Omslagfoto's: met dank aan Sara Gutiérrez.
Sara Gutiérrez Ze is oogarts, maar schrijft ook van essays tot reportages. Hij runt ook het bureau Ingenio de Comunicación, samen met Eva Orue. Nu heeft hij een roman gepresenteerd, de eerste, getiteld De laatste zomer van de USSR. In deze interview Hij vertelt ons erover en vertelt ons nog veel meer. Ik waardeer echt de tijd en vriendelijkheid die je me hebt gegeven.
Sara Gutierrez - Interview
- ACTUALIDAD LITERATURA: Je nieuwste roman is De laatste zomer van de USSR. Wat vertel je ons daarin?
SARA GUTIERREZ: Als laatste en als eerste had ik tot nu toe alleen een essay of een groot rapport geschreven.
De laatste zomer van de USSR is een verhaal gebaseerd op de reis die ik maakte door Sovjetlanden land, van de Oostzee tot de Zwarte Zee, in de eerste week van juli 1991, een paar maanden na de ontbinding van de Sovjet-Unie.
Degene die ik begon als nog een toeristische reis, werd uiteindelijk een buitengewone ervaring het waard om gedeeld te worden, voornamelijk dankzij twee factoren: de eerste, mijn reisgenoot, een Oezbeekse collega die nooit voor het plezier had gereisd, nooit de zee had gezien of vrijheid had geproefd, en die aanvankelijk niet wilde dat ze met mij meeging; en de tweede, nachttreinen, degenen aan wie we werden gedwongen door mijn voorwaarde van beurs in de USSR (die me verhinderde om zonder speciale vergunningen te verhuizen of in een hotel te verblijven) en waarin we samenvallen met allerlei soorten mensen die bereid zijn om over het goddelijke en het menselijke te praten.
Met het perspectief van de tijd, dagwandelingen door de steden die we bezoekenLeningrad, Tallin, Riga, Vilnius, Lvov, Kiev y Odesa, beginnend vanaf Kharkiv): de barricades in Riga, de intense religieuze activiteit in Lvov, de onafhankelijkheidsdemonstratie waarbij we betrokken waren in Kiev, bijvoorbeeld, waren een catalogus van signalen over de transcendentie van het moment.
In het verhaal van de reis worden noodzakelijkerwijs afgewisseld afdrukken van het dagelijks leven van de laatste twee jaar van de USSR (ik was in november 1989 in het land aangekomen om me in oogheelkunde te specialiseren) en van de eerste vijf jaar van het onafhankelijke leven van de republieken (ik woonde tot juli 5 in Rusland).
Het boek is compleet met de uitstekende illustraties door Pedro Arjona, en enkele foto's en documentatie van de koninklijke reis, in een prachtige uitgave van Reino de Cordelia.
- AL: Kun je teruggaan naar de herinnering aan dat eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?
SG: Ik denk dat het eerste boek dat ik las was Avontuur in de vallei van Enid Blyton en, later, alle avonturen die die bende had en moet beleven.
Als ik uit het hoofd teken, wat ik me herinner als? eerste geschriften zijn enkele liefdesgedichten in de adolescentie.
- AL: Wat was het eerste boek dat je opviel en waarom?
SG: De eerste eerste... geen idee. Ik weet nog dat ik ernaar uitkeek dat het in de boekwinkels zou komen Liefde in tijden van cholera voor de geweldige smaak in mijn mond die het me had achtergelaten Honderd jaar eenzaamheid mogelijk vanwege hoe realistisch het magisch realisme van García Márquez voor mij was. En tussendoor herinner ik me dat ik mezelf hartstochtelijk heb gegeven aan de Rayuela van Cortazar.
- AL: Die favoriete schrijver? Ze kunnen meer dan één zijn en van alle tijden.
SG: Ik ben een grote fan van komisch, en ik probeer niets van te missen Joe Sacco.
- AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
SG: Ik had graag ontmoet Sherlock Holmes, en met hem rondhangen in het kantoor van mijn oogarts-collega Dr. Conan Doyle. Ik denk dat het voor mij vooral stimulerend zou zijn geweest om te creëren Frankenstein.
- AL: Zijn er speciale gewoonten bij het schrijven of lezen?
SG: Ik wilde niets zeggen, maar nu ik erover nadenk Ik lees of schrijf altijd liggend, of in ieder geval met je benen hoog gestrekt, ontspannen.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
SG: La zondagmorgen, in bed. Lezen op een ligstoel met uitzicht op zee is ook een groot genoegen.
- AL: Zijn er nog andere genres die je leuk vindt?
SG: Ik hou vooral van de komisch en test.
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
SG: ik ben aan het lezen Het evangelie van de paling door Patrik Svensson (Asteroid Books, 2020). ik denk aan de rekening van een andere reis.
- AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is vanuit jouw positie in het team dat je vormt bij Ingenio de Comunicación?
SG: Algemeen spreken is moeilijk en gevaarlijk, maar vasthoudend aan het deel van de sector waarmee ik verwant ben, denk ik dat het zeer actief is, groeit en op zoek is naar nieuwe manieren om het belang van boeken als zodanig te versterken, ze zelfs in objecten van verlangen te veranderen, en zeer toegewijd aan boekwinkels.
- AL: Is het moment van crisis dat we doormaken moeilijk voor jou of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige romans?
SG: Het moment dat we leven is zijn heel erg moeilijk, maar ik twijfel er niet aan dat, als er iets blijft, het op de lange termijn het minst erg zal zijn.