijn die door deze liefdesdriehoek zullen worden gepresenteerd, tussen de strijd tussen wat "correct" is en wat onconventioneel is. De drie personages zullen uiteindelijk beslissingen nemen die het leven van elk van hen zullen beïnvloedens, met een einde dat door velen misschien niet verwacht wordt.
Filmaanpassing
Het tijdperk van onschuld is in drie mogelijkheden naar het grote scherm gebrachts. De eerste was in 1924, in stil formaat en door Warner Brothers. De tweede film was in 1934; Dit was gebaseerd op de roman en werd aangevuld met de tekst van een theateraanpassing die zes jaar geleden werd gemaakt - gepresenteerd op Broadway in 1928.
De laatste film die de geschiedenis vastlegt, geschreven door Edith Wharton, werd in 1993 geproduceerd door Columbia Pictures en geregisseerd door Martin Scorsese. De hoofdrolspelers waren Daniel Day-Lewis, Michelle Pfeiffer en Winona Ryder; die respectievelijk Newland, Ellen en May vertegenwoordigden. De film werd genomineerd voor verschillende filmprijzen en won in de categorieën:
- Beste kostuumontwerp (Oscar, 1993)
- Beste vrouwelijke bijrol voor Winona Ryder (Golden Globes, 1993)
- Regisseur: Martin Scorsese en vrouwelijke bijrol: Winona Ryder (National Board of Review, 1993)
- Beste vrouwelijke bijrol voor Miriam Margolyes (BAFTA 1993)
Over de auteur
Op vrijdag 24 januari 1862 zag New York City de geboorte van Edith Newbold Jones. Omdat hij tot een van de rijkste families in de high society behoorde, kreeg hij thuis onderwijs bij de beste docenten. Daarnaast, had de gelegenheid om verschillende van de belangrijkste steden ter wereld te bezoeken, sinds zeer jonge leeftijd reisde ze met haar ouders.
Edith Wharton
Edith was altijd gepassioneerd door schrijven; ze was in feite een vroegrijpe auteur. Haar werken werden echter traag gepubliceerd, omdat het in die tijd afkeurde voor een vrouw van rang om zich aan de literatuur te wijden. Hiervoor was het veel van zijn vroege verhalen werden anoniem ingediend, en soms onder pseudoniemen.
Reizen
Hij woonde een groot deel van zijn jeugd bij zijn ouders op het Europese continent, hoewel hij altijd naar zijn geboorteland New York reisde. Edith slaagde erin om ongeveer 66 keer de Atlantische Oceaan over te steken, waardoor ze verschillende talen kon leren en enkele culturen van de wereld kon leren kennen. Op dezelfde manier hielp dit zijn boeken te verrijken en maakte het voor hem gemakkelijker om zeer goede vriendschappen te sluiten, zoals die van Henry James.
matrimonio
Ze trouwde in 1885 met Edward Robbins Wharton, een relatie die niet als harmonieus wordt erkend, maar eerder turbulent vanwege ontrouw van de kant van haar partner. Na 28 jaar huwelijk, Edith was een van de eerste dames van de high society die ging scheiden, iets voor die tijd nogal ingewikkeld, aangezien het onderwerp als taboe werd beschouwd.
Eerste Wereldoorlog
Het is zijn weg door Europa, Edith Wharton Het was gekoppeld aan vele evenementen, waaronder de Eerste Wereldoorlog. Terwijl het conflict plaatsvond, hij mocht de frontlinie van de strijd bijwonen om medische hulp te bieden aan de getroffenen in het gebied. Die actie leverde hem het Kruis van het Legioen van Eer van de Franse regering op.
Overlijden
Na de oorlog, Edith Wharton verhuisde Saint-Brice-sous-Forêt. Op die plaats woonde hij tot de dag van zijn dood op 11 augustus, 1937, na een cardiovasculaire aanval. Zijn stoffelijk overschot bevindt zich in het heilige veld van Gonards, in Versailles.